Bij bepaalde hondenrassen zien we vaker een maagtorsie, bij andere hondenrassen zelden of nooit. Een aantal rassen waarbij een maagtorsie voorkomt en de kans op een maagtorsie zijn: Duitse Dog (36,7%), Konings Poedel (25,3%), Ierse Setter (24,9%), Weimaraner (19,1%), Rottweiler (3,9%).
Het komt gelukkig niet zo vaak voor en dan vooral bij de middelgrote tot grote hondenrassen (maar heel soms ook kleinere rassen). Voornamelijk die dieren die slechts 1x per dag hun voeding krijgen en/of dieren die teveel of te wild bewegen na het eten zijn er gevoelig voor. Soms is er geen oorzaak aan te wijzen.
Om een kans op maagtorsie bij de hond te voorkomen wordt soms ook de maagwand preventief vastgezet. Dit wordt een preventieve gastropexie genoemd. Lees meer over deze operatie bij behandeling maagkanteling. De maag is enkele centimeters voor de uitgang, net achter de laatste rib, vastgehecht aan de rechter buikwand.
Bijna alle honden kunnen door een maagtorsie worden getroffen, ook puppy's. De oorzaken van een maagtorsie zijn echter niet zo duidelijk. Het is wel zo dat grote hondenrassen en hondenrassen met een diepe borstkas een grotere kans op een maagkanteling hebben.
Wacht minimaal een uur na de maaltijd voor je met jouw hond gaat wandelen of rennen. Geef jouw hond liever eten nadat je met hem of haar hebt gerend, gefietst of gewandeld. Ook hiervoor geldt trouwens dat je even moet wachten tot jouw hond tot rust is gekomen voor je hem of haar voert.
Een aantal rassen waarbij een maagtorsie voorkomt en de kans op een maagtorsie zijn: Duitse Dog (36,7%), Konings Poedel (25,3%), Ierse Setter (24,9%), Weimaraner (19,1%), Rottweiler (3,9%).
Een hond met een maagtorsie is rusteloos, zal proberen te braken zonder dat er iets terugkomt, zal veel kwijlen, jankt, heeft een opgezette buik (vooral aan zijn linkerkant, vlak achter de ribben), heeft pijn (en kan daardoor in vreemde houdingen gaan staan of liggen), wordt zwak, ademt snel, heeft een snelle hartslag ...
Symptomen van maagtorsie
Je herkent een maagkanteling aan de volgende symptomen. Je hond kan proberen te poepen en braken zonder dat er iets uit komt. Heeft pijn, waardoor hij kan janken en vreemde houdingen aan kan nemen. Kwijlt meer dan normaal, heeft bleke slijmvliezen en ademt snel.
Bij een maagkanteling draait de maag binnen de buikholte om zijn as, waardoor de maag afgesloten raakt van de darmen en de slokdarm. Doordat maagbacteriën gassen blijven produceren, kan de maag opzwellen, wat acuut levensbedreigend is. Normaal gesproken zouden die gassen ontsnappen door winden en boeren.
In het algemeen hebben de meeste volwassen honden 2 maaltijden per dag nodig: één 's morgens en één 's avonds. Als je een bijzonder kleine of grote hond hebt, lees dan even verder... Kleine rassen Het metabolisme van dwergrassen en andere kleine rassen is sneller.
Loop het laatste rondje vlak voordat jullie gaan slapen en zorg dat in ieder geval één van de uitlaatrondes minimaal een half uur duurt. Extra tip: Wacht met je hond uitlaten tot minimaal een uur na zijn maaltijd om de kans op een maagtorsie te verkleinen.
Puppy's (9 t/m 12 maanden)
Niet alleen voor beweging, maar ook voor zijn behoeften. Vanaf deze leeftijd kun je lopen totdat je ziet dat je hond uitgeput raakt. Over het algemeen is het aan te raden om één van de vier wandelingen een langere wandeling te doen van ongeveer 30 minuten tot een uur.
