Een goed biefstukje heeft een grove marmering van wit vet over het gehele stuk vlees. Deze zal bij de bereiding goed smelten in het vlees en een sappig en mals eindresultaat geven. Als dit bijna niet te zien is of een bruine/gele tint heeft, is het vlees oud en moet je het absoluut vermijden.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? Het vlees heeft een afwijkende licht zure geur, is grauw verkleurd of plakkerig. Eet geen vlees dat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Het vlees in het midden van de verpakking komt niet in aanraking met zoveel zuurstof. Daardoor heeft het ook paarse tinten, die grijs kunnen lijken naast de rode stukjes. Zolang dat de enige verandering is, is het vlees veilig om op te eten.
Vlees moet een natuurlijke kleur hebben en mag niet 'zweten' door vochtverlies. Dat ziet er dan ook al snel niet meer zo smakelijk of aantrekkelijk uit. En vlees moet niet 'stroperig' zijn. Eventuele vetdooradering (marmering) of vetrandjes moeten mooi wit zijn en niet te veel vergeeld wit.
Een goed stuk vlees herken je aan een mooie, verse rode kleur en het vlees mag best wat vettig zijn.
Bedorven vlees kan een onaangename geur, een verkleurde of plakkerige textuur en een vreemde smaak hebben. Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bedorven vleesproducten dezelfde symptomen hebben. Soms kan het vlees er nog steeds normaal uitzien en ruiken, maar toch besmet zijn met schadelijke bacteriën.
De bruine kleur betekent simpelweg dat het is blootgesteld aan zuurstof ... wat wel of niet betekent dat je vacuümzak onvolmaakt is afgesloten. Twijfel je over de houdbaarheid van je vlees, voel en ruik er dan aan. Als het slijmerig is of meer dan een klein beetje plakkerig, gooi het dan weg.
Het vlees kan een groene kleur krijgen omdat deze bepaalde vleessoort bijvoorbeeld bij de slager in grote aantallen gemaakt wordt en op elkaar komt te liggen, hierdoor krijgt het vlees geen zuurstof en verkleurd het. Je ziet dit bijvoorbeeld het meeste terug bij stooflappen, poulet, biefstuk en bief reepjes.
We raden u normaal aan om uw vlees in het koelste gedeelte van uw koelkast te plaatsen (tussen 0 en 4 °C). Zelfs als het vacuüm wordt bewaard zal vlees na maximum 14 dagen niet meer eetbaar zijn. Wij raden u aan om het vlees maximum 10 dagen te bewaren.
Het rode sap dat eruit komt, is myoglobine. Dat is een eiwit dat zuurstof aflevert aan de spieren van een dier. Wanneer dat in aanraking komt met lucht of wordt gesneden, kleurt het rood. Als je het kookt, kleurt het steeds donkerder.
De TGT-datum geeft aan dat het product tot en met de vermelde datum veilig te gebruiken is, daarna kunnen er risico's voor de gezondheid optreden. Dat komt omdat bij verse vis en vers vlees bacteriën snel kunnen groeien. Is het over de datum, geopend of ongeopend, gooi het dan weg.
Ook charcuterie kan plots donkerder of grijzer ogen. Fijne vleeswaren worden gepekeld, waardoor de chemische structuur anders is. Komen ze in contact komen met zuurstof of licht, dan verkleuren ze. Ook hier is kleurverandering dus niet noodzakelijk slecht nieuws.
Vers gehakt is mooi roze, maar dat gehakt een ander kleurtje krijg – wat bruinig of een beetje grijs – wil niet altijd zeggen dat het slecht is geworden. Wél een alarmsignaal is wanneer het gehakt een groenig kleurtje heeft: de vuilnisbak is de enige plek waar groen gehakt hoort te zijn.
Bereid de biefstuk voor
Het vlees moet op kamertemperatuur komen door het minimaal 20 minuten buiten de koeling te bewaren. Bij ontdooien, vlees in verpakking een nacht ontdooien in koelkast of 30 minuten in koud stromend water. Daarna uit de verpakking halen, deppen en op kamertemperatuur laten komen.
Een goed biefstukje heeft een grove marmering van wit vet over het gehele stuk vlees. Deze zal bij de bereiding goed smelten in het vlees en een sappig en mals eindresultaat geven. Als dit bijna niet te zien is of een bruine/gele tint heeft, is het vlees oud en moet je het absoluut vermijden.
Als je je duim en middelvinger tegen elkaar houdt, dan komt er al iets meer spanning op. De muis van je hand voelt nu medium. En als je je duim en ringvinger tegen elkaar doet, voelt het als well-done. Nu je weet hoe een goed gebakken biefstuk voelt, kun je jouw biefstukje in de pan controleren.
Oxidatie in verwerkte vleesproducten veroorzaakt echter veranderingen in geur, smaak, textuur en uiterlijk. De inname van geoxideerde vleesproducten kan bovendien leiden tot gezondheidsproblemen door de productie van vrije radicalen en de afbraak van onverteerbare geoxideerde eiwitten in het lichaam.
In de koelkast
Bereid varkensvlees binnen 2 dagen na aankoop. Bereid kalfsvlees liefst binnen 2 dagen na aankoop. Rundvlees kun je hooguit 4 dagen in de koelkast bewaren. Lamsvlees blijft op de koelste plek van de koelkast 3 à 4 dagen goed.
Ja, bij een voedselinfectie ontstaan klachten, zoals diarree, misselijkheid, braken, buikpijn, buikkramp en koorts, niet eerder dan 8 uur na het eten of drinken van besmette producten.Soms zelfs pas na enkele dagen.De klachten verdwijnen meestal binnen 1 tot 3 dagen.
Het is ook nog afhankelijk van het soort vlees hoe het hoort te ruiken. Zo heeft vers rundvlees een kenmerkende zoete en weeïge lucht. Varkensvlees heeft daarentegen een sterkere geur die lijkt op de geur van urine.
Met je hand
Naast een kernthermometer kun je ook je hand gebruiken. Rauw biefstukvlees is namelijk vergelijkbaar met de muis van je hand (de bolling op je hand aan de basis van je duim). Zodra je het vlees bakt wordt het taaier en kun je de garing controleren door één van je vingers naar de muis van je hand te brengen.
Schroei bij biefstuk bakken eerst het vlees dicht op hoog vuur, 1 minuut per kant. Bak vervolgens 2 tot 3 minuten per kant op middelhoog vuur voor rosé aan de binnenkant, of 4 minuten per kant voor doorbakken.
Ossenhaas is het meest malse en mooiste deel van het rund. Het wordt ook wel biefstuk van de haas of tournedos genoemd. Bereiding: bakken, per centimeter dikte bak je ongeveer 1 minuut voor een stuk rood vlees, 2 minuten voor rosé en vier minuten voor doorbakken vlees.