De naam van de Veenmol, Gryllotalpa gryllotalpa, komt uit het Latijn: Gryllus = krekel en Talpa = mol. Andere namen die wel gebruikt worden zijn aardkrekel of molkrekel. Maar krekels en Veenmollen behoren niet tot dezelfde familie. Wel behoren beide tot dezelfde onderorde, de Ensifera (Krekels).
De molshopen van mollen en woelratten lijken op elkaar. De meest betrouwbare manier om ze van elkaar te onderscheiden, is door te bekijken wat voor schade het dier precies aanricht. Omdat woelratten wortels eten, sterven de planten in hun omgeving namelijk vaak af.
Mollen houden de grond in je tuin gezond. Het omwoelen van grond is goed voor afwatering. Het bijna blinde beestje helpt je ook om plagen in toom te houden: een mol smult van insecten, zoals emelten en aardrupsen.
Mollen zijn in principe niet gevaarlijk, maar kunnen met hun scherpe tanden flink bijten. Omdat mollen geen schone dieren zijn kan hun beet nare infecties veroorzaken. Gelukkig zijn er ongediertebestrijders die zich gespecialiseerd hebben in het opsporen en bestrijden van mollen.
Mollen zijn écht gemaakt om holen te graven onder de grond. Kijk maar naar de grote graafhanden met vijf vingers, puntige nagels en een duimpje. De mol is niet blind, maar kan wel slecht zien met zijn oogjes zo klein als speldenknoppen.
Mollen doorlopen vaak op gezette tijdstippen en met tussenpozen van gemiddeld 5 uur door hun gangen op zoek naar voedsel. De momenten waarop hij actief is, is vroeg in de ochtend, rond het middaguur en aan het begin van de avond.
Welke maanden zijn mollen actief? Mollen zijn het actiefst in de lente en zomer, wanneer ze op zoek gaan naar voedsel, water en een plek om te nestelen. In de winter kunnen mollen wel eens slapend worden aangetroffen in hun holletjes. Wanneer je wilt gaan vangen is dus het beste om dit in de lente of zomer te doen.
Mollen hebben een uiterst sterk gehoor om hun prooien te kunnen vangen (zelfs de trillingen van regenwormen kunnen ze waarnemen!), bijgevolg hebben ze een hekel aan overvloedige trillingen en veel lawaai. Er zijn apparaten verkrijgbaar die op een batterij of op een zonnepaneeltje werken en trillingen produceren.
Onder de grond heeft de mol geen natuurlijke vijanden, alleen zijn eigen soortgenoten. Boven de grond wordt de mol bejaagd door onder andere uil, buizerd, blauwe reiger, ooievaar, wezel, hermelijn en vos. Andere doodsoorzaken zijn honger door droogte en verdrinking door overstromingen.
Je kunt dus knoflookteentjes in de molsgang leggen om ze te verjagen. Maar er zijn meer planten die mollen niet fijn vinden: keizerskroon (Fritillaria imperialis), nieskruid of kerstroos (Helleborus), tuingloxinia (Incarvillea) en kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyris).
Het plan: je maakt reepjes van oude stof, bijvoorbeeld katoen. Week de reepjes in azijn en leg ze dan in een mollengang. De mol zit niet te wachten op sterke geuren. Als deze theorie klopt, dan kom je dankzij de azijn wel van het beestje of de beestjes af.
Zodra de mollen uit uw tuin zijn verdreven, is het tijd om de molshopen te verwijderen. Dit doet u door de molshopen en gangen te vullen met aarde.Vervolgens dient u dit goed aan te stampen met bijvoorbeeld de achterkant van een schop.
Hoe ziet een mol er precies uit? Een mol wordt meestal tussen de 11 en 16 centimeter groot en is goed te herkennen aan zijn zwarte fluwelen vacht. De mol graaft gangen door middel van zijn kleine graafhandjes, met aan elke hand 5 vingers met puntige nageltjes en een klein duimpje.
Huisdieren zoals katten en honden staan erom bekend dat ze mollen opgraven of doden als deze zich aan de oppervlakte bevinden.
De mol kan in een dag gangen van wel 20 meter lang graven
Dankzij al deze kenmerken, heeft een mol een levensverwachting van meer dan 10 jaar. In de natuur leeft de mol echter niet langer dan 4 jaar. Dit is voornamelijk te wijten aan de vroegtijdige slijtage van zijn tanden, waardoor hij niet kan eten.
De oppervlakte van een territorium beslaat ongeveer 400 m2 (dus maximum 20 mollen per ha). De mol kan zich met een ongelooflijke snelheid van 7 km/u ondergronds voortbewegen; bovengronds is dat 5 km/u. De mol is niet 24 uur per dag actief, meestal zijn er 2 tot 3 activiteitsperioden van ongeveer 4 uur.
Molshopen verstoren je gazon en met hun gangen kunnen ze zelfs planten omwoelen en zorgen voor verzakkingen in de bestrating. Om het probleem effectief aan te pakken, leggen we je eerst uit waarom er mollen in de tuin leven en geven we je vervolgens een aantal manieren voor het verjagen van mollen.
Mollen hebben een hekel aan bepaalde geuren zoals de geur van Keizerskroon (Fritillaria imperialis) en Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyris). Het beste koop je een commercieel verkrijgbare geurstof. Dit zijn meestal granulaten op natuurlijke basis. Ze werken langdurig en de mollen hebben een hekel aan de geur.
Ze zijn steeds afwisselend 3 à 4 uur wakker en gaan dan een paar uur rusten. Ook als ze wakker zijn, blijven ze bij voorkeur onder de grond. Daar graven ze hun tunnels en zoeken hun voedsel. Mollen eten per dag zo'n 50 gram voedsel.
Vandaar dat mollen veel in parken, weilanden en gazons te vinden zijn. Een mol hoeft overigens niet bang te zijn voor water: hij kan niet alleen goed graven maar ook goed zwemmen en klimmen. Een mol leeft van de insectenlarven en wormen die hij tijdens het graven tegenkomt.
Ook voor het bewegen in een nauwe gang zijn slimme aanpassingen nodig. Verplaatsen doet de mol zich dankzij tot graafhanden omgevormde voorpoten, waarmee hij zich met 12 tot 15 meter per uur door de bodem weet te graven.
Een mol voelt zich in het daglicht niet veilig. Hij beweegt ondergronds ook sneller dan bovengronds. Molletjes die uit huis worden gezet om een eigen territorium te gaan zoeken, zie je soms bovengronds.
De beste manier om mollen weg te houden, is zorgen dat je tuin voor hen niet aantrekkelijk is. Een gevarieerde tuin met veel bomen is minder interessant dan een groot, effen gazon. Mollen mogen dan wel enorm sterk zijn, door boomwortels heen kunnen ze niet graven.