Wat stel je vast bij een verslikking? Bij een ernstige verslikking heeft iemand direct jouw hulp nodig.Bij een lichte verslikking is het vaak al opgelost met een paar keer flink hoesten.
Je blijft bij het slachtoffer tot hij terug normaal ademt. Kan het slachtoffer niet meer antwoorden, hoesten of ademen, dan heeft hij een ernstige verslikking. Soms hoor je nog een piepende ademhaling of doet het slachtoffer tevergeefse pogingen om te hoesten.
Bij ernstige verslikking geeft het slachtoffer aan benauwd te zijn. Hij grijpt mogelijk naar de keel, is in paniek, kan niet praten of hoorbaar hoesten en probeert wanhopig adem te halen, wat soms een gierend geluid geeft. Handel dan als volgt: Bel 112 of laat 112 bellen.
Wanneer voeding of speeksel in de longen komt en je kind onvoldoende kracht heeft om het voedsel uit de longen te hoesten, is er sprake van aspiratie. Wanneer je kind dit dus niet aangeeft of niet kan aangeven door hoesten, wordt ook wel gesproken over stille aspiratie.
Meestal wordt een verslikking veroorzaakt door te snel eten of door het praten tijdens het eten. Doordat het klepje in de keel dan niet goed werkt, kan 'het in het verkeerde keelgat' schieten, oftewel een kind verslikt zich. Bij verstikking is de luchtweg afgesloten.Hierdoor ontstaat een zuurstoftekort.
Wurging is wanneer iemand ervoor zorgt dat u ademhalingsproblemen krijgt door een deel van zijn lichaam of een voorwerp op uw nek te gebruiken. Verstikking is wanneer iemand uw mond en neus bedekt om te voorkomen dat u ademt. Veelvoorkomende manieren van wurging of verstikking zijn: twee handen om de nek van het slachtoffer gebruiken.
Zo doe je dat bij een ernstige verslikking:
Je verleent direct hulp en laat iemand 112 bellen. Dit is belangrijk, want na 30 tot 60 seconden geen lucht kan iemand al bewusteloos raken. Zet de telefoon op de luidspreker. Wat je precies moet doen bij een ernstige verslikking leer je in de EHBO-cursus voor groep 8.
Symptomen van verstikking
Niet in staat zijn om in volledige zinnen of op vol volume te praten. Hoesten, piepen, kokhalzen . Ongebruikelijke ademhalingsgeluiden, zoals piepen of fluiten, of helemaal geen geluid. Grijpen naar de keel.
Zodra we een hap nemen, begint de spijsvertering. Speekselklieren in de mondholte maken speeksel aan. Ook gaat er onmiddellijk een signaal naar onze hersenen. De hersenen geven dit signaal door aan de maag, waardoor de productie van maagsap op gang komt.
De 'Heimlich' wordt nog wel toegepast, al noemen we het nu "buikstoten". Het mag geen Heimlich meer heten als je eerst rugslagen geeft. Dat komt door een rechtzaak tussen prof.Heimlich en het Rode Kruis.
Sla ze stevig op hun rug met de hiel van je hand tussen de schouderbladen . Als je ze op hun rug slaat, ontstaat er een sterke trilling en druk in de luchtwegen, wat vaak genoeg is om de blokkade te verwijderen. Als de blokkade wordt verwijderd, kunnen ze weer ademen.
Om het voorwerp eruit te krijgen moet je je vuist en je hand in je middenrif duwen.Gebruik hierbij een snelle j-vormige beweging, naar binnen en dan omhoog en herhaal dit meerdere keren. Lukt dit niet? Oefen dan meer kracht uit door gebruik te maken van een stoel, tafel of een aanrecht.
Nadat het object succesvol is losgemaakt, moet de persoon een zorgverlener raadplegen omdat er complicaties kunnen optreden . Neem in de dagen na een verstikkingsepisode direct contact op met de zorgverlener als de persoon het volgende ontwikkelt: Een hoest die niet weggaat. Koorts.
Mythe 3: Water kan helpen een keel te verzachten die geïrriteerd is door verstikking. Feit: Water drinken kan helpen een keel te verzachten die geïrriteerd is door hoesten of een verstikkingsincident, maar alleen als de persoon niet langer stikt en normaal kan ademen en slikken [3].
Als de linkerhelft van uw hart onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol. Hierdoor ontstaat er ter hoogte van de longen vochtophoping waardoor u kortademig kunt worden en kriebelhoest kunt krijgen.
De persoon kan hoesten (hetzij krachtig of zwak), of hij of zij kan helemaal niet hoesten . U kunt hoge piepende geluiden horen als de persoon probeert te ademen, of helemaal niets. Als de luchtweg volledig geblokkeerd is, kan de persoon niet praten, huilen of hoesten.
Bij een milde luchtwegbelemmering heeft het slachtoffer zich dus verslikt. Daardoor gaat hij hoesten en kunnen er tranen in de ogen komen. Het slachtoffer kan echter wel nog steeds ademen en praten. Als iemand niet of nauwelijks meer kan praten of hoesten, dan spreek je van een ernstige luchtwegbelemmering.
Het is goed om naar de huisarts te gaan als één (of meer) van de volgende beweringen voor jou geldt: Je hoest (opeens) veel en vaak, en voelt je benauwd.Je hoest veel of vaak, en dit duurt langer dan 3 weken.Je hoest meer slijm op.
Probeer met één of twee vingers met een 'lepelende' beweging het voorwerp te pakken. Wanneer het slachtoffer niet hoest, probeer dan met vijf slagen tussen de schouderbladen het voorwerp los te laten schieten. Werkt dit niet, gebruik dan de Heimlich greep.
Als je per ongeluk een pinda of een ander klein voorwerp inademt, zeggen we dat er iets in het 'verkeerde keelgat' is geschoten. Eigenlijk hebben we het dan over een van de twee bronchiën, die zich vanaf de luchtpijp naar de longen vertakken.
stille aspiratie: als de hoestreflex uitblijft of niet krachtig genoeg is, komt voedsel of drank terecht in de luchtweg. Keelschrapen, kuchjes, ademnood en borrelende stem na het slikken kunnen signalen zijn van stille aspiratie.
In onze neus en keel zit slijmvlies dat slijm maakt. Slijm zorgt voor verschillende dingen. Zo helpt het bijvoorbeeld bij praten en het doorslikken van eten. Ook zorgt het ervoor dat viezigheid, zoals stof dat in je luchtpijp komt, wordt afgevoerd.