Ze maken nauwelijks geluid. Dat maakt ze zulke gevaarlijke aanvallers. Als ze recht vooruit bewegen, haken ze hun buikschubben achter oneffenheden en trekken zich vooruit. Als ze kronkelen zetten ze zich af tegen stenen, takken of de ruwe bodem.
Slangen maken een scala aan geluiden, van sissen tot grommen . Verschillende slangen hebben verschillende mogelijkheden en sommige kunnen zelfs gillen. Studies tonen aan dat reptielen verschillende geluidsmechanismen gebruiken en dat ze bij verschillende soorten voorkomen. De meeste van deze geluiden worden gebruikt om roofdieren af te schrikken, niet om prooien aan te trekken.
Het reukorgaan is het belangrijkste zintuig voor de slang. Hoewel slangen wel ademen door hun neusgaten, ruiken ze er niet mee. Slangen gebruiken namelijk hun tong om geurdeeltjes op te vangen. Als een slang zijn tong uitsteekt, blijven er geurdeeltjes aan plakken.
De cobra maakt een afweergeluid door de neusgaten bij verstoring. Veel slangen maken een sissend geluid, maar van de koningscobra is bekend dat een grommend geluid wordt geproduceerd.
Ze maken nauwelijks geluid. Dat maakt ze zulke gevaarlijke aanvallers. Als ze recht vooruit bewegen, haken ze hun buikschubben achter oneffenheden en trekken zich vooruit. Als ze kronkelen zetten ze zich af tegen stenen, takken of de ruwe bodem.
Gelukkig zijn koningscobra's verlegen en vermijden ze mensen wanneer dat mogelijk is. Ook zal hij zijn iconische kap opzetten en een sissend geluid maken dat bijna klinkt als een grommende hond .
Jawel, je leest het goed: een slang mag dan geen uitwendige ooropeningen hebben, en zelfs geen middenoor of trommelvlies, toch kan ze je 'horen' naderen dankzij het gehoorbeentje of columella auris in haar kaak. Ze kan er wel enkel geluidstrillingen met een lage frequentie (100 tot 500 Hz) mee waarnemen.
Als een ratelslang zich bedreigd voelt, beweegt hij zijn staartpunt tot 50 keer per seconde heen er weer. Hierdoor produceert de slang een kenmerkend ratelend geluid, doordat aan de staartpunt resten van oude vervellingen tegen elkaar wrijven. Deze oude huidrestjes vormen dus de 'ratel'.
Slang als krachtdier
Slang staat voor schepping, wedergeboorte, vernieuwing en wijsheid. In mythen en legenden over de hele wereld komt de slang heel vaak voor, de ene keer als symbool van wijsheid, en dan weer als symbool van het kwaad.
De Cobra hoort bij de orde van de slangen, omdat hij geen poten heeft. En bij de familie van de Cobra-achtige omdat hij een gifslang is en een holle vaste giftand voor in zijn bek heeft.
De tong is gespleten,de tong flitst in en uit om luchtdeeltjes naar het orgaan van jacobson te brengen,dit om de lucht te proeven te ruiken zeg maar,ook kunnen slangen met hun tong de bekranden schoonmaken.
Hoewel vocalisaties ongewoon zijn bij slangen , hebben Dr. Johana Goyes Vallejos en doctoraalstudent Christian Perez (Leal lab) een verrassende uitzondering ontdekt: de klauwsnuitblinde slang (Anilios unguirostris).
Stier slangen kunnen ook een ratelend geluid maken, maar dat komt door het sissen of wiebelen van hun staart tegen droge bladeren als ze bedreigd worden. Ratelslangen hebben een driehoekige kop die breder is dan hun lichaam. Stier slangen hebben smalle koppen in lijn met hun lichaam, hoewel ze hun kop breder kunnen maken als ze bedreigd worden.
5) Slangen
De meeste slangen kunnen, net als vogels, ultraviolet licht weernemen. Maar daarnaast hebben ze door hun infrarooddetectie ook warmte zien. Daardoor kunnen ze er van een afstandje achter komen of er in de buurt een lekkere warme muis verstopt zit.
Veel slangensoorten maken geen enkel waarschuwingsgeluid; sommi- ge maken alleen geluid in reactie op bepaalde roofdieren, en, zoals een ieder die veel slangen heeft gehouden weet, er is een flinke variatie in de neiging om geluid te maken binnen de soort.
Slangen hebben geen externe oren om ze te helpen bij het horen van verschillende geluiden. Ze bezitten een soort intern oor met een paar botjes in hun kaken die lichte trillingen op de grond kunnen waarnemen en zo weten ze dat iemand dichterbij komt of van hen af gaat.
Landslangen zoals de zand- en zweepslangen (Psammophis sp.) hebben middelgrote tot grote ogen met een behoorlijk zicht . De fossiele soorten zoals blinde slangen (Afrotyphlops sp.) en pijlstaartslangen (Xenocalamus sp.) hebben kleine ogen, vaak met een slecht zicht.
Welke dieren maken 's nachts schreeuwende geluiden? Coyotes, bobcats en vossen kunnen allemaal geluiden maken die lijken op een schreeuw. Mannelijke rode vossen maken geluiden die lijken op het geluid van een schreeuwende vrouw om concurrerende partners af te schrikken. Het gehuil van een coyote is lang en hoog.
De galago's (Galago Moholi) Wist je dat... Hun roep klinkt als een huilende baby? Daarom worden deze schattige dieren in het Engels ook wel 'bushbabies' genoemd.
Slangengeluiden
Het meest herkenbare slangengeluid is een sissend geluid, gevolgd door het geratel van een ratelslang.
Geluid Egels produceren vooral in de paartijd de meeste geluiden. Ze zijn in die tijd ook het meeste actief en maken dan een snuivend blazend tot snurkend geluid. Hiermee geven ze aan dat ze zich gestoord maar niet bedreigd voelen. Dan blazen en puffen ze als een stoommachine.
Het gesis van de koningscobra is veel lager dan dat van veel andere slangen. Veel mensen vergelijken zijn roep dan ook met een 'grommen' in plaats van een gesis.