Verschillende soorten Tuinboon Er zijn 2 verschillende soorten rassen tuinbonen: rassen die bruin worden na het koken en rassen die blank of groen blijven na het koken.
Jonge tuinboontjes zijn het lekkerst. Ze hebben een zachte, volle smaak. Tuinbonen worden ook wel 'dikke duimen' of in Brabant, 'boeren boxen' genoemd.
Van beide categorieën heb je grofweg dezelfde soorten; sperziebonen, droogbonen, snijbonen, erwten, peulen en tuinbonen. Het verschil zit het hem puur in de groei en de opbrengst. De klimmende rassen hebben een veel grotere opbrengst dan de lage varianten.
Veldbonen en tuinbonen zijn van dezelfde soort: Vicia faba. Tuinbonen worden groen geoogst en veldbonen worden pas geoogst als de peulen uitgedroogd zijn. Veldbonen zijn onder gunstige omstandigheden de meest productieve peulvruchten.
Veldbonen (hierboven links afgebeeld) zijn dezelfde soort als tuinbonen (Vicia faba) (hierboven rechts afgebeeld), maar ze zijn een andere variëteit die kleinere bonen produceert . Ze worden beschouwd als krachtiger en betrouwbaarder dan tuinbonen en vertonen een betere koudetolerantie, dus kunnen worden gekweekt als een winter- of lentegewas.
Er zijn 2 verschillende soorten rassen tuinbonen: rassen die bruin worden na het koken en rassen die blank of groen blijven na het koken.
Tuinbonen, of favabonen, (sommigen noemen ze "faba") groeien rechtop op dikkere stengels dan groene bonen . De stengels zijn vierkant in doorsnede en kunnen tot 1,7 m (5') hoog worden, hoewel ze in noordelijke tuinen meestal korter zijn.
Waarom zijn tuinbonen goed voor je gezondheid:
Tuinbonen bevatten ruime hoeveelheden folaat (vitamine B11), vitamine C en vezels. Folaat is in je lichaam onder andere betrokken bij de aanmaak van witte en rode bloedcellen. Ook speelt folaat een belangrijke rol bij de groei van een ongeboren baby.
Sperzieboon. De sperzieboon – ook wel prinsessenboon, slaboon, herenboon, breekboon of haricot vert genoemd – is een peulvrucht uit de vlinderbloemenfamilie. De sperzieboon is de vrucht van een cultivar van de gewone boon (Phaseolus vulgaris), een eenjarige plant.
De kooktijd van tuinbonen is 5-10 minuten. Kook ze niet langer dan 10 minuten om ze lekker knapperig te houden. Tuinbonen blijven mooi blank als aan het kookwater een scheut melk is toegevoegd. Je kunt de bonen eventueel na het koken nogmaals doppen door het stugge velletje te verwijderen.
Platte bonen, ook bekend als helda-bonen, romano-bonen (niet te verwarren met de borlottiboon) en "sem fhali" in sommige Indiase deelstaten , zijn een variëteit van de Phaseolus vulgaris, ook bekend als pronkboon (niet te verwarren met Phaseolus coccineus) met eetbare peulen die een karakteristieke brede en platte vorm hebben.
Tuinbonen met schil
Wanneer de tuinbonen niet al te groot zijn, kunt u ze ook met schil en al eten.
De tuinbonen (Vicia faba) horen bij de familie van de vlinderbloemigen en komen dus te staan op het landje van de peulgewassen. Er zijn nogal wat synoniemen voor de tuinboon in omloop, denk hierbij aan veldboon, Roomse boon en labboon.
Tuinbonen bereiden & bewaren
Verse peulen met bonen bewaar je in de koelkast, bij voorkeur in de schil/peul. Hiermee voorkom je dat de bonen uitdrogen. Bewaar tuinbonen in glas op een donkere plek om verkleuring te voorkomen.
Een reden voor deze impopulariteit is het feit dat het eten van tuinbonen een ziekte genaamd favisme kan veroorzaken bij een klein aantal kwetsbare mensen in mediterrane landen en het Midden-Oosten . Deze personen kunnen een bloedziekte ontwikkelen die bekend staat als hemolytische anemie.
Tuinbonen kun je niet rauw eten. In peulvruchten en bonen komt van nature een giftige stof voor, die door verhitten onwerkzaam wordt. Tuinbonen worden meestal gekookt of gesmoord gegeten, maar je kunt ze ook roerbakken. Maak er bijvoorbeeld eens een lekkere risotto mee.
Deze veelzijdige groente, ook wel bekend als de favaboon, is zeer voedzaam en heeft talloze gezondheidsvoordelen. Tuinbonen kunnen helpen om cholesterol te verlagen , bevatten anti-kanker fytonutriënten en zijn goed voor het zenuwstelsel en de gezondheid van de dikke darm. Ze zijn ook een geweldige bron van plantaardige eiwitten en vezels.
Tuinbonen die heel jong en klein zijn (minder dan vijf centimeter) kunnen gekookt en in hun geheel gegeten worden, net als een erwt. Als ze groter zijn dan dit, is het nodig om de bonen uit hun buitenste peul te halen voor het koken . Voor de beste smaak, moet u de bonen altijd dubbel peulen.
Gekookt zijn sperziebonen veilig om te eten. Eet sperziebonen niet rauw.In peulvruchten zoals sperziebonen komt de natuurlijke gifstof lectine voor. Door het koken van de sperziebonen raakt de giftige stof uitgewerkt.
In rijen kan je ongeveer 5 tot 8 tuinboon planten per strekkende meter laten groeien in de volle grond.
Omdat dit velletje ook na het koken hard en stug blijft, worden tuinbonen vaak gekookt in een mengsel van water en een beetje melk. De melk in het kookwater zorgt ervoor dat de de velletjes zacht worden.
Tuinbonen invriezen
De verse tuinbonen in hun peul blijven zo'n week goed in de koelkast. Wil je de gedopte bonen invriezen? Dat kan.
Tuinbonen worden beschouwd als zeer waardevol voedsel vanwege hun hoge eiwitgehalte. In 100 g geroosterde tuinbonen vind je bijna 20 g eiwit, vergelijkbaar met dat van vlees. Ze bevatten ook complexe koolhydraten en zijn een waardevolle bron van essentiële onverzadigde vetzuren.