Ook wordt er gekeken naar de bewegingen en de motoriek gerelateerd aan hun leeftijd, zoals omrollen, zitten, kruipen en staan. Deze indeling gebeurt volgens het Grof Motorisch Functionerings Classificatie Systeem (GMFCS). Het GMFCS heeft 5 niveaus, van 1 (minst aangetast) tot 5 (meest aangetast).
Het hersenletsel dat door cerebrale parese wordt veroorzaakt, verandert niet en de symptomen worden meestal niet ernstiger naarmate het kind ouder wordt. Het korter of stijver worden van de spieren kan echter erger worden als dit niet wordt behandeld.
Eigenlijk ben je gewoon, net als alle andere jongeren. Maar soms merk je dat het toch lastig kan zijn om gewoon mee te doen. Herken je dit? Dan heb je vast cerebrale parese in een lichte vorm: CP Light.
Is CP erfelijk? Meer en meer blijkt uit onderzoek dat een erfelijke component een kleine rol speelt bij het ontstaan van CP. Het is echter van belang om te benadrukken dat de kans op CP klein blijft. De kans op een kind met CP is wat groter als er in je directe familie – ouders, broer, zus, neef of nicht – CP voorkomt.
De levensverwachting van mensen met een milde CP (GMFCS I,2 en 3) is normaal. Wanneer er sprake is van een ernstige CP (met een ernstige motorische beperking en een verhoogd risico op luchtweginfecties of ernstige epilepsie) is de levensverwachting korter.
Cerebrale parese (CP) is een klinisch syndroom met een houdings- of bewegingsstoornis die in of voor het eerste levensjaar ontstaat. CP is niet progressief, dat wil zeggen dat de aandoening niet verergerd. De prevalentie van kinderen met CP in Nederland is rond de 2 per 1000 geborenen.
Cerebrale Parese (CP)
Die beschadiging ontstaat tijdens de zwangerschap, tijdens de geboorte door bijvoorbeeld zuurstofgebrek of door een trauma in het eerste levensjaar. Dit in tegenstelling tot niet aangeboren hersenletsel (NAH), dat na het eerste levensjaar ontstaat.
CP is geen ziekte, maar een houdings- en/of bewegingsstoornis die je hebt gekregen door een beschadiging in je hersenen. In de meeste gevallen is dit gebeurd voor of tijdens je geboorte. Maar het kan ook zijn dat het in je eerste levensjaar is gebeurd. De beschadiging wordt gelukkig niet erger in de loop van de tijd.
Bij Cerebrale Parese (CP) is er sprake van een hersenbeschadiging. Die beschadiging ontstaat voor, tijdens of tot ongeveer één jaar na de geboorte, door bijvoorbeeld een infectie of zuurstofgebrek. De klachten van mensen met CP kunnen sterk verschillen in ernst en soort.
Een verlamming of spasme is het resultaat van het uitvallen van (delen van) het motorische zenuwstelsel. Hierbij maakt men onderscheid tussen paralyse (volledige (slappe) verlammingen) en parese (een gedeeltelijk verlies van kracht).
De term 'spastische cerebrale parese' betreft een groep van blijvende aandoeningen van houdings- en/of bewegingsstoornissen, die zijn ontstaan vóór het eerste levensjaar en leiden tot beperkingen in dagelijkse activiteiten.
Hemiplegie of hemiparese is een van de meest voorkomende gevolgen van een CVA: JUIST. Na een CVA kunnen de beschadigde hersenen geen signalen meer sturen naar de spieren. Het gevolg is de verlamming van een of meerdere lichaamsdelen aan één kant van het lichaam (arm en/of been en/of gezicht). Dat noemen we hemiplegie.
Een ernstige vorm van epilepsie die in het eerste of tweede levensjaar ontstaat en waarbij typische salaamkrampen optreden. Het syndroom van West is moeilijk behandelbaar. De meeste kinderen ontwikkelen zich niet goed, en sommigen gaan zelfs achteruit.
"Ataxie is een neurologische aandoening die leidt tot een verstoring in de coördinatie van onze bewegingen en balans. De belangrijkste functie van de kleine hersenen is het zorgen voor een perfecte afstelling in de samenwerking tussen spieren, zodat een vloeiende beweging ontstaat.”
Dyskinesieën zijn onwillekeurige bewegingen, zoals ook een tic of chorea dat zijn. Dyskinesieën komen bij meerdere aandoeningen voor, waarbij onderscheid moet worden gemaakt naar de onderliggende oorzaak.
CP Nederland vertegenwoordigt ruim 18.000 personen in Nederland met cerebrale parese. CP Nederland ondersteunt mensen met cerebrale parese en ouders van kinderen met CP om het meeste uit hun leven met een handicap te halen. Bovendien biedt zij herkenning en informatie en stimuleert zij onderzoek.
Cerebrale Parese (CP) is een vorm van aangeboren hersenletsel. CP ontstaat voor, tijdens of na de geboorte, door bijvoorbeeld een infectie of zuurstofgebrek. Cerebrale Parese is een vorm van hersenverlamming.
Hersenverlamming, cerebrale parese of diplegia spastica infantilis is een stoornis die wordt veroorzaakt door schade aan de hersenen tijdens of vóór de geboorte. Naar de Engelse aanduiding wordt het ook wel cerebral(e) palsy genoemd.
De symptomen van CP verschillen per kind. CP uit zich over het algemeen in problemen met bewegen (motorische problemen). Daarnaast kunnen problemen met zien (visusstoornis), praten, horen, slikken, slapen, lopen, zindelijkheid, gedrag en gevoeligheid voor prikkels (sensibiliteitsstoornis) voorkomen.
Erfelijke congenitale spastische tetraplegie is een zeldzame, genetische, neurologische ziekte die gekarakteriseerd wordt door niet-progressieve, variabele spastische quadriparese in meerdere leden van een familie, in afwezigheid van bijkomende factoren die de zwangerschap of de geboorte bemoeilijken (e.g. perinatale ...
Apraxie is een gevolg van een beroerte of hersenletsel. Van apraxie is sprake als het handelen niet meer doelmatig verloopt. Handelingen kunnen niet meer op de juiste manier worden uitgevoerd. De volgorde van de handelingen wordt door elkaar gehaald, of de persoon weet niet meer hoe hij deze handelingen moet uitvoeren.
Hemiparese = éénzijdige zwakte ('parese'). Hemiplegie - éénzijdige verlamming ('plegie').
Onder een parese (Grieks: πάρεση, páressi - de [musculaire] zwakte) verstaat men een gedeeltelijke, onvolledige verlamming van spieren. Een volledige verlamming noemt men gewoon een verlamming, ook wel paralyse of plegie. Een verlamming voor het gevoel, ook wel doofheid, noemt men een sensibele verlamming.
Hereditaire spastische paraparese (HSP) is een erfelijke aandoening van het ruggenmerg. De ziekte veroorzaakt een langzaam toenemende stijfheid en spasticiteit in beide benen. HSP behoort tot een groep van zeldzame neurologische bewegingsstoornissen.