Medicamenteus parkinsonisme
Deze ziekte ontstaat door bepaalde medicijnen, zoals antipsychotica, lithium, medicijnen tegen misselijkheid, calciumkanaalblokkers, anti-epileptica en sommige soorten antibiotica. Je krijgt meestal last van stijve spieren en beweegt traag.
Emoties, aandacht en spanningen verergeren het trillen. Geleidelijk kan het trillen uitbreiden naar uw andere hand, uw armen, benen en soms zelfs naar uw kaak, tong, voorhoofd en oogleden.
Klassieke antipsychotica, zoals haloperidol of chloorpromazine, geven naast een antipsychotisch effect ook, door een sterk D2-blokkerende werking, verergering van de motorische dysfunctie en zijn daarom ongeschikt voor toepassing bij patiënten met de ziekte van Parkinson.
Levodopa is het sterkst werkzame geneesmiddel bij de ziekte van Parkinson. Levodopa wordt omgezet in dopamine en vult zo het tekort aan dopamine in de hersenen aan. Het middel zorgt ervoor dat u zich minder stijf voelt en zich beter kunt bewegen.
Patiënten hebben last van onder andere een droge mond, voelen zich misselijk, duizelig, verward, hebben last van verstopping, slapeloosheid of vallen juist overdag in slaap en ongeremd gedrag. Uw neuroloog probeert de medicatie zo af te stemmen dat u zo min mogelijk bijwerkingen ervaart.
Levodopa is sinds 1969 internationaal op de markt. De combinatie met benserazide sinds 1972. De combinatie van levodopa met benserazide is op recept verkrijgbaar onder de merknaam Madopar en als het merkloze Levodopa/Benserazide in tabletten en capsules.
Er zijn twee soorten medicijnen die tegen een psychose bij de ziekte van Parkinson gegeven kunnen worden: atypische antipsychotica en acetylcholine- steraseremmers. Een lage dosering clozapine (merknaam: Leponex®) is meestal voldoende om de psychotische verschijnselen te bestrijden.
Clozapine leidt mogelijk tot een vermindering van psychotische symptomen ten opzichte van placebo bij patiënten met de ziekte van Parkinson. Quetiapine leidt mogelijk niet tot vermindering in psychotische symptomen ten opzichte van placebo bij patiënten met de ziekte van Parkinson.
Dyskinesie verergert na het eten van voedsel dat rijk is aan koolhydraten en suiker. Koolhydraten zijn echter broodnodig om het lichaamsgewicht en het energieniveau te handhaven.
Parkinson veroorzaakt traagheid in bewegen, in denken, handelen en communicatie. Onder tijdsdruk en stress verergert het. Tip: straal rust uit, doe kalm aan, neem uitgebreid de tijd en jaag de persoon niet op. Praat niet te snel en wacht rustig op een antwoord.
Er is behoefte aan een wetenschappelijk advies over het gebruik van vitamine D bij de ziekte van Parkinson. Een tekort van vitamine B12 kan onder andere leiden tot anemie (normo- of macrocytair), onverklaarde polyneuropathie en cognitieve klachten.
Door te weinig dopamine worden signalen in de hersenen niet of niet goed doorgegeven. Ook andere hersencellen en stoffen in de hersenen werken minder goed. We weten nog niet waarom de hersencellen die dopamine maken afsterven. Bij jonge mensen die de ziekte van Parkinson krijgen, kan het erfelijk zijn.
Er is GEEN ENKEL BEWIJS dat stress Parkinson veroorzaakt. Wél verergert stress de symptomen van de ziekte. Bijvoorbeeld trillen en pijn. Hier geldt: hoe meer stress, hoe sterker de symptomen worden.
Mensen met de ziekte van Parkinson hebben vaker zicht- en oogproblemen zoals wazig zien, symptomen van droge ogen, moeite met diepte inschatten en dubbelzien, dan mensen van dezelfde leeftijd zonder de aandoening.
Levodopa is een medicijn dat in de hersenen wordt omgezet in dopamine, waardoor het tekort wordt aangevuld. Dopamine is een stof die prikkels doorgeeft die onder andere nodig zijn om bewegingen soepel te laten verlopen. De levodopa vervangt of vult de dopamine aan die u zelf in de hersenen aanmaakt.
Veel mensen met Parkinson hebben last van apathie (lusteloosheid). Dit zorgt voor een verminderde kwaliteit van leven van zowel de patiënt als hun naasten. Er wordt onderzoek gedaan of medicijnen invloed kunnen hebben op de hoeveelheid dopamine, wat mogelijk apathie bij patiënten kan verminderen.
Een van de meest voor de hand liggende oorzaken van vermoeidheid is dat veel activiteiten met parkinson extra moeite en energie kosten. Hiernaast kan gewichtsafname zorgen voor minder energie en meer vermoeidheid. Ook slapen veel mensen met parkinson slecht.
Tijdens een psychose is er in bepaalde delen van je hersenen te veel dopamine, waardoor prikkels en informatie anders worden verwerkt en psychotische kenmerken ontstaan. Antipsychotica blokkeren de receptoren waardoor dopamine niet kan werken.
Bij het gebruik van levodopa kunnen de volgende bijwerkingen voorkomen: misselijkheid, braken, vermindering van het reactievermogen, veranderde smaak, duizeligheid bij snel opstaan, rusteloosheid (soms slapeloosheid), slaperigheid, donkere urine en ontlasting, afname eetlust waardoor gewichtsverlies en verwardheid en ...
Antipsychotica kunnen worden ingedeeld in klassieke (1e generatie) en atypische antipsychotica (nieuwe).
(Maximale) dosering: volgens de richtlijn Ziekte van Parkinson wordt gestart met levodopa 62,5 mg 3×/dag, vervolgens bij onvoldoende effect na 2 weken verhogen tot levodopa 125 mg 3×/dag; daarna bij onvoldoende effect de dosering levodopa in stappen extra ophogen tot voorlopig max 1125 mg/dag, totdat een goede respons ...
Eten van eiwitten Het lichaam neemt eiwitten op dezelfde manier op als Levodopa. Eiwitten kunnen daardoor een competitie aangaan met het medicijn. De opname en uiteindelijke werking van Levodopa wordt hierdoor belemmerd.
Meestal wordt begonnen met 3 tot 4 keer per dag 62,5 mg Madopar. De gemiddelde onderhoudsdosering ligt tussen 375 en 750 mg per dag, verdeeld over 3 tot 6 doses per dag. Soms kan het echter nodig zijn om hoger te doseren (tot maximaal 1250 mg per dag).