Op 01/01/2022 was 66,6% van de Belgische bevolking een Belg met Belgische achtergrond, 20,6% was een Belg met een buitenlandse achtergrond en 12,8% was een niet-Belg. Dat blijkt uit cijfers van Statbel, het Belgische statistiekbureau.
De grootste buitenlandse nationaliteitsgroep zijn de Nederlanders. Begin 2022 ging het om ruim 148.000 personen, wat overeenkomt met 23% van het totaal aantal personen met buitenlandse nationaliteit. Daarna volgen Roemenen, Polen, Marokkanen, Bulgaren, Italianen, Spanjaarden en Fransen.
12,4 procent van al wie in België woont, heeft een buitenlandse nationaliteit en 19,7 procent is Belg met een buitenlandse achtergrond. Dat laatste betekent dat van één of beide ouders de Belgische nationaliteit niet de "eerst geregistreerde" is, zoals Statbel het omschrijft.
In Vlaanderen wonen ondertussen meer dan 170 verschillende nationaliteiten bij elkaar.
Tijdens diezelfde periode is de populatie van Marokkaanse herkomst gestegen van 1,6% naar 3,9% van de totale populatie van het land.
De meeste Turken die in België wonen, komen oorspronkelijk uit de regio Emirdağ , hoewel er ook veel Turken uit Sivas zijn die hun weg naar België hebben gevonden. In 1998 woonde bijna 49,8% in het Vlaams Gewest , 25,2% in Wallonië en 25% in Brussel .
Aanvankelijk deed België een beroep op Spaanse en Griekse immigranten, later ook op Marokkanen en Turken. Tussen 1960 en 1973 kwamen tienduizenden Marokkanen naar België. Waren er in 1960 461 Marokkanen geregistreerd in België, in 1974 was hun aantal aangegroeid tot 40.000.
De stad blijft een sterke aantrekkingspool voor onze noorderburen, want vier jaar geleden waren ze 'maar' met 18.873. De tweede grootste groep buitenlanders zijn de Marokkanen. Al zijn ze tegenwoordig met minder dan in 2015: 11.671 tegenover 11.939, een daling met dik 2 procent.
6,3% van de Belgische bevolking is moslim. 4,5% in het Vlaamse, 4,4% in het Waalse en 22,4% in het Brusselse Hoofdstedelijk gewest. 46,0% of bijna de helft van alle moslims in België hebben een Marokkaanse migratieachtergrond. 25,5% of 1/4 een Turkse en 28,5% een andere migratieachtergrond.
Bevolking naar herkomstgroep
In absolute cijfers telt de Belgische bevolking 7.714.233 Belgen met Belgische achtergrond, 2.386.100 Belgen met een buitenlandse achtergrond en 1.483.675 niet-Belgen.
Registratierechten. Je moet 150 euro aan registratierechten betalen voor elke nationaliteitsverklaring. Je betaalt de registratierechten vooraleer je je nationaliteitsverklaring indient.
Het hebben van twee paspoorten kan een voordeel zijn. Voor Turkse en Marokkaanse Nederlanders is het gemakkelijker om bijvoorbeeld familie te bezoeken, een bedrijf te beginnen of een huis te kopen. Daar komt bij dat veel immigranten emotionele waarde hechten aan het paspoort van hun land van herkomst.
De Vlamingen behoren tot de Nederlandse taal-etniciteit in België, terwijl zij formeel deel uitmaken van de Belgische natie. Nederlands is in dit geval een culturele identiteit en niet identiek met de Nederlandse staatsburgerlijke nationaliteit en past zo beter in het Groot-Nederlandse concept.
Sinds 2007 laat ons land de dubbele nationaliteit toe en kan men dus in bepaalde gevallen naast de Belgische ook een andere nationaliteit hebben. De dubbele nationaliteit maakt in de eerste plaats een betere integratie mogelijk van uitgeweken landgenoten.
Momenteel woont 1 Belg op 20 in het buitenland. Vooral ingenieurs, ondernemers en mensen werkzaam in de toerismesector. Naast onze buurlanden zijn ook de VS, UK, Canada en Zuid-Afrika populaire bestemmingen. Per jaar verlaten zo'n 35.000 Belgen ons land.
Europa was voor Marokkanen de populairste bestemming in de vorige eeuw. De grootste concentratie van Marokkanen buiten Marokko is te vinden in Frankrijk, met meer dan 1 miljoen personen. Er zijn ook grote Marokkaanse gemeenschappen in Spanje, Nederland, België, Duitsland en Italië.
In België wonen ruim 111 duizend Nederlanders. Dat zijn er drie keer zoveel als andersom: in Nederland wonen 36 duizend Belgen. Het aantal Belgen in Nederland is stabiel en bevindt zich overwegend in de grensstreek en in (studenten)steden.
Zij leven grotendeels geconcentreerd in enkele gemeenten; bijna de helft woont in Brussel. Ook in Antwerpen, Vilvoorde en Mechelen wonen veel Marokkanen. De overgrote meerderheid van de Marokkaanse Belgen bezit de Belgische nationaliteit; een kleine meerderheid is in België geboren.
Buurten met geen of nauwelijks Marokkanen zijn Molenlaankwartier, Hillegersberg-Zuid en Strand en Duin. De Turkse Rotterdammers wonen het vaakst in de buurt Afrikaanderwijk: een derde van de inwoners is van Turkse herkomst. Verder wonen er ook veel Turken in Hillesluis (30 procent) en Feijenoord (27 procent).
Marokko heeft een oppervlakte van 460.000 km² (11 maal Nederland; 15 maal België).
Deze industrieën hadden toen een hoge nood aan arbeidskrachten, die door de binnenlandse markt niet gedekt kon worden. Vanaf 1922 begonnen Belgische mijnen officieel arbeiders te rekruteren in Italië; anderen kwamen spontaan naar het land. Zo groeide de Italiaanse gemeenschap aan tot ongeveer 30.000 personen.
Begin jaren negentig maakten de Marokkanen nog 6.7% van de totale Brusselse bevolking uit, nu is dat 4.1%. Als je echter afkomst in beschouwing neemt, had in 2001 meer dan 10% van de Brusselse bevolking een Marokkaanse achtergrond.
Na de staatsgreep op 12 september 1980 kwamen de eerste Turken naar België om politiek asiel aan te vragen. Het betrof vooral etnische en religieuze minderheden, zoals Koerden, Armeniërs en Arameeërs.