Oorzaken van zwarte wonden Necrose: De zwarte kleur van de wond kan duiden op necrose van het weefsel, wat kan optreden als gevolg van ernstige verwondingen, langdurige druk, slechte doorbloeding of andere onderliggende gezondheidsproblemen.
Necrotisch weefsel is dood of gedevitaliseerd niet-levensvatbaar weefsel dat wondgenezing belemmert. De typische zwarte, droge en leerachtige bedekking over het wondbed, die door een gebrek aan bloedtoevoer verschoond is van zuurstof, staat bekend als Eschar.
In het begin kunt u last hebben van: hevige pijn of gevoelloosheid in de buurt van een snee of wond – de pijn kan veel erger lijken dan u normaal gesproken zou verwachten van een snee of wond. zwelling van de huid rond het aangetaste gebied. griepachtige symptomen, zoals een hoge temperatuur, hoofdpijn en vermoeidheid.
Zwarte wond
Zwart betekent dat zich in de wond dood (necrotisch) weefsel bevindt. Het hoeft niet altijd zwart te zijn maar kan ook een bruine, grijze of gele kleur hebben. Dit dode weefsel houdt de wondgenezing tegen.
Er zijn twee hoofdtypen necrotisch weefsel aanwezig in wonden. De ene is een droog, dik, leerachtig weefsel, meestal een bruine, of zwarte kleur. De andere is vaak geel, bruin, groen of bruin en kan vochtig, los en draderig van uiterlijk zijn. Necrotisch weefsel wordt uiteindelijk zwart, hard en leerachtig.
Zwelling: Ontsteking en vochtophoping in het aangetaste gebied kunnen leiden tot zwelling, roodheid en warmte. Verkleuring: Necrotisch weefsel ziet er vaak donkerder of verkleurd uit, variërend van lichtwit of gelig (afzetting) tot donkerbruin of zwart (eschar) .
De wond is schoon en heeft een gezonde glanzende rode kleur.De wond zit in de goede fase om te kunnen gaan genezen. Wanneer de wond geelbeslag (pusvorming) heeft kan dit duiden op een infectie. Hierbij is van belang dat de wond met de juiste wondmaterialen wordt schoongemaakt en beschermd.
Zwarte, droge necrose kan niet worden behandeld met maden (zie pagina over madentherapie). Chirurgisch debridement gebeurt in de praktijk meestal met een scherpe lepel (curette) of mes.
Als uw wond zwart begint te worden, of een donkere, leerachtige bruine weefselbedekking vormt, is dit een indicatie van alomtegenwoordig necrotisch weefsel . Necrotisch weefsel kan een aanzienlijk gezondheidsprobleem zijn en vereist onmiddellijke medische aandacht.
De huid verkleurt paarsachtig rood. Het onderliggende weefsel sterft af, waardoor het donker kleurt. Bij gasgangreen ten slotte sterven de weefsels in en rond de wonde snel af, in een tijdspanne van enkele uren. Hierdoor wordt de wondzone zwart.
Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ( koudvuur , bij een natte wond) genoemd.
Necrose is de medische term voor de dood van uw lichaamsweefsel. Wanneer de cellen in uw weefsels sterven, kan dit veel verschillende delen van uw lichaam aantasten, waaronder uw botten, huid en organen. Necrose kan optreden als gevolg van ziekte, infectie, verwonding, aandoening of gebrek aan bloedtoevoer naar uw weefsels .
Necrose is vaak schadelijk voor het organisme aangezien de celinhoud niet meteen verwijderd wordt, en zo omliggende cellen kan aantasten. Eerst zwelt de cel en daarna barst de cel open (cytolyse). Immuuncellen worden ingeschakeld om de boel op te ruimen, maar ook die kunnen de omgeving aantasten.
Avasculaire necrose kan zowel niet-operatief of operatief behandeld worden. In een eerste fase kunnen we trachten de symptomen niet-operatief te behandelen. Door gebruik te maken van krukken kunnen we de druk op uw heup verminderen. Pijnstillers en ontstekingsremmers vangen daarnaast de meeste klachten op.
De huid kan er in eerste instantie bleek uitzien, maar wordt al snel rood of brons en warm aanvoelend en gezwollen . De pijn is intens. Later wordt de huid violet, vaak met de ontwikkeling van grote met vocht gevulde blaren (bullae). De vloeistof uit deze blaren is bruin, waterig en soms stinkend.
Veel voorkomende symptomen zijn roodheid van de huid en uitslag. U kunt ook andere symptomen ervaren, zoals jeuk, pijn en gevoeligheid. Ga naar een arts als u met pus gevulde blaren heeft of een huidinfectie die niet verbetert of steeds erger wordt.
Dit staat bekend als bloeding. Wanneer bloeding direct onder de huid plaatsvindt, kan het bloed in de omliggende huid ontsnappen en ervoor zorgen dat deze verkleurt . Meestal is deze huidverkleuring een gemengde tint van rood, blauw, zwart en paars. Op donkere huid kan het er donkerpaars, bruin of zwart uitzien.
Korstjes zijn meestal donkerrood of bruin . De kleur kan lichter worden naarmate de wond geneest en er nieuwe huid onder het korstje ontstaat. Maar korstjes kunnen om bepaalde redenen ook andere kleuren hebben: Witte korstjes: Als een korstje wit wordt, komt dat meestal door vocht in het korstje.
Wat is een necrotische wond? Necrotisch weefsel is dood of gedevitaliseerd niet-levensvatbaar weefsel dat wondgenezing belemmert . De typische zwarte, droge en leerachtige bedekking over de wondbodem, die door een gebrek aan bloedtoevoer is verstoken van zuurstof, staat bekend als Eschar.
Bij ernstig letsel (zoals een breuk) kunnen de bloedvaten zelfs scheuren. De avasculaire necrose die hierdoor kan ontstaan ontwikkelt zich langzaam, soms kan het enkele maanden tot een jaar duren voordat de aandoening zichtbaar wordt.
Een zwarte wond bevat necrotisch (dood) weefsel dat meestal verwijderd moet worden. Dit kan op verschillende manieren. Necrose belemmert de wondgenezing en dient daarom meestal te worden verwijderd (debridement). Als de wond droog is kan ervoor gekozen worden om deze droog te houden tot de korst loslaat.
Met nat gangreen wordt bedoeld afgestorven weefsel waarin een infectie is ontstaan die het proces verergert.
Een necrotiserende infectie van zacht weefsel is een ernstige, levensbedreigende aandoening. Het kan de huid, spieren en andere zachte weefsels vernietigen. Een wondinfectie die erg pijnlijk is, heet, een grijze vloeistof afscheidt of gepaard gaat met hoge koorts of andere systemische symptomen, moet onmiddellijk worden behandeld.
Zwarte, droge necrose kan niet worden behandeld met maden. Chirurgisch debridement gebeurt in de praktijk meestal met een scherpe lepel (curette) of mes. Het schoonschrapen van een wondbodem met een scherpe lepel wordt gedaan bij oppervlakkige natte necrose en om stolsel te verwijderen.
Keloïd paars litteken
Eigenlijk 'slaat je lichaam door' in het aanmaken van een litteken door vochttekort bij de wond. Het litteken groeit door buiten de randen van de oorspronkelijke wond. Het litteken kan een paarse of felrode kleur krijgen. De huid kan gaan trekken, pijn doen en jeuken.