Zeesla heeft grote groene bladeren die wel een meter lang kunnen worden. Het blad (de thallus) is glad, plat en dun, maar wel stevig, omdat het uit twee cellagen bestaat. De rand van het blad kan rond of gelobd zijn. De kleur kan variëren van bleekgroen tot donkergroen.
Zeewier kan o.a. groen, bruin, rood of blauw worden. De groene wieren drijven over het algemeen in het ondiepe water, terwijl het rode zeewier zich in een diepte van honderd meter kan bevinden.
Ze lijken op slabladeren en groeien tot 50 cm lang in verschillende vergelijkbare vormen. Bijna cirkelvormig of ovaal, of lang en dun met gehavende randen en geperforeerde gaten. Zeesla lijkt op en voelt als vetvrij papier, met een zijdezachte textuur. De meeste soorten zijn maar een of twee cellen dik.
Zeesla: omschrijving
Zoals de naam al zegt groeit het in de zee. En het is dus een wier, geen plant. Ulva is Latijn voor 'moeras plant', wat verwijst naar dit nederige, felgroene zeewier. De zeer dunne, brede, platte bladeren zijn teer, golvend en transparant.
Zeesla. Dit groene wier lijkt erg op kropsla en heeft een spinazie-achtige notensmaak. Je kunt het ongekookt eten in salades, maar ook gebruiken als 'wrap' en zelfs in de plaats van nori bij sushi.
Was het zand eraf en voeg rauwe zeesla toe aan salades . Of droog het langzaam in de oven om te verkruimelen in soepen en sauzen, strooi het over popcorn voor de smaak of bak het in vierkantjes zeesla (zie recept hieronder).
Waarom zeesla gebruiken? Zeesla bevat relatief veel eiwit, ijzer, calcium, mangaan, kalium, kiezelzuur en de vitaminen A, B en C. Het wordt ook gebruikt als kruidenremedie.
Zeesla doet zijn naam eer aan: het ziet eruit als groene , slappe slabladeren die er vaak slordig uitzien, maar in werkelijkheid behoorlijk taai zijn.
Het Voedingscentrum raadt aan terughoudend te zijn met vaak (gedroogd) zeewier als vleesvervanger of groente te eten. Zeewieren kunnen namelijk sterk variëren in de hoeveelheid zware metalen, jodium, ijzer, vitamine B1 en zout en het is niet altijd duidelijk hoeveel er daarvan inzit.
Je kunt het rauw eten en vers hakken in soepen, salades, loempia's of ramen . Sommige soorten worden gefrituurd om zeewierchips te maken. Ik geef de voorkeur aan gedroogd om te kruiden. Zeesla is een van de belangrijkste kruiden die ik gebruik op vis en vlees, in soepen en op eieren.
De smaak van zeesla is onverwacht levendig vergeleken met landsla. Sommigen beschrijven een zachte peperige, zuringachtige smaak . Een deel van het Pacific Harvest-kruidenassortiment bevat ook zeesla, zoals de Power of Three-zeewiervlokkenmix en ons assortiment furikake-geïnspireerde zeewierkruiden.
Gedroogd zeewier ziet er niet altijd even mooi uit, maar niet getreurd, met een beetje heet water tover je het algauw om. Doe het zeewier in een kom, giet er kokend water over en wacht 10 minuten, het wier wordt maar liefst tien keer zo groot. Bovendien krijgt het zijn prachtige originele kleur terug.
Arame, hijiki en wakame bevatten tenminste tien keer zoveel calcium als melk, zeesla vijfentwintig keer meer ijzer dan vlees. De beschikbaarheid voor het lichaam van het eiwit in zeewier is zeer hoog. Dit is aangetoond bij nori, waarbij tot 70 % opgenomen wordt door het lichaam.
De meeste zijn middelgroot, komen in de kleuren rood, groen, bruin en zwart voor en spoelen willekeurig aan op stranden en oevers, bijna overal. De volkstaal "zeewier" is een echte verkeerde benaming, omdat een onkruid een plant is die zich zo overvloedig verspreidt dat het de habitat waar het zich nestelt, kan schaden.
Alle zeewier bevat chlorofyl, een groen pigment, onmisbaar voor fotosynthese, en verantwoordelijk voor de kleur van het wier. De kleur van het wier is de basis waarop wieren worden gecategoriseerd. Wieren worden onderverdeeld in groene, bruine, rode en blauwe.
Kenmerken. De bruine kleur van deze algen is het gevolg van de dominantie van het xanthofylpigment fucoxanthine, dat de andere pigmenten, Chlorofyl a en c (er is geen Chlorofyl b), bètacaroteen en andere xanthofylen maskeert . Voedselreserves zijn doorgaans complexe polysacchariden, suikers en hogere alcoholen.
Het hoeft niet gekookt te worden. Je kunt het als snack eten als het gedroogd is. Bak of kook het in vijf minuten gaar als toevoeging aan broodjes, omeletten, sauzen, jus en krokante chips. Gebruik rauw, geroosterd, gedroogd, gerookt, gebakken of gefrituurd.
Zeewier voor een gezonde darmflora
Zeewier bevat hoge concentraties mineralen, vitamines, proteïne en essentiële aminozuren. Door het hoge vezelgehalte zijn ze een goede voedingsbron voor je darmen. Deze vezels zijn weer onderverdeeld in fermenteerbare vezels en niet-fermenteerbare voedingsvezels.
Hoewel bruin zeewier veilig is voor volwassenen als het met mate wordt gegeten , zijn er gevallen bekend van zwangere en zogende vrouwen die te veel bruin zeewierproducten hebben geconsumeerd en hun baby's ziek zijn geworden. In deze gevallen consumeerden de moeders meerdere keren per dag bruin zeewierproducten.
Wieren worden onderverdeeld in groene, bruine, rode en blauwe. De laatste groep behoort eigenlijk niet tot de wieren, het zijn bacteriën. In de geschiedenis worden genezing en levenskracht geassocieerd met de kleur groen.
Gelukkig groeit zeesla snel: veel dieren eten het . Kijk of er kleine zwarte alikruiken op het oppervlak van de delicate blaadjes grazen.
Dichte ophopingen van macroalgen (zeewier) zijn waargenomen in de DE en MD Coastal Bays en in sommige gebieden in de Chesapeake Bay . Ze kunnen leiden tot aanzienlijke schaduw van onderwatergras en gebeurtenissen met een laag opgelost zuurstofgehalte door nachtelijke ademhaling of ontbinding.
Naast het feit dat zeesla rijk is aan proteïne, zit het ook boordevol magnesium! Gedroogde zeesla bevat ongeveer 22,5 milligram magnesium per gram . Dit is ongeveer 83 keer meer magnesium dan de hoeveelheid die in bananen zit; een voedingsmiddel dat in de volksmond wordt aangeprezen als een goede bron van magnesium.
Zeewier bevat geen B12
Deze B12 is niet bruikbaar voor de mens. Zeewieren zijn wel om andere redenen een goede keuze voor vegetariërs. Als ze niet vervuild zijn, zijn ze een duurzame bron van eiwit en mineralen.
Ben je niet bang om veel jodium binnen te krijgen, of heb je juist jodium nodig? Dan kun je kombu in piepkleine stukjes snijden en opeten. Wij raden aan om maximaal 2-3 keer per week zeewieren te eten en ze vóór gebruik te weken en wassen.