Spijbelen, een boze bui, niet luisteren, te laat thuis komen en ook liegen kunnen allemaal horen bij het gedrag van opgroeiende kinderen. Pas als dit soort gedrag leidt tot problemen in het functioneren van het kind, kun je spreken van opvoedingsproblemen.
Een relatiebreuk, echtscheiding of vechtscheiding. Je bent een alleenstaande ouder en je moet je kinderen alleen opvoeden. Jij en je partner verschillen van mening over de opvoeding. Er is sprake van een nieuw samengesteld gezin en er zijn veel conflicten.
Definitie. Van opvoedingsproblemen is sprake als problemen tussen ouders en kinderen niet meer binnen het gezin zelf opgelost kunnen worden.
Naast plezierige en liefdevolle situaties zijn er ook momenten dat opvoeden lastig is. Druk gedrag, tegendraadsheid, teruggetrokkenheid, verlegenheid, onzekerheid; het zijn tot op zekere hoogte normale verschijnselen bij kinderen, vaak gebonden aan de ontwikkelingsfase waarin zij zitten.
Er bestaan verschillende manieren waarop opvoedingsondersteuning vorm krijgt: van anticiperende voorlichting, het bevestigen van ouders in hun opvoedaanpak en het beantwoorden van eenvoudige opvoedvragen tot een intensieve oudertraining voor ouders met een complexere hulpvraag.
Spijbelen, een boze bui, niet luisteren, te laat thuis komen en ook liegen kunnen allemaal horen bij het gedrag van opgroeiende kinderen. Pas als dit soort gedrag leidt tot problemen in het functioneren van het kind, kun je spreken van opvoedingsproblemen.
Positief opvoeden
De ontwikkeling van je kind en de manier waarop hij of zij later in het leven staat, wordt beïnvloed door heel wat factoren: erfelijke aanleg, temperament, invloeden uit de omgeving en maatschappij. Dit zijn factoren waar je vaak weinig of geen invloed op hebt.
Het respecteren van de zelfstandigheid van je kind, het bieden van structuur en het stellen van grenzen horen ook bij het opvoeden. Net zoals het stimuleren van de ontwikkeling van je kind, het begeleiden van hoe je met elkaar omgaat en het bijbrengen van kennis, normen en waarden.
In het schema ontwikkelingsaspecten en om- gevingsinteractie worden de volgende ontwik- kelingsgebieden onderscheiden: lichamelijke ontwikkeling, motorische ontwikkeling, cogni- tieve ontwikkeling, seksuele ontwikkeling, per- soonlijke ontwikkeling en sociaal-emotionele ontwikkeling.
Ouders met een autoritaire opvoedingsstijl stellen hoge eisen aan de zelfcontrole en discipline van hun kinderen, maar tonen zich niet sensitief en betrokken en geven geen emotionele warmte.
Een positieve opvoeding heeft veel overeenkomsten met een gezaghebbende opvoedingsstijl. Er zijn regels en grenzen die duidelijk gecommuniceerd worden, maar de toon blijft positief. Je legt de nadruk op wat je kind goed doet, maar grijpt ook in als je kind ongewenst gedrag laat zien.
1999 Opvoedingsondersteuning is het geheel aan maatregelen, voorzieningen, structuren en activiteiten die erop gericht zijn de mogelijkheden van het (primaire) opvoedingsmilieu aan te spreken, te verrijken en/of te optimaliseren ten einde kinderen en jeugdigen optimale opvoedings- en ontwikkelingskansen te bieden.
Hierbij kan het bijvoorbeeld gaan om onzekerheid, weinig zelfvertrouwen, faalangst, angsten, obsessies, verdriet, depressie, eenzaamheid, geslotenheid, boosheid, gedachten aan de dood, pijnklachten, oververmoeidheid en piekeren. Vaak gaan emotionele problemen samen met gedragsproblemen.
Binnen een gezin is verbinding één van de belangrijkste dingen. Als je positief contact hebt met je kind, dan zorgt dat voor jullie allebei voor gevoelens van geluk. Daarnaast kun je dan ook meer van elkaar hebben en elkaar beter helpen. Je kind zal daardoor sneller jouw opvoeding en aanwijzingen accepteren.
Verschil tussen fysiek zwaar en mentaal zwaar
De moeilijkste leeftijd bij kinderen? Volgens Amerikaans onderzoek is dat 12 tot 14 jaar. Waar kleine kinderen vooral fysiek veel van hun ouders eisen, wordt het op die leeftijd eerder mentaal zwaar.
Dat hangt namelijk af van een aantal factoren, zoals de situatie, het temperament van je kind, je eigen opvoeding en karakter en de omgeving waarin jij je kind opvoedt.
Gezinsfactoren Voorbeelden: een positief gezinsklimaat, opvoedingscompetentie en -stijl van ouders, affectieve betrokkenheid tussen gezinsleden, het uitblijven van ingrijpende gebeurtenissen.
Verschillende factoren zijn hierbij van belang en hebben invloed op hoe het kind zich ontwikkelt, denk hierbij bijvoorbeeld aan de aanleg van het kind zelf, de mensen die het kind verzorgen, de kinderen waar het kind mee speelt en de cultuur waarin het kind opgroeit.
Deze factoren betreffen de leefomgeving of school, de ouders of het gezin, en het kind zelf. Ze omvatten ook levensgebeurtenissen.
Helikopterouders, sneeuwploegouders, curlingouders
Curlingouders zijn net als sneeuwploegouders heel druk met het voorkomen of weghalen van eventuele obstakels in het leven van hun kind. En net als helikopterouders hangen curlingouders zoveel mogelijk beschermend boven hun kind; er mag hen niks overkomen.
Van de vier opvoedingsstijlen is de autoritatieve opvoedingsstijl het beste voor het kind. Het is goed om als ouder bij uzelf na te gaan welke opvoedingsstijl u het meeste hanteert en of er wellicht iets aan veranderd moet worden.
Met een strenge opvoeding bedoelt men meestal dat ongewenst gedrag van een kind afgestraft wordt en de ouder 'de baas' is in huis. Straf helpt echter maar kort, en vaak dat niet eens.