Let op: pijnstillers en ontstekingsremmers, zoals paracetamol en NSAID's hebben in het algemeen weinig effect bij zenuwpijn. Medicijnen voor epilepsie of depressie blijken wel effectief. Lees hierover meer op de volgende pagina over medicijnen en neuromodulatie bij zenuwpijn.
Een pijnstiller moet in de juiste dosis in de bloedbaan aanwezig zijn, wil hij werken. Een te kleine dosis leidt tot geen werking, een te grote dosis leidt tot nevenwerking. Laat je begeleiden door een arts!
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Als de gebruikte pijnstiller onvoldoende sterk werkt kan geadviseerd worden om paracetamol en een NSAID gelijktijdig in te nemen. Mochten de pijnklachten nog steeds onvoldoende bestreden worden, dan kan naar stap 3 gegaan worden. Dit betekent dat tramadol wordt toegevoegd aan de paracetamol en/of een NSAID.
In wat volgt geeft dit artikel een antwoord op volgende vragen: Paracetamol en ontstekingsremmers. Paracetamol en zwakwerkende opioïden. NSAID's: let op voor de combinatie met onder meer bloedverdunners.
De veiligste (met de minste bijwerkingen) pijnstiller is paracetamol. Paracetamol vermindert lichte en matige pijn en verlaagt koorts, maar werkt niet ontstekingsremmend. Paracetamol geeft weinig maag- of darmbezwaren.
Ibuprofen is een minder sterke pijnstiller dan Diclofenac, maar valt ook onder de categorie 'NSAID pijnstillers'. Het roze pilletje werkt ontstekingsremmend, koortsverlagend en tegen pijnklachten. Ibuprofen werkt ongeveer 45 minuten na inname en is maximaal 8 uur werkzaam.
'Terwijl paracetamol veilig genomen kan worden op een lege maag, is dat bij niet-steroïdale ontstekingsremmende middelen (zoals ibuprofen) niet het geval. Die moeten met of na het eten genomen worden, omdat ze de maagwand kunnen aantasten. Dat leidt tot irriatie, bloedingen of maagzweren', weet Chalmers.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Paracetamol en ibuprofen zijn niet hetzelfde. Paracetamol werkt pijnstillend koortsverlagend en ibuprofen werkt pijnstillend, koortsverlagend én ontstekingsremmend. Paracetamol is dus een minder zware pijnstiller dan ibuprofen.
Soms zit de pijn aan 1 kant van uw lichaam, dus links of rechts. Zenuwpijn gaat vaak samen met 'gewone' pijn. De pijn is heel vervelend, maar niet gevaarlijk.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Welke medicijnen worden gebruikt bij zenuwpijn? Tricyclische antidepressiva regelen in de hersenen de hoeveelheid serotonine en noradrenaline, twee van nature voorkomende stoffen die een rol spelen bij stemming en emoties. Tricyclische antidepressiva worden oorspronkelijk dan ook gebruikt als medicijn tegen depressie.
Meestal is dit paracetamol. Dit kunt u zonder recept bij de apotheek, drogist of supermarkt kopen. Paracetamol is een goede pijnstiller met weinig of geen bijwerkingen.
Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Morfine en andere zeer sterke pijnstillers
Helpt paracetamol met of zonder NSAID's onvoldoende, dan kan de arts morfine of een morfineachtige pijnstiller (opioïd) voorschrijven. Meestal schrijft de arts oxycodon (tablet), morfine (tablet) of fentanyl (pleister) voor. Je gebruikt de medicijnen volgens een vast schema.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Diclofenac geeft een interactie met betablokkers waaronder ook de sotalol valt. Betablokkers zijn middelen die worden gebruikt bij hart- en vaatziekten, zoals hoge bloeddruk, hartfalen, angina pectoris en hartritmestoornissen, maar ook bij migraine, gespannenheid en te snelle schildklierwerking.
Uit onderzoek van de overheid blijkt dat er een klein beetje van de stof in paracetamol kan zitten. Maar het is zo weinig, dat het niet gevaarlijk is. Het risico op kanker is heel klein. Zelfs als u uw hele leven elke dag het maximale aantal tabletten zou slikken.
Een sterkere pijnstiller die verkrijgbaar is zonder doktersvoorschrift is ibuprofen. De naam van de bekende roze pijnstiller komt van iso-butyl-propanoic-phenylic acid. Net als aspirine en paracetamol heeft ibuprofen een koortswerende en ontstekingsremmende werking.
Begin altijd met paracetamol. Dit heeft de minste bijwerkingen. U kunt ook een gel met pijnstiller op uw rug smeren, zoals diclofenac gel of ibuprofen gel. Kijk bij pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac.
Voorbeelden van NSAID's zijn ibuprofen, diclofenac, meloxicam, naproxen, etofenamaat, celecoxib. Bekende merknamen zijn o.a. Brufen®, Nurofen®, Voltaren® of Apranax®. Het acetylsalicylzuur (Aspirine®, Aspegic®) wordt ook tot de NSAID's gerekend.
Conclusie. Deense onderzoekers hebben uit gegevens van bijna 6 miljoen mensen bepaald dat het gebruik van diclofenac (Voltaren) leidt tot een hoger risico op hart- en vaatziekten en maagdarmbloedingen in vergelijking met andere ontstekingsremmers of paracetamol.