Ibuprofen is een minder sterke pijnstiller dan Diclofenac, maar valt ook onder de categorie 'NSAID pijnstillers'. Het roze pilletje werkt ontstekingsremmend, koortsverlagend en tegen pijnklachten. Ibuprofen werkt ongeveer 45 minuten na inname en is maximaal 8 uur werkzaam.
De zwaarste onder de soorten pijnstillers zijn de sterkwerkende opioïde pijnstillers zoals morfine zelf, oxycodon en fentanyl. Deze pijnstillers kunnen op verschillende manieren ingenomen worden.
Diclofenac en naproxen werken snel en hebben een langere werkingsduur dan bijvoorbeeld ibuprofen. Naproxen heeft het laagste risico op hart- en vaatziekten, maar meer kans op maagdarmproblemen. Diclofenac heeft minder kans op maagdarmproblemen en meer kan op hart- en vaatziekten.
In dat geval zal de arts eerst een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals diclofenac. Als dat onvoldoende helpt, zal de arts doorverwijzen naar een reumatoloog. Dit medicijn remt de ontsteking, hierdoor verminderen de roodheid, zwelling en pijn. Het pijnstillende effect begint na 1 uur.
Neem nooit meer dan de maximale dosering van 150 mg per dag.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Naproxen is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn.
Conclusie. Deense onderzoekers hebben uit gegevens van bijna 6 miljoen mensen bepaald dat het gebruik van diclofenac (Voltaren) leidt tot een hoger risico op hart- en vaatziekten en maagdarmbloedingen in vergelijking met andere ontstekingsremmers of paracetamol.
Voorbeelden van NSAID's zijn ibuprofen, diclofenac, meloxicam, naproxen, etofenamaat, celecoxib. Bekende merknamen zijn o.a. Brufen®, Nurofen®, Voltaren® of Apranax®. Het acetylsalicylzuur (Aspirine®, Aspegic®) wordt ook tot de NSAID's gerekend.
Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Werkt dit onvoldoende, dan kan uw arts tramadol voorschrijven.
Meestal is dit paracetamol. Dit kunt u zonder recept bij de apotheek, drogist of supermarkt kopen. Paracetamol is een goede pijnstiller met weinig of geen bijwerkingen.
Volwassenen en kinderen ≥ 14 jaar. Oraal: begindosering 25 mg, daarna zo nodig 12,5–25 mg elke 4–6 uur, max. 75 mg/etmaal. Maximaal 3 dagen (bij koorts) of 5 dagen (bij pijn) gebruiken.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
In principe kun je diclofenac blijven gebruiken zolang je klachten blijft houden. Meestal is er een hogere onderhoudsdosering nodig (75-100 mg retard tablet). Behalve het gewenste effect kan dit middel bijwerkingen geven. Veel mensen krijgen last van een geïrriteerde maag.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Naproxen of diclofenac (NSAID)
Deze pijnstillers vallen in de groep NSAID en zijn een aanvulling op paracetamol. U krijgt 1 van beide pijnstillers mee naar huis. U mag deze samen met paracetamol gebruiken.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Gebruik een pijnstiller met diclofenac niet langer dan 5 dagen bij pijn en niet langer dan 3 dagen bij koorts. Na die periode moeten de klachten (grotendeels) voorbij zijn. Als dat niet zo is, dan is het niet verstandig om de symptomen nog langer te bestrijden zonder iets aan de oorzaak te laten doen.
In het algemeen is de pijnstiller paracetamol bij acute en chronische pijn de eerste stap. Paracetamol is een zeer effectieve pijnstiller die bij normaal gebruik nauwelijks bijwerkingen geeft. Paracetamol bestrijdt pijn en werkt koortsverlagend.
Diclofenac geeft een interactie met betablokkers waaronder ook de sotalol valt. Betablokkers zijn middelen die worden gebruikt bij hart- en vaatziekten, zoals hoge bloeddruk, hartfalen, angina pectoris en hartritmestoornissen, maar ook bij migraine, gespannenheid en te snelle schildklierwerking.
Afhankelijk van de pijn en de mate van ontsteking zou de keuze van een NSAID met tramadol gerechtvaardigd zijn. Tramadol is een zeer sterke pijnstiller, maar heeft geen ontstekingsremmende eigenschappen. Voor de ontstekingsremming is een NSAID wel een goede keuze.
Soms zit de pijn aan 1 kant van uw lichaam, dus links of rechts. Zenuwpijn gaat vaak samen met 'gewone' pijn. De pijn is heel vervelend, maar niet gevaarlijk.
Morfine en andere zeer sterke pijnstillers
Helpt paracetamol met of zonder NSAID's onvoldoende, dan kan de arts morfine of een morfineachtige pijnstiller (opioïd) voorschrijven. Meestal schrijft de arts oxycodon (tablet), morfine (tablet) of fentanyl (pleister) voor. Je gebruikt de medicijnen volgens een vast schema.
Tramadol is één van de zwakkere opiaten. Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.