Heftige emoties, zoals verdriet, leiden tot een adrenalinerush. Ons lichaam maakt zich klaar om te vechten of te vluchten, dus wordt er adrenaline gepompt in het lichaam en de spieren.
Door te huilen kunnen er niet alleen hormonen vrijkomen, maar ook endorfine. Dit happy hormone is de reden dat je je na je huilbui een stuk beter voelt. Huilen werkt bevrijdend: slechte gevoelens én slechte stoffen verlaten je lichaam erdoor.
Opgekropt verdriet, stress, en de pijn van een 'gebroken hart' zet zich vaak vast in de borstkas, vaak ter hoogte van het hart. In de reflexologie wordt spierspanning in de middenrug vaak gelinkt aan een gevoel van hopeloosheid, machteloosheid en onzekerheid.
Huilen zorgt namelijk dat je even helemaal kan ontladen en het zorgt ook nog eens voor ontspanning. Bij huilen komen er 'endorfinen' vrij. Dat zijn hormonen die ervoor zorgen dat de pijn in je hoofd iets verzacht. Huilen is dus een soort psychische pijnstiller.
Als je rouwt kun je je geruime tijd erg moe, futloos of passief voelen. Ook kun je symptomen ervaren zoals slaapproblemen, hoofdpijn, buikpijn, spierpijn, hartkloppingen of druk op de borst en gebrek aan eetlust. Het kan ook zijn dat je juist overactief bent om maar niet met het verlies bezig te hoeven zijn.
Lever: Boosheid en frustratie. Hart: Vreugde, maar bij disbalans ook overmatige opwinding of angst. Milt: Piekeren en zorgen. Longen: Verdriet en melancholie.
Bij mensen wordt verdriet gekenmerkt door specifiek gedrag (sociale terugtrekking, minder behoefte aan beloning, trage gang), een typische gezichtsuitdrukking (hangende oogleden, neergeslagen ogen, verlaagde mondhoeken, schuine binnenste wenkbrauwen), fysiologische veranderingen (hartslag, huidgeleiding) en cognitieve/subjectieve processen.
Effect op het lichaam
Deze mentale gevolgen van rouw hebben logischerwijs ook enorm veel impact op je lichaam, zoals de toegenomen afgifte van hormonen als adrenaline, noradrenaline en cortisol.
Huilen bevordert de fysiologische balans van het lichaam doordat je hartslag tijdens het huilen toeneemt. Emotionele tranen veroorzaken een andere lichamelijke reactie dan tranen die voortkomen uit andere prikkels. Zo bevatten ze meer hormonen met de proteïnen prolactine, corticotropine en leucine.
De hartspier kan overweldigd worden door een enorme hoeveelheid adrenaline die plotseling wordt geproduceerd als reactie op stress. Overtollige adrenaline kan vernauwing van de kleine slagaders veroorzaken die het hart van bloed voorzien, wat een tijdelijke afname van de bloedstroom naar het hart veroorzaakt .
Beweging is een krachtige manier om het lichaam te helpen verdriet en trauma los te laten . Zachte oefeningen, zoals stretchen, yoga of tai chi, kunnen u helpen om u af te stemmen op uw lichaam en opgeslagen spanning los te laten. Ademhaling is een ander essentieel hulpmiddel, omdat het het parasympathische zenuwstelsel activeert, wat het lichaam en de geest kalmeert.
Uit eerder onderzoek is gebleken dat emotionele toestanden zoals geluk en woede gepaard gaan met sneller lopen met een grotere paslengte en een groter aantal stappen, terwijl andere emotionele toestanden zoals verdriet en angst gepaard gaan met een afname van de snelheid, de paslengte en het aantal stappen [16–18].
Huilen can troostend zijn en je tranen zullen er nog vaak zijn als jij probeert om te gaan met je verdriet. Het is wetenschappelijk bewezen dat huilen je een beter gevoel geeft.Er komen opgekropte emoties en energie los.Huilen kan ook helpen om hoge emotionele pieken en dalen beter te reguleren.
Hoewel een huilbui niet per se bij iedereen voor opluchting zorgt, kunnen tranen in ieder geval zorgen voor troost en hulp. Het laat jouw omgeving weten dat je steun nodig hebt. Een potje janken is niét zwak, maar verbindt. Huilen is niets om je voor te schamen!
Frustrerende situaties
Als je kijkt naar situaties waarin mensen zich machteloos voelen door een groot verlies, zoals een overlijden, liefdesverdriet of heimwee, zijn de verschillen tussen mannen en vrouwen een stuk kleiner. Voor zowel mannen als vrouwen geldt: af en toe huilen is geen teken van zwakte.
Huilen is ontgiften: Er wordt gezegd dat in tranen de hormonen ACTH en prolactine aanwezig zijn. Mensen met teveel ACTH in hun lichaam hebben een hogere kans op ziekte. Het weg huilen van prolactine zou zorgen voor nieuwe aanmaak van prolactine. Dit is een stof die je een voldaan, gelukkig en kalm gevoel geeft.
Er kunnen een paar redenen zijn waarom je hoofdpijn krijgt van of na het huilen. Een van de redenen is dat huilen wanneer je emoties hoog oplopen , je risico op spanningshoofdpijn kan vergroten . Maar huilen kan ook een symptoom zijn van bepaalde hoofdpijnstoornissen zoals migraine of clusterhoofdpijn.
Probeer stress te verminderen
Als stress een reden is tot huilen, dan kan het de afgifte van het stresshormoon cortisol stimuleren. Deze stof verstoort de barrièrefunctie van de huid, net als de talgproductie, waardoor de huid gevoeliger en onrustiger wordt. Probeer daarom manieren te vinden om stress te verminderen.
Rouw uit zich vaak fysiek, doorgaans in de vorm van intense moeheid of pijn. Hongaars onderzoek vergeleek de klachten van bijna tweehonderd rouwenden met zo'n vierduizend niet-rouwenden. Hoofdpijn, borstpijn, duizeligheid en obstipatie bleken allemaal meer voor te komen onder de rouwenden.
Chemische boodschappers, neurotransmitters genaamd, die verantwoordelijk zijn voor het verzenden van impulsen tussen zenuwcellen, zijn de belangrijkste hormonen die verband houden met depressie en verdriet. Meer specifiek zijn dopamine, noradrenaline en serotonine drie neurotransmitters die van vitaal belang zijn.
Een tekort aan cortisol kan verschillende verschijnselen veroorzaken, zoals: Moeheid en zwakte.Gebrek aan eetlust.Misselijkheid en braken.
Liefde vindt minder plaats in het hart en meer in de hersenen , waar hormoonafgiften en hersenchemicaliën worden geactiveerd. Dopamine, serotonine en oxytocine zijn enkele van de belangrijkste neurotransmitters die u helpen plezier en voldoening te voelen. Dus uw lichaam benadert liefde vaak als een cyclus.
Tijdens het rouwen kan je echt het gevoel hebben dat er een steen in je maag zit, die zit er natuurlijk niet echt. Maar het rouwen geeft een stressreactie in de hersenen, je hersenen communiceren die stress vervolgens naar de rest van je lijf, via het autonome zenuwstelsel.