De oorzaak hiervan kan gevonden worden in het feit dat het bij automerken als Volkswagen, Opel, Renault en eigenlijk alle Aziatische merken makkelijker is voor de steenmarter om onder de motorkap te klimmen. Dure merken hebben de motoren en de motorkap vaak beter afgeschermd.
Als je auto stilstaat, ruikt een marter de geur van de concurrent van grote afstand. Woedend gaat het kleine roofdiertje de motorruimte in, waar hij als in een waas alles kapotbijt wat hem irriteert. Op die manier beschadigt hij lucht- en waterslangen, stroomkabels en het isolatiemateriaal dat onderaan de motorkap zit.
De steenmarter houdt niet van geuren. Daarom kun je op verschillende plaatsen geurstoffen aanbrengen zoals restjes parfum, ammoniak, bleekwater een toiletblok met citroengeur, mottenballen.
Overlast door steenmarters
Anders dan muizen, heb je bij steenmarters echt last van gebonk in plaats van licht getrippel. Deze geluidsoverlast is erg vervelend, zeker als de steenmarter op je zolder zit. Behalve geluidsoverlast heeft de steenmarter nog een vervelende gewoonte.
Toiletblok met sterke citroengeur
Hij verstopt sinds jaar en dag een citroengeurend WC-blokje onder de motorkap. Weg blijft de steenmarter, op voorwaarde dat je af en toe het geurblokje eens vervangt!
Bij de marters zijn de merken Chrysler, Daewoo en Renault favoriet, waarbij de Renault Megane de absolute favoriet is, gevolgd door de Chrysler Voyager.
De steenmarter wordt vooral tijdens de schemer, avond en nacht actief. Overdag gebruiken ze meestal oude konijnenholen als dagrustplaats. In de winter slapen ze veel en worden ze af en toe wakker om voedsel te zoeken.
Je mag een steenmarter alleen verjagen en dus niet bestrijden met gif, vangen of doden. De steenmarter behoort namelijk tot de beschermde diersoorten. Steenmarters zijn in principe goed te verjagen door een speciale spray te gebruiken. Deze spray is onder andere verkrijgbaar bij de bouwmarkt of in de dierenwinkel.
Zijn steenmarters een gevaar voor mijn huisdieren? Steenmarters hebben eerder te vrezen van katten dan omgekeerd. Katten durven een steenmarter al eens opjagen. Een steenmarter die zelf een kat aanvalt is nog niet geobserveerd.
In de laatste week voordat ze uitlopen kan je ook meer gekrijs en gestommel horen omdat de jongen aan het spelen zijn. Ook het lopen over het dak of het lichten van een dakpan die terug dicht valt kan hoorbaar zijn. Als twee marters elkaar ontmoeten, of een kat een steenmarter, dan kunnen ze katachtig krijsen.
De mustolet is één van de best verkochte spray's. Dit middel werkt supergoed. Nadat het een paar jaar uit de handel is geweest omdat alle ingredienten beschreven en gekeurd moesten worden is het weer terug op de markt.
In Nederland zijn de natuurlijke vijanden van de steenmarter eigenlijk alleen de vos en de oehoe. In andere landen komen daar wolf, beer en grote roofvogels als arenden bij.
Een marter zal zijn uitwerpselen in zijn verblijfplaats in een soort latrine deponeren. Hij gebruikt dus altijd dezelfde plaats. Doordat de uitwerpselen zich ophopen, krijgt u vanzelf stankoverlast. De uitwerpselen van de marter zijn worstachtig en zo'n 3 à 4 tot 10 cm groot.
Steenmarter en autokabels
Nu kan een marter onder de motorkap wegkruipen, waardoor hij zich veilig waant voor zijn natuurlijke vijanden. Onder een motorkap zijn immers allemaal kleine plaatsen waar hij zich kan verstoppen. Eenmaal onder de motorkap knaagt de steenmarter wat isolatiemateriaal weg.
Omdat de kleine roofdieren uitgesproken speels en heel nieuwsgierig zijn, is niets wat ze in de motorruimte vinden, veilig voor hen. Bougiekabels, water- en remleidingen en plastic behuizingen worden gretig aangeknaagd of zelfs doorgebeten. Hier lopen vooral auto's gevaar die ver pendelen.
Over het algemeen maakt een steenmarter geen geluid. Wanneer een marter angstig is of opgewonden, maakt hij grommende of schreeuwende en fluitende geluiden. Wanneer er onderling confrontaties zijn, zoals in bovenstaande filmpje, gaat de steenmarter krijsen als een kat of grote vogel (papegaai).
In de zomer slaapt een steenmarter graag onder takkenhopen, in de winter kiest hij liever schuurtjes, zolders e.d. Iedere avond als het donker is gaat de steenmarter gewoon op stap om voedsel te zoeken.
Een steenmarter is in principe niet gevaarlijk en zal nooit spontaan aanvallen. Dit gebeurt enkel wanneer hij in het nauw wordt gedreven of zijn jongen bedreigd worden. Hij blijft ook uit de buurt van honden en katten. Kippen, vogels en eenden valt hij wel aan, dit zijn natuurlijke prooien voor hem.
Steenmarters zijn erg goede klimmers en kunnen zonder problemen 1,5 meter hoog springen. Ze klimmen ook moeiteloos rechte muren op en af vooral wanneer diepe voegen houvast bieden.
Steenmarters onder de dakpannen kunnen voor veel overlast zorgen in en rondom huis. Het diersoort is bezig met een opmars in Nederland en dit is voor veel huishoudens te merken. Het gedrag van de dieren kan voor veel irritatie en overlast zorgen.
Het natuurlijke leefgebied van steenmarters is voornamelijk het loofwoud, aan de rand van bossen en op open rotsheuvels. De steenmarter heeft zich goed aangepast aan de mens en leeft daarom ook in bewoonde gebieden, waar hij schuilplaatsen maakt op zolders, in garages en in schuren.
Steenmarters hebben soms wel tientallen schuilplaatsen. Ze slapen in boomholtes, tussen houtstapels, in hooibergen, op zolders, in spouwmuren, onder dakbedekking, in schuurtjes, in nestkasten of in grotten. En een enkele keer graaft hij een hol in de grond.
Omdat de steenmarter een beschermde diersoort is, mag hij niet als ongedierte worden beschouwd. Als een polis schade door ongedierte uitsluit, geldt dat dus niet voor schade door steenmarters. De schade die dit dier veroorzaakt, valt daarom gewoon onder de dekking.
In principe zullen Bunzings en Steenmarters rattengif niet rechtstreeks opnemen. Knaagdieren zoals ratten en muizen uiteraard wel. Maar net die knaagdieren vormen een lekkere hap voor een hongerige Bunzing of Steenmarter. Hierdoor lopen ze het risico om vergiftigde prooien op te peuzelen.
De één vindt het naar urine ruiken, de ander naar ammoniak en sommigen doen het zelfs denken aan de geur van wiet. Hoe dan ook, voor de expert is het direct herkenbaar als muskusgeur. een teken van de aanwezigheid van spitsmuizen.