We weten al dat de chemicaliën die aan plastic worden toegevoegd enigszins tot zeer schadelijk zijn voor ons lichaam. Er lijkt een verband te bestaan met vruchtbaarheidsproblemen, stoornissen in taalontwikkeling, kanker, obesitas en ADHD.
Wat is het probleem? Plastic maakt niet alleen een vuilnisbelt van de kusten, maar schaadt ook de levensomgeving van zeedieren. Dieren raken verstrikt in grotere stukken plastic, en verwarren kleinere stukjes voor voedsel. Het inslikken van plastic deeltjes kan de vertering van voeding verhinderen.
Bij de productie van plastic komen schadelijke chemicaliën in de lucht terecht, waaronder CO2. Dit leidt tot opwarming van de aarde en is slecht voor de gezondheid. Ook het verbranden van plastic brengt schadelijke stoffen in de atmosfeer.
Hoe komen ze in ons lichaam? Volgens de onderzoekers zou het goed kunnen dat de plastic deeltjes via 'slijmvliescontact' – dus via inname of inademing – in ons lichaam terechtkomen. Zo kunnen in de lucht zwevende deeltjes van tussen de 1 nm en 20 µm gemakkelijk ingeademd worden.
Het onderzoek is uitgevoerd door de University of Newcastle in Australië. Voor hun berekening hebben de onderzoekers het gewicht van de plastic deeltjes geschat. Ze gaan uit van circa 2000 plasticdeeltjes per week die we consumeren en die bij elkaar 5 gram wegen.
Bloeden door scherpe stukjes glas, plastic of metaal in eten
Het kan gevaarlijk zijn. Scherpe stukjes kunnen je gebit, mond, keel of maagdarmkanaal beschadigen. Als je verder niets merkt, hoef je je geen zorgen te maken en poep je het vanzelf weer uit.
In 1907 maakt de Belgisch-Amerikaanse Leo Baekeland het eerste volledig synthetische plastic uit aardolie. Hij vernoemt het naar zichzelf: bakeliet. De nieuwe stof geleidt geen stroom en kan goed tegen hitte.
Brandend plastic laat giftige gassen en stoffen vrij, waaronder kankerverwekkende. Plastics zijn namelijk altijd chemisch bewerkt, bijvoorbeeld met vlamvertragers. Branden zijn hierdoor veel toxischer dan vroeger. Kanker is een gevreesde beroepsziekte onder brandweermannen.
Een andere zorg zijn de schadelijke stoffen die aan of in microplastics kunnen zitten. Ziekmakende bacteriën of virussen kunnen meeliften met de wereldwijde verspreiding van microplastics. Op deze manier kunnen bacteriën en andere ziekmakers zich over grote afstanden verplaatsen.
Plastic in mensen
In het laboratorium is gebleken dat microplastics schade aan menselijke cellen aanrichten, onder meer door allergische reacties en het afsterven van cellen.
In de natuur of in zee valt het langzaam uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het blijft plastic. Dieren kunnen plastic niet verteren, als ze het opeten kunnen ze er dood van gaan. Plastic kan op allerlei manieren in zee belanden. Bijvoorbeeld doordat we afval laten slingeren of op straat gooien.
Veel van het gebruikte plastic kunnen we niet goed opvangen of verwerken. Daardoor komt er jaarlijks 8 miljoen ton aan kunststoffen in onze oceanen terecht. Daarvan heeft 80% zijn oorsprong in de 1000 grootste rivieren in de wereld. Dieren raken erin verstrikt of eten het op met sterven tot gevolg.
De plastic soep is gevaarlijk voor al het leven in zee. Dieren eten plastic op of raken erin verstrikt. Dit resulteert in verwondingen of zelfs de dood. Jaarlijks gaan een miljoen zeevogels, 100.000 zeezoogdieren, zeeschildpadden en een ontelbaar aantal vissen dood door plastic afval [1].
Plastic is wel altijd een kunststof. Er zijn drie soorten kunststof: thermoplasten, thermoharders en elastomeren.
Micro- en nanoplastics zijn schadelijk voor onze gezondheid
Microplastics zijn klein en licht, zo licht dat de wind ze meeneemt. Ze komen terecht op land en in de zee. Kleine vissen en andere zeedieren zien plastic aan voor voedsel. Deze vissen worden gegeten door grotere vissen en wij eten de grotere vissen.
Ieder jaar vier keer de wereld rond met plastic
Shocking, als je het mij vraagt. Veel van dit plastic bereikt niet de stort, maar eindigt in de oceanen. Dit heeft rampzalige gevolgen voor het milieu en de dieren. Jaarlijks overlijden één miljoen zeevogels en 100.000 zeedieren aan de gevolgen van ons plastic.
De lijst is onwaarschijnlijk lang: verzorgingsproducten waarin microplastics zitten. Ze doen het allemaal: Nivea, Colgate, L'Oreal, Garnier, Gillette, Clearasil, Johnson & Johnson, Ikea, Biotherm, Albert Heijn en de Aldi.
Onderzoek toonde aan dat plastic deeltjes in de longen aanwezig kunnen blijven, vooral bij mensen met longziekten. Wanneer de deeltjes in de longen blijven zitten, blijven ze daar waarschijnlijk lang zitten omdat ze bio-persistent zijn, wat tot ontstekingen kan leiden.
Uiteraard voldoen wij aan alle nationale en Europese voorschriften inzake kunststoffen en kunnen je verzekeren dat al onze producten die in België verkocht worden geen hormoonverstorende stoffen bevatten en BPA-vrij zijn.
Dat klopt, plastic is moeilijk brandbaar, maar plastic kan wel smelten. Als plastic gaat smelten is het enorm heet en kan het veel leed en schade aanrichten. Daarnaast kan plastic wel zorgen voor vlamoverdracht waardoor andere zaken aangestoken kunnen worden.
Plastic zit bijvoorbeeld in je telefoon, speelgoed en verpakkingsmateriaal. Ook rioleringsbuizen en regenkleding zijn vaak van plastic gemaakt. Voor al die producten zijn er verschillende soorten plastic. Zo zijn er harde plastics, zachte plastics, doorzichtige plastics of juist plastics met kleur.
Rood of oranje – kunststof of plastic afval.
Jaarlijks circa 30 kilo plastic afval per persoon en amper gerecycled - Plastic Soup Foundation.