Het eten van ontlasting is niet zonder gevaar. Die kan namelijk parasieten, bacteriën of ziektekiemen bevatten, die de hond dan ook binnen krijgt door het eten ervan. Ook het eten van mensenpoep kan zeer gevaarlijk zijn.
Bij aanraken van de buik kan het dier de buikspieren abnormaal aanspannen. Bij buikpijn zie je vaak ook verschijnselen als buikborrelen, misselijkheid (smakken, slikken, geeuwen, boeren), winderigheid of gras eten. Sommige dieren laten het eten staan, geven over en/of hebben minder goed gevormde ontlasting / diarree.
Een licht verteerbaar dieet
Meestal zijn deze diëten ook glutenvrij (al is dat laatste niet zo belangrijk bij hond en kat). Vaak zijn deze diëten ook vetarm. Voorbeelden van maagdarmdiëten zijn: Royal Canin® gastrointestinal, Royal Canin® gastrointestinal junior, Royal Canin® gastrointestinal low fat.
Een darmperforatie is een gaatje in de darmwand waardoor de inhoud van je darm in je buikholte lekt. Als je darminhoud in je buikholte komt, zorgt dit voor een ontsteking van je buikvlies. Een perforatie van je darm kan grote gevolgen hebben wanneer het niet snel behandeld wordt.
Een volvulus van de dunne darm veroorzaakt plotselinge aanvallen van hevige buikpijn (kolieken), misselijkheid, braken en een opgezette buik. Een volvulus van het sigmoïd geeft buikpijn en een opgezette buik. Daarnaast is het wegblijven van de ontlasting en winden een belangrijk signaal.
Bij een darmknoop blijft de oorzaak meestal onbekend. Het kan ontstaan als gevolg van een aangeboren aandoening. Dan ontstaan de klachten vaak al een maand na de geboorte. Een knoop in de darmen kan ook veroorzaakt worden als het laatste deel van de dikke darm (sigmoïd) wat langer is dan normaal.
Meestal wordt de hik bij de hond veroorzaakt door te gulzig eten of te veel en te snel drinken. Ook te enthousiast spelen kan een rol spelen en een enkele keer een overgevoeligheid voor voeding. Het te gulzig eten is goed te voorkomen door het voer aan pup of volwassen hond te geven in een speciale antischrok voerbak.
Als je hond eenmalig hoest (bijvoorbeeld door verslikken) en verder niet ziek is dan is er geen reden om met je hond naar de dierenarts te gaan. Als je hond echter plots bijzonder heftig hoest/kokhalst, of naast het hoesten ziek oogt of benauwd is dan is het wel verstandig om je hond snel te laten onderzoeken.
Grote zorgen zijn soms terecht wanneer uw hond misselijk is. Wat u eerst te doen staat is een bezoek brengen aan de dierenarts. Die kan uw dier onderzoeken en een behandeling aanbevelen. Supplementen of speciale voeding worden in zo'n geval vaak aanbevolen.
Een richtlijn voor de ideale hoeveelheid voer per dag is zo'n 25 gram per kg lichaamsgewicht zolang ze nog in de groei zijn. Volwassen honden kunnen toe met 10 gram per kg lichaamsgewicht.
Na het inslikken van een vreemd object kan een hond of kat misselijkheid, acuut braken van voedsel of gal, verlies van eetlust, lusteloosheid en sloomheid vertonen. Braken is het meest voorkomende symptoom, maar sommige dieren zijn alleen lusteloos, zonderen zich af of hebben geen of weinig eetlust.
De meest voorkomende redenen dat uw hond (eigen) ontlasting eet, zijn honger en vraatzucht. Honden die op dieet zijn en trek hebben zullen alles wat ze kunnen vinden opeten. Vaak vindt een hond ontlasting van (vooral) andere dieren nog hartstikke lekker ook, dus dat zal hij dan ook zeker niet overslaan.