Steenmarters zijn roofdieren. Ze eten veel muizen en ratten, maar ook vruchten, insecten, spinnen, en (keuken)afval staan op hun menu. Ze zijn dol op (kippen)eieren en durven uitzonderlijk ook wel eens een duif, kip, eend, cavia of dwergkonijn roven.
De steenmarter heeft in Nederland alleen de vos als natuurlijke vijand.Daarnaast vangen katten en honden soms jonge steenmarters. Steenmarters zijn vaak verkeersslachtoffer en ze worden misschien wel gedood als ze overlast veroorzaken.
In voedselrijke gebieden jaagt een steenmarter vaak meer dan hij kan opeten op dat moment. Dan neemt hij de gedode dieren mee om een kleine voedselvoorraad aan te leggen. Een steenmarter jaagt niet snel op grotere dieren. Kippen zijn eerder een uitzondering, maar het kan gebeuren.
Zijn steenmarters een gevaar voor mijn huisdieren? Steenmarters hebben eerder te vrezen van katten dan omgekeerd. Katten durven een steenmarter al eens opjagen.Een steenmarter die zelf een kat aanvalt is nog niet geobserveerd.
De kleur is overwegend donkerbruin met een witte keelvlek. Voedsel van de steenmarter? Marters zijn geduchte roofdieren die vooral muizen en ratten, maar ook insecten, wormen, vogels, eieren, fruit en bessen eten.
Overlast. Steenmarters kunnen voor overlast zorgen zoals geurhinder, lawaaihinder en bijtschade. Ook het inbreken in dierenverblijven en het roven van eieren, kippen of konijnen komt regelmatig voor. Zelf bestrijden van steenmarters is niet toegestaan omdat ze behoren tot een beschermde diersoort.
De steenmarter komt vooral voor in parklandschap, maar ook in volkomen bosloze gebieden, steengroeven en rotsige hellingen. Hij is vooral te vinden in de nabijheid van dorpen en boerderijen en tegenwoordig zelfs in grote steden (de steenmarter is een 'cultuurvolger' ).
Steenmarters bestrijden of vangen is bij wet verboden. Een steenmarter uw woning niet laten binnenkomen, is de enige oplossing voor het steenmarterprobleem (wering). Hem vangen en doden of zijn nest verstoren en verwoesten, wordt sterk beboet.
Een in het wild levende Steenmarter kan maximaal tien jaar oud worden, maar de gemiddelde leeftijd ligt slechts op een jaar of drie. Een Steenmarter in gevangenschap kan tot wel 18 jaar oud worden, maar vanaf een jaar of acht krijgt het dier ouderdomsverschijnselen.
Steenmarters houden van kleine donkere warme droge hoekjes om overdag veilig te kunnen slapen. Kruipruimten en kleine loze ruimten op zolders of onder het dakbeschot in woningen en gebouwen voldoen uitstekend aan deze wens.
Echter tegenwoordig past de steenmarter zich prima aan en komt zo regelmatig voor op zolders, kruip en leegstaande ruimtes van bijvoorbeeld openbare gebouwen of woonhuizen. Een steenmarter is een solitair levend dier dat een eigen territorium heeft.
Vindt u dode dieren, fruit of aangevreten etensresten in de motorruimte, kunt u er met zekerheid van uitgaan dat u bezoek van een marter heeft gehad. Ook wanneer nog geen marterschade is ontstaan, wordt het tijd om tot actie over te gaan. Marters oriënteren zich aan geur.
Tip 2: Geur
De steenmarter houdt niet van geuren. Daarom kun je op verschillende plaatsen geurstoffen aanbrengen zoals restjes parfum, ammoniak, bleekwater een toiletblok met citroengeur, mottenballen.
Steenmarters houden van kleine donkere warme droge hoekjes om overdag veilig te kunnen slapen. Kruipruimten en kleine loze ruimten op zolders of onder het dakbeschot in woningen en gebouwen voldoen uitste- kend aan deze wens.
Een marter zal zijn uitwerpselen in zijn verblijfplaats in een soort latrine deponeren. Hij gebruikt dus altijd dezelfde plaats. Doordat de uitwerpselen zich ophopen, krijgt u vanzelf stankoverlast. De uitwerpselen van de marter zijn worstachtig en zo'n 3 à 4 tot 10 cm groot.
Steenmarters nestelen zich het liefst in oude schuurtjes of in holle bomen in je tuin. Behalve je planten en bomen gaan steenmarters soms nog achter ander voedsel aan.
Krijsen voor de vrouwtjes
Tijdens de paartijd (juni tot augustus) vechten de mannetjes luidkeels om de vrouwtjes. Dit gaat gepaard met geblaas en gekrijs. Wanneer de '50 Shades of Marters' periode voorbij is, zal het huis een nestje met kleine marters rijker zijn.
In principe zullen Bunzings en Steenmarters rattengif niet rechtstreeks opnemen. Knaagdieren zoals ratten en muizen uiteraard wel. Maar net die knaagdieren vormen een lekkere hap voor een hongerige Bunzing of Steenmarter. Hierdoor lopen ze het risico om vergiftigde prooien op te peuzelen.
De meeste schade aan auto's wordt veroorzaakt aan bijtbare rubber en plastic onderdelen onder de motorkap. Zo lijkt onder andere de bedrading (met name elektriciteits- en bougiekabels),koelwater- en remslangen en de isolatie een culinair hoogstandje voor de steenmarter.
Bij de steenmarter zijn de oren een stuk kleiner en zijn deze meer zijdelings op de kop geplaatst dan bij de boommarter. De neus van de steenmarter is vleeskleurig, terwijl die van een volwassen boommarter bijna zwart is (die van een jonge boommarter kan wel lichter van kleur zijn).
Heeft een steenmarter voorkeur voor een bepaald merk auto? Als u onze mening vraagt is er geen voorkeur voor bepaalde automerken. Het gaat met name om warme motoren, makkelijk bij te komen motorruimtes en weinig schuilgelegenheid in de verdere omgeving dat de steenmarter doet beslissen.
Versper de weg van de marter door alle toegangen naar je huis weg te kappen, zoals overhangende bomen en klimplanten. Marters houden niet van geuren. De geur van ammoniak, bleekwater, citroen, mottenballen of een restje parfum kan al voldoende zijn om marters te weren.
Wat eten steenmarters graag allemaal
Een steenmarter is een carnivoor: De marters in Nederland eten graag andere knaagdieren, jonge konijnen en vogels, kippen en eieren. Ook instecten zoals rupsen, kevers, kikkers en regenwormen zijn niet veilig. De marters lusten ook graag fruit en bessen.
De steenmarter is een zoogdier ter grootte van een slanke kat dat goed kan graven, springen en klimmen. Het is een voornamelijk carnivore omnivoor. Het voedsel bestaat uit muizen, ratten, konijnen, vogels, eieren, kikkers, insecten en wormen, maar ook vruchten worden gegeten.