Vier van deze planeten zijn goed met het blote oog te zien: Mars, Jupiter, Saturnus en Venus. Ze lijken op grote sterren, maar het verschil is dat je ze niet ziet knipperen. Sterren staan heel veel verder van de aarde af dan planeten en door de grote afstand zorgt de dampkring ervoor dat we sterren zien knipperen.
Venus is momenteel niet zichtbaar aan de hemel. Aarde, de mooiste planeet van ons zonnestelsel, waarop wij wonen. Vanaf deze planeet kunt u de meeste van de planeten uit ons zonnestelsel waarnemen, al dan niet met behulp van een verrekijker en in sommige gevallen met een telescoop.
De planeet in ons zonnestelsel die het verst weg staat is Neptunus. Als je vanaf de zon reist duurt het heel lang voordat je er bent. Je komt dan eerst langs de zeven andere planeten in ons zonnestelsel. Neptunus is wel 57 keer zo groot als de aarde.
Vanuit de aarde gezien staat Jupiter nu ongeveer "achter" de zon. Saturnus wordt in de tweede helft van april 's ochtends zichtbaar laag boven de zuidoostelijke horizon. In de avond van 2 april 2022 kan je bij helder weer heel goed het asgrauwe schijnsel van de maansikkel zien.
Vanavond is een mooie, nauwe samenstand zichtbaar van de maan en de planeet Jupiter, op kleine afstand boven de maan. Rond 21.45 uur staan de twee hemellichamen vrij hoog boven de zuidelijke horizon. Vandaag het maximum van de Tauriden, een meteorenzwerm met het vluchtpunt in het sterrenbeeld Stier.
Vier van deze planeten zijn goed met het blote oog te zien: Mars, Jupiter, Saturnus en Venus. Ze lijken op grote sterren, maar het verschil is dat je ze niet ziet knipperen.
Over Algol. Op dit moment kun je de ster Algol 's nachts zien knipperen. Elke 69 uur daalt zijn helderheid tot slechts 30 procent van zijn normale niveau, en tien uur later is hij weer op vol vermogen. De naam Algol betekent 'demon' in het Oudarabisch en zijn gedrag houdt astronomen al bezig sinds de oudheid.
Saturnus is op dit moment zichtbaar aan de vroege nachthemel. Bij helder weer kunnen we de planeet waarnemen vanaf ongeveer 20:15 uur, op het moment dat het voldoende donker wordt (de Zon is al om 19:45 uur ondergegaan) en de planeet op een hoogte van 11° boven de zuidoostelijke horizon staat.
Venus en Jupiter staan helemaal niet bij elkaar. Het heeft alles te maken met de baan van de aarde om de zon. Vanaf de aarde gezien lijken Venus en Jupiter op één lijn te staan, maar in werkelijkheid is de afstand tussen beide planeten nog steeds zo'n 650 miljoen kilometer.
Het heelal of universum in de astronomie, ofwel de kosmos in de kosmologie, zijn synoniemen voor alle materie en energie binnen het gehele ruimtetijd-continuüm.
Vooruitzicht. Astronomen hebben, met behulp van gegevens afkomstig van de ruimtetelescoop Hubble, berekend dat de Melkweg waarschijnlijk over 4 miljard jaar zich zal samenvoegen met het Andromeda-sterrenstelsel. De zon raakt wellicht uit haar koers, maar dat zal verder geen gevolgen hebben voor het zonnestelsel.
Uranus bezit de koudste atmosfeer van ons zonnestelsel, nog kouder dan de verder gelegen planeet Neptunus. In de atmosfeer van Uranus zakt de temperatuur tot een minimum van -224 graden Celsius. De gemiddelde temperatuur bedraagt er -196 graden Celsius.
Sirius (alpha Canis Majoris) is de helderste ster van de nachtelijke sterrenhemel. Met een schijnbare helderheid van −1,46 is hij bijna dubbel zo helder als Canopus, de helderste ster na hem. Omdat Sirius de helderste ster is van het sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major) staat hij ook bekend als de Hondsster.
De binnenplaneten Mercurius en Venus bevinden zich vanuit de aarde gezien altijd in de buurt van de zon. Deze planeten zien aardbewoners nooit als een volledig rond bolletje.
Hoe ziet de planeet Venus eruit? Venus lijkt vanaf Aarde gezien een witte planeet. Dat komt door de dikke atmosfeer van de planeet. De atmosfeer op Venus is veel dikker dan de atmosfeer op Aarde.
Vanaf de Aarde is Jupiter vaak met het blote oog zichtbaar als een heldere "ster" die niet flonkert. Na de zon, de maan en Venus is Jupiter het helderste object aan de hemel. Alleen als Jupiter ten opzichte van de aarde achter de zon staat is waarneming niet mogelijk.
Jupiter is een enorme gasbal en heeft dus geen vast oppervlak. De planeet bestaat vooral uit de heel lichte gassen waterstof en helium. Door een telescoop zie je een bewolkte atmosfeer met kleurige gordels en vlekken. Het opvallendst is de zogenaamde Grote Rode Vlek.
De ster met de grootste schijnbare helderheid (afgezien van de zon!) is Sirius, de hoofdster in het sterrenbeeld Grote Hond. Sirius is vooral in de wintermaanden goed zichtbaar. Hij staat linksonder het opvallende wintersterrenbeeld Orion.
De gasplaneet Uranus is al met een verrekijker of kleine telescoop aan de hemel te vinden. Onder zeer gunstige omstandigheden (goed weer, donker) is de planeet zelfs met het blote oog te onderscheiden, wanneer je precies weet waar te zoeken.
De planeet Jupiter is op 26 september in oppositie. Hij komt op als de zon ondergaat en vice versa: Jupiter is deze maand dus de hele nacht zichtbaar. Het is na de zon en de maan het meest opvallende object aan de hemel. Je kan er dus niet naastkijken.
Mars staat op een afstand van 0,88 AE (132,3 miljoen km) van de Aarde, circa 38% dichterbij dan gemiddeld. De planeet oogt hierdoor 38% groter en lijkt vanaf de Aarde circa 2 maal zo helder (0,9 magnituden) als gemiddeld. De planeet is voor een waarnemer op Aarde voor 86% verlicht.
De kleur van een ster geeft aan welke temperatuur hij heeft: de koudste en oudste sterren zijn roodachtig, terwijl de heetste en jongste blauwig zijn. Dit komt doordat het blauwe licht energierijker is dan het rode, en hoe heter een ster is, des te meer van dat blauwe licht hij zal uitzenden.
Het licht van een ster die laag boven de horizon staat, moet een langere weg door de dampkring afleggen. Daarom zullen die sterren meer flikkeren. Een ster die hoog aan de hemel prijkt, fonkelt veel minder. Planeten en de zon fonkelen niet aan de hemel.
Sterren bewegen natuurlijk niet alleen naar ons toe of van ons af, maar ook zijwaarts. Die beweging is dus te 'zien' aan de hemel (door iedere paar jaar nauwkeurige positiemetingen te doen met telescopen) en deze beweging wordt de eigenbeweging van de sterren genoemd.