De as ziet er inderdaad uit als as van een sigaret. Een sigaret biedt ook wel een aardige vergelijking, omdat u weet dat de as niet altijd meteen fijn is, maar soms als een kegeltje in de asbak valt. Dat is vergelijkbaar met de as van een mens, die ook door wrijving en malen fijn wordt gemaakt.
De as van mijn vader was poedervormig en licht- tot midden grijs van kleur. Die van mijn moeder was heel donkergrijs en bestond voor het grootste deel uit kleine sinteltjes.
De hoeveelheid as van uw overleden dierbare dat vrijkomt na de crematie. De gemiddelde hoeveelheid as die vrijkomt na de crematie van een volwassene is ongeveer 3 tot 3.5 liter.
De hoeveelheid as die resteert na een crematie bedraagt gewoonlijk tussen de 2,5 en 3,5 kg.
Het wit-grijze poeder is de as
Wat men uit de crematieoven haalt na crematie, is een menselijk lichaam maar dan enkel de botten. De vermaling van deze botten of beenderen, zorgen voor het wit-grijze poeder dat we kannen: as.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Bij een crematie wordt de temperatuur in een crematieoven opgedreven tot het niveau dat de kist vanzelf ontvlamt. Daarmee start de crematie. Het lichaam van de overledene wordt gereduceerd tot as en een groot deel van de botten. De botten verbranden dus niet helemaal tijdens de crematie.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.
De meest geavanceerde manier om een kleur te achterhalen, is met behulp van een speciaal sensor-apparaat, zoals de Sikkens Color Sensor. Dankzij de Sikkens Color Sensor kun je exact de kleurcode achterhalen. De sensor is namelijk veel nauwkeuriger dan bijvoorbeeld een smartphone camera.
Ideaal heeft een spiegel geen kleur omdat het 100% van alle golflengten weerkaatst. In de praktijk echter is dat niet helemaal het geval. De meeste gewone spiegels zijn van gewoon (groen) glas gemaakt met een dunne laag zilver of aluminium (beide een grijzige kleur) er achter.
Roestvast staal heeft over het algemeen altijd dezezelfde kleur! Roestvast staal is een legering van ijzer, chroom, nikkel en koolstof. De kleur van deze legering is over het algemeen altijd hetzelfde.
Van een volwassen persoon blijft ongeveer 1,5 kg as over na een crematie.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Het crematieproces
De duur van de crematie hangt af van het soort oven, het gewicht van de overledene en de kist. Gemiddeld duurt het verbrandingsproces 55 minuten tot anderhalf uur, maar het kan ook korter of langer duren.
Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Waarom wordt as niet meteen vrijgegeven? In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Op het ander lint komen de namen van wie het rouwwerk is. Een derde rouwlint in het midden is ook mogelijk. Wanneer het een crematie betreft wordt er nooit gekozen voor “Rust zacht” omdat dit verkeerd kan overkomen bij de nabestaanden. Er passen 50 tekens (inclusief spaties) op een rouwlint.
De eigenaar van het crematorium moet de asbus ten minste 1 maand bewaren. Wilt u meteen na de crematie de asbus meenemen naar het buitenland? Dan moet u de officier van justitie om ontheffing van de bewaartermijn vragen. Zonder die ontheffing moet u 1 maand wachten voordat u de asbus mag uitvoeren.
Bij wet is het niet verplicht om begraven of gecremeerd te worden in een kist. Het enige dat verplicht is is dat het lichaam bedekt is, en bij een crematie is er een platte onderkant en opstaande rand nodig. Dit komt omdat het lichaam anders niet de crematieoven in kan worden geduwd.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Als er wordt gesproken over het schoonmaken na een overlijden of onopgemerkte dood, ligt de nadruk vaak op het risico van bloed overdraagbare ziekteverwekkers. Dit zijn ziektekiemen die in bloed leven en zeer veel ellende kunnen veroorzaken. Sommige van deze ziektekiemen worden bacteriën genoemd en anderen virussen.
Een lijk begint grofweg na 48 uur te ontbinden en dan begint het een lucht af te geven. Het gaat pas echt stinken als er na een paar dagen vochtblaren zijn ontstaan die dan knappen.