Er zijn verschillende vormen van concentratie. Je zou kunnen zeggen dat er drie soorten concentratie zijn: selectieve concentratie, verdeelde concentratie en constante concentratie. De ene vorm van concentratie is nuttiger dan de andere vorm.
Mensen met een aandachtstekortstoornis hebben levenslang problemen met de aandacht of concentratie, of ze zijn hyperactief en impulsief, of er is een combinatie van beide. Bij kinderen en volwassenen met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) overheerst het gebrek aan concentratie en rust.
ADD bij volwassenen
Er is sprake van een verminderde concentratie. ADD bij volwassenen komt regelmatig voor. ADD'ers komen dromerig over maar hebben een hoofd vol gedachten. Ze zijn overgevoelig voor uitwendige prikkels en trekken zich regelmatig terug om opgedane ervaringen te verwerken.
Bij de variant Attention Deficit Disorder (ADD) is er geen sprake van hyperactief of impulsief gedrag, maar wel van een gebrek aan aandacht of juist een teveel aan aandacht op één onderwerp. Autisme en ADHD komen vaak gezamenlijk voor, hoe vaak precies is nog onbekend.
Out of the box: ADD'ers zijn vaak goed in het oplossen van raadsels. Hierbij komen ze vaak met niet voor de hand liggende, vindingrijke oplossingen. Ze zijn vaak goede brainstormers en beelddenkers. Hyperfocus: Mensen met ADD kunnen zich enorm focussen op een project.
Iemand met ADD wordt vaak omschreven als onhandig, lui, traag, in zichzelf gekeerd, ongemotiveerd en ongrijpbaar. Jammer, want van binnen schuilen er veel zinnige dingen. Waarschijnlijk leg je vaak verbanden die niemand anders legt, ben je heel creatief en voel je precies aan wat er speelt in je omgeving.
Vergeet je snel dingen, word je regelmatig moe wakker, heb je soms moeite om je te concentreren en voel je je vaak slap en futloos? Al dit soort symptomen wordt gezamenlijk ook wel beschreven als 'hersenmist' of 'brain fog'.
Stress of angst verstoort je concentratie en kan ook leiden tot vergeetachtigheid. Gebruik ontspanningsmethoden en een gezonde, actieve levensstijl om de mentale effecten van stressvolle situaties thuis of op het werk te verminderen. Gebrek aan focus en concentratie behoren tot de meer algemene symptomen van depressie.
Concentratiestoornissen zijn stoornissen waarbij het kind ernstige problemen heeft met het intensief vestigen van de aandacht op iets of iemand. Het concentratievermogen is niet goed ontwikkeld.
Er zijn veel psychologische testen die mogelijke problemen met aandacht en concentratie onderzoeken, zoals de bourdon-vos test, de TEA-Ch en de D2 test. Aandacht en concentratie vormen de basis van vele cognitieve en neuropsychologische functies.
Behandeling van concentratieproblemen. Ernstige concentratieproblemen kun je oplossen met medicijnen en psychotherapie. ADHD kan onder meer worden bestreden met medicijnen, zoals met psychostimulantia (Ritalin, Medikinet, Equasym en Concerta), atomoxetine en tricyclische antidepressiva.
Mensen met ADD hebben bij onderwerpen die geen interesse wekken, juist meer moeite met in actie komen. Wel hebben ze vaak een hoofd vol gedachtes. Daarnaast hebben ze vaker moeite met plannen en organiseren, zijn snel afgeleid door irrelevante dingen en geluiden en hebben moeite met prioriteiten stellen.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Mensen met ADHD uiten dat meer fysiek dan mensen met ADD. Daarnaast is iemand met ADD meer een dagdromer terwijl iemand met ADHD meer een doener is, meer met zijn ideeën daadwerkelijk aan de slag gaat. Uiteraard zijn er ook voldoende overeenkomsten tussen ADHD en ADD.
Je bent gevoelig, betrokken en emotioneel. Mensen met ADD zijn vaak gevoelig en betrokken maar hebben moeite met het tonen van hun gevoelens. Je bent dromerig vanwege een constante gedachten stroom. Hierdoor is concentreren lastig en kom je vaak ongeïnteresseerd of afwezig over.
Veel mensen komen er pas op latere leeftijd achter dat ze ADD hebben, de rustige en meer dromerige variant van ADHD. ADHD'ers weten dat vaak al wel, omdat hun drukke en beweeglijke gedrag herkenbaarder is, maar bij ADD'ers is dat niet op het eerste gezicht te merken.
Erfelijke aanleg speelt waarschijnlijk een rol bij het ontstaan van attention deficit disorder. Maar hoe ADD overerft, is nog niet duidelijk.
ADD is een ontwikkelingsstoornis. Kinderen met ADD ontwikkelen zich op bepaalde gebieden langzamer dan kinderen zonder ADD. Bij sommige kinderen vallen de symptomen snel op en wordt de diagnose in de kindertijd gesteld. Veel mensen denken dat ADD een aandoening is die kinderen hebben en die vanzelf weer overgaat.