Meestal is dit paracetamol. Dit kunt u zonder recept bij de apotheek, drogist of supermarkt kopen. Paracetamol is een goede pijnstiller met weinig of geen bijwerkingen.
Het zegt alleen iets over de lengte van de periode met pijn. Daarom spreken wij liever over langdurige pijn. Langdurige pijn kan overgaan, of sterk verbeteren, maar dit zal per persoon verschillend zijn. Het belangrijkste om te weten is dat langdurige pijn vaak in stand wordt gehouden door diverse factoren.
Voor patiënten met chronische maligne pijn geldt een maximale dosering van 1 g elke 4 uur,14 meestal is een dagdosering van 3 tot 4 g toereikend. In de praktijk wordt paracetamol vaak te laag gedoseerd uit angst voor eventuele leverbeschadiging. Bij chronische pijn kunnen doseringen tot 6 g per dag worden toegepast.
Uit onderzoek van de overheid blijkt dat er een klein beetje van de stof in paracetamol kan zitten. Maar het is zo weinig, dat het niet gevaarlijk is. Het risico op kanker is heel klein. Zelfs als u uw hele leven elke dag het maximale aantal tabletten zou slikken.
Tramadol is één van de zwakkere opiaten. Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
Bij oraal gebruik van tramadol wordt 50-100 mg 2-4 x per dag voorgeschreven met een maximum van totaal 400 mg per dag. De hoeveelheid per gift en aantal toedieningen per dag hangt van de ernst van de pijn af. Voor kinderen geldt een dosering van 1-2 mg/kg tot 4 keer per dag met een maximum van totaal 400mg per dag.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
Bij chronische pijn wordt de pijn echter in het zenuwstelsel gecreëerd, zelfs nadat lichaamsweefsel al weer is genezen. Soms leidt chronische pijn tot verlaagde activiteit, baanverlies of financiële problemen, maar ook tot bezorgdheid, depressie en invaliditeit.
Uit een Amerikaans onderzoek zijn aanwijzingen naar voren gekomen dat een bepaald gebied in de hersenen betrokken is bij pijnbeleving en mogelijk pijn zelfs kan uitschakelen. Het gaat om de amygdala, een structuur die onder andere bekend staat om het reguleren van angst en angstreacties.
Het belangrijkste advies: stop met vechten en omarm de pijn. “Accepteer dat pijn bij je leven hoort. Probeer zicht te krijgen op je klachten. Ga voor jezelf na wat je op een dag allemaal doet en wanneer je de meeste en de minste pijn ervaart.
Chronische pijn: geen symptoom, maar een ziekte
Pijnklachten die langer bestaan hebben invloed op het zenuwstelsel. Het reageert gevoeliger op prikkels, zoals licht, geluid en pijn. Omdat u sneller last heeft van deze prikkels, heeft u vaak ook meer moeite met uw werk, relatie of hobby's.
Als paracetamol niet helpt, kunt u een NSAID proberen: bijvoorbeeld ibuprofen, naproxen of diclofenac. Deze pijnstillers werken goed maar kunnen ernstige bijwerkingen geven. Gebruik ze zo kort mogelijk. En altijd maar 1 soort tegelijk.
Bij aanhoudende angstklachten raden we je ten eerste aan om met je huisarts en/of een psycholoog te spreken. Daarnaast kunnen meditatie (bijvoorbeeld mindfulness, een bodyscan of shikantaza-meditatie) en yoga je helpen te ontspannen. En gelukkig is er in de keuken genoeg te vinden om je geest en lichaam te kalmeren.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Als iemand vaak of veel oxycodon gebruikt, kan diegene er verslaafd aan raken. Iemand die te veel van het medicijn neemt kan in coma raken of zelfs overlijden. Als iemand oxycodon inneemt met verdovende middelen (bijvoorbeeld alcohol, GHB of benzodiazepines) is dat extra gevaarlijk.
De zwaarste onder de soorten pijnstillers zijn de sterkwerkende opioïde pijnstillers zoals morfine zelf, oxycodon en fentanyl.
In het algemeen is de pijnstiller paracetamol bij acute en chronische pijn de eerste stap. Paracetamol is een zeer effectieve pijnstiller die bij normaal gebruik nauwelijks bijwerkingen geeft. Paracetamol bestrijdt pijn en werkt koortsverlagend.