Het duurt vaak lang voordat zwerfafval is afgebroken, zelfs natuurlijk afval zoals een bananenschil blijft lang bestaan. Sommige stoffen, zoals glas en plastic, breken zelfs helemaal niet af (plastic verbrokkelt wel in heel kleine stukjes, maar vergaat niet).
Zo wordt het klokhuis van een appel het snelst afgebroken – tussen de twee tot acht weken – terwijl de afbraak van een bananen- of sinaasappelschil zo'n twee jaar kan duren. Gemiddeld is groente- en fruitafval in de natuur na een aantal maanden helemaal verdwenen.
Plastic zak: 10 - 20 jaar. Kauwgom: 20 - 25 jaar. Aluminium blikje: tot 1 miljoen jaar.
Bacteriën en schimmels verteren groente-tuin-en-fruit-afval, zoals een bananenschil of klokhuis. Dit soort afval noemen we biologisch afbreekbaar. Het klokhuis van een appel is al na twee weken verteerd, maar het verteren van een bananenschil kan wel tot 2 jaar duren!
Verval komt op gang door een complex proces van chemische reacties, waardoor het materiaal uiteenvalt en bacteriën afbraakproducten van het polymeer kunnen opeten. Dat proces verloopt traag, maar het lijkt erop dat een deel van het zwerfplastic via die route in de loop der jaren kan verdwijnen.
Plastic is wel altijd een kunststof. Er zijn drie soorten kunststof: thermoplasten, thermoharders en elastomeren.
Plastic breekt geleidelijk af tot steeds kleinere plasticdeeltjes. Al die kleine deeltjes vergaan nooit en zijn werkelijk overal: in water, grond en lucht.
“Fruit hoort niet in de bosjes, daar komen namelijk insecten en ander ongedierte op af”, vertelt een medewerker van de gemeente. “Het is beter om het gewoon in de prullenbak te gooien, dan wordt het goed verwerkt.” Klare koek zou je zeggen.
Een appel is toch afbreekbaar", redeneerde Asjes. Volgens het OM is de wet heel duidelijk: afval op straat gooien is afval op straat gooien. De boete voor het feit waarvoor Asjes een bekeuring kreeg, is per 1 januari 2012 zelfs verhoogd naar 340 euro!
Kauwgom vergaat pas na minstens 20 jaar, een aluminium drankblikje vergaat nauwelijks. Geschat wordt dat er in Nederland circa 50 miljoen kilo zwerfafval per jaar op straat of in het groen belandt.
Conclusie. Het kan geen enkele kwaad een bananenschil in de berm te gooien. Het brengt geen enkele schade toe aan de natuur. Doe dit dan wel op een plek waar ie niet in het zicht ligt (of in de weg), want het oog wil natuurlijk ook wat.
Nog meer afbraaktijden weetjes:
blikjes van frisdrank – het deksel (aluminium) vergaat nooit, de rest van het blikje (staal) 50 jaar! kauwgom – 20 tot 25 jaar. kranten – van een paar dagen tot een half jaar. petfles van polyester, zoals frisdrankflesjes – in de schaduw 10 jaar, in de zon 5 jaar.
Een lijk begint grofweg na 48 uur te ontbinden en dan begint het een lucht af te geven. Het gaat pas echt stinken als er na een paar dagen vochtblaren zijn ontstaan die dan knappen.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
We denken vaak dat dit voor organisch afval, zoals klokhuizen en bananenschillen, wel meevalt. Het kan weinig kwaad, de natuur ruimt het uit zichzelf op. "Dat klopt", aldus Van Zutphen. "De snelheid waarmee de natuur afval afbreekt, verschilt wel aanzienlijk.
Ook plastic. En dat is niet alleen moeilijk afbreekbaar, maar blijft voor altijd in kleine stukjes bestaan.” Kortom: als je een klokhuis of bananenschil wilt weggooien, dan kun je dit toch echt het beste in een prullenbak doen en niet zomaar op straat gooien.
Andere toepassingen
Als het eten van bananenschillen je toch iets te ver gaat, kun je de schillen ook nog anders gebruiken. Zo kun je ze toevoegen aan je compost. Het kalium en fosfor dat in de bananen zit, draagt eraan bij dat je planten beter groeien.
Goed voor de groei
Een bananenschil zit boordevol fosfor, calcium en kalium, stuk voor stuk voedingsstoffen die de wortelontwikkeling en stengelgroei van je planten en bloemen stimuleren. Zo maak je het krachtvoer: Vul een pot met water en voeg daar een aantal schillen aan toe.
2-6 maanden: Voor een bananenschil, iets wat misschien heel natuurlijk lijkt, heeft de natuur anderhalve maand nodig. Dit komt doordat de schil het taaie cellulose bevat. Langer doet de natuur over kartonnen drinkpakken, namelijk zo'n twee a drie maanden.
Dit zijn onder andere vitamine B6, B12, kalium en magnesium. Zonde om de schil weg te gooien dus, want kalium zorgt bijvoorbeeld voor wittere tanden en is ook nog eens goed voor uw hart. Daarnaast bevat de schil van een banaan ook fytochemicaliën.
Zowel groenten en fruit als dierlijk keukenafval, kaaskorsten zonder plastic, eieren en eierschalen, brood, noten en pitten mogen erbij. Zelfs vlees- en visresten mogen bij het gft. Tot tuinafval worden bladeren, gras, onkruid, takken en kamer- en tuinplanten gerekend, inclusief potgrond.
Bacteriën en schimmels kunnen het afval van planten en dieren afbreken. Dat heet biologische afbraak. Het afval van planten en dieren is biologisch afbreekbaar afval. De mens maakt producten van delen van planten of dieren.