Als je urine bruinrood van kleur is, kan dit een teken zijn van een leverontsteking. Je darmen geven een bruine galkleurstof – ook wel urobiline genoemd - af aan je lever. Als je lever ontstoken is, kan hij de urobiline niet goed verwerken.
Bruine urine
Als de urine spiereiwitten, hemoglobine of andere afgebroken eiwitten bevat, kan deze een bruinige kleur krijgen. De uitstoot van bilirubine - een stof die vrijkomt bij de afbraak van rode bloedcellen - kan ook een lichtbruine kleur veroorzaken. Dit is soms bij leveraandoeningen het geval.
Als je veel gedronken hebt en dus goed gehydrateerd bent, is je urine lichtgeel, bijna helder van kleur. Heb je weinig gedronken, dan wordt de urochroomconcentratie van je urine groter en kleurt je plas dus donkerder.
"Als je urine heel donker is, colakleurig, moet je ook direct naar de huisarts. Dat kan duiden op een afsluiting van de galwegen. Vaak gaat dat gepaard met witte ontlasting en geel oogwit. Maar bij urine die iets donkerder is dan gewoonlijk, oranjekleurig, hoef je niet naar de dokter.
Wanneer je meer wateroplosbare (B-vitamines en vitamine C) vitamines hebt ingenomen dan het lichaam kan gebruiken, verlaat de overmaat het lichaam via de urine. Dit effect is duidelijk zichtbaar bij riboflavine (vitamine B2), dat van zichzelf een intens gele kleur heeft, waardoor de urine een fellere gele kleur krijgt.
Pas als er erg veel eiwit in de urine terechtkomt, kun je de volgende symptomen krijgen: Schuimende urine. Het eiwit laat je urine schuimen en kan een duidelijk zichtbare laag schuim op de urine veroorzaken. Het schuim blijft ook liggen op de urine.
Als u niet genoeg water drinkt, wordt urine meer geconcentreerd – dit is terug te zien in de kleur en geur. Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk.
De belangrijkste oorzaak van bloed in de urine is een ontsteking van de urinewegen. Het kan ook een symptoom zijn van nierstenen, nier- en prostaatziekten en bloedstollingsstoornissen, of na een ongeval wijzen op een nier- of blaasletsel.
Er wordt onderscheid gemaakt in twee soorten hematurie: macroscopische hematurie: uw urine kleurt rood en u kunt dit zelf zien; microscopische hematurie: u merkt het bloed in uw urine niet zelf op maar de urine wordt in et laboratorium door urineonderzoek aangetoond.
Ga naar de dokter als je urine: Oranje is. Dit kan een teken zijn van dehydratatie of kan komen door de kleur van voeding, maar het kan ook een teken zijn van een probleem aan je lever of galblaas. Roze of roodachtig is.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Er wordt aangeraden om 1,5 tot 2 liter water per dag te drinken. Bij deze vochtinname gaat een volwassene gemiddeld 5 tot 8 keer per 24 uur naar het toilet. Plast u 8 keer of minder op een dag? Dan wordt dat gezien als een normale plasfrequentie.
Als je meer dan 3 liter per 24 uur plast, lijd je mogelijk aan polyurie. In extreme gevallen kun je tot 20 liter per dag plassen! Je moet ook 's nachts vaak plassen. Soms gaat het overmatig plassen gepaard met een droge mond en een groot dorstgevoel.
Een heldere urine dat bijna op water lijkt geeft aan dat je te veel water hebt gedronken. Jep, je kunt ook té veel water drinken. Hoewel gehydrateerd zijn vaak heel goed is, kan het drinken van te veel water je lichaam uit balans halen.
Je hebt het meeste last van het symptoom troebele urine. Troebele urine kan bij meerdere aandoeningen voorkomen. Troebele urine kan verschillende oorzaken hebben. Urine wordt bijvoorbeeld troebel wanneer er sprake is van een blaasontsteking, nierbekkenontsteking of nierontsteking.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen. Pas als er heel veel van voorkomt, in veranderde vormen, kan dit wijzen op onder andere urologische aandoeningen.
Bloed in de urine kan komen door een aandoening aan de urinewegen (de nieren, de urineleiders, de blaas, de plasbuis of de prostaat). De oorzaak kan onschuldig zijn (bijvoorbeeld een blaasontsteking) of ernstiger (zoals kanker). De hoeveelheid bloed in de urine zegt weinig over de oorzaak.
Eiwit in de urine is vaak een teken van nierschade. De nieren filteren het bloed, waardoor er urine ontstaat die vol zit met afvalstoffen. De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden.
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Hematurie kan als geïsoleerd symptoom voorkomen of in combinatie met pijn (nierstenen) of mictieklachten. Bij een urinewegontsteking kan hematurie optreden. Pijnloze hematurie is vaak een toevalsbevinding. Er zijn geen klachten en de (huis)arts wordt niet geraadpleegd.
Een urineweginfectie kan tot hematurie leiden. In dat geval worden in de urine ook ettercellen (witte bloedcellen) aangetroffen. Bij een eenvoudige (lage) urineweginfectie zijn er vaak klachten van frequent en pijnlijk plassen. Gaat het om een opstijgende (hoge) urineweginfectie dan treedt ook koorts op.
Bij nierbekkenontsteking heeft u 1 of meer van deze klachten: koorts, koude rillingen. ziek gevoel of misselijkheid. pijn in uw rug of zij, aan één of beide kanten.
Het lichaam breekt aminozuren uit eiwitten af wanneer er te veel van zijn. Hierbij komt ammoniak vrij, dat de lever omzet in ureum of urea. Deze stof wordt via de urine uitgescheiden. Sporters die extra eiwitten nemen voor de opbouw van spieren hebben daarom ook vaak last van deze ammoniakgeur.
Het verlies van eiwit wordt ook gezien als een maat voor de ernst van de nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter de nierfilters werken en hoe groter de kans op nierfalen of hart- en vaatziekten.
De helft is weg na een week. Van een glas water dat je nu drinkt, zal de helft over iets meer dan een week je lichaam verlaten hebben. Van de helft die overblijft, zal na nog een week weer de helft verdwenen zijn.