Een spouwmuur is een muur die uit twee evenwijdige delen bestaat, een buiten- en binnenmuur, ook wel buiten- en binnenblad genoemd. De open ruimte tussen de beide muren wordt de spouw genoemd. De spouw voorkomt vochtdoorslag van buiten naar binnen en heeft ook een isolerende functie.
Een spouwmuur is een muur bestaande uit een binnenblad en buitenblad, de spouwbladen, die door een luchtlaag (de spouw) gescheiden zijn. De luchtlaag bevat meestal isolatiemateriaal in de vorm van steenwol o.d. - biedt plaats aan thermisch isolatiemateriaal (aan de buitenzijde van het binnenblad, zie bij spouw).
* Gepiep en geritsel in de spouwmuur duiden meestal op muizen of zelden vleermuizen (en dan dikwijls in een rolluikkast).
De meeste kamerscheidende wanden worden gemaakt van gipsplaat. En dat is niet gek, want met een gipsplaat bouw je in een handomdraai een wand op. De kern van een gipsplaat bestaat uit gips, voorzien van een laag karton aan weerszijde, voor de nodige stevigheid bij verwerking.
De minimale dikte van de muur
Vaak is dit echter meer dan 50 centimeter in nieuwbouwwoningen. De binnenmuur kan 19 centimeter of meer breed zijn, de spouw minimaal 8 centimeter en de buitenmuur is vaak 10 centimeter breed. In realiteit zijn deze afmetingen dus meestal groter.
De spouw moet zo groot mogelijk zijn, minimaal 5 of nog beter 10 cm. Hoe hoger de kamer, hoe dikker de regels moeten zijn. Balkjes van 5 x 6 cm zijn meestal vol doende.
Daarvoor moet je eerst nagaan wat voor soort muur er tussen jou en de buren zit. In veel jaren '30 woningen zijn de muren enkelsteens. In dit geval kun je de muur isoleren door een houten of lichtmetalen voorzetwand te plaatsen. Door deze te vullen met Rocksono Solid wordt de voorzetwand geluidsabsorberend.
Als de wand van steen (natuursteen, metselwerk) of beton is, wordt zij muur genoemd. In het interieur geeft men echter ook de behangen, bespannen of betimmerde muur de naam wand. Een wand of muur die voor beklimmen bestemd is, heet altijd wand (klimwand).
Rood boorstof duidt onmiskenbaar op een bakstenen muur. Wit, zanderig boorstof zie je bij kalkzandsteen (ook wel gasbeton genoemd). En wit, fijn boorstof dat bij de proefboring aan de boor blijft kleven wijst op een wand gemaakt van gipsplaten.
Over het algemeen maakt een steenmarter geen geluid. Wanneer een marter angstig is of opgewonden, maakt hij grommende of schreeuwende en fluitende geluiden. Wanneer er onderling confrontaties zijn, zoals in bovenstaande filmpje, gaat de steenmarter krijsen als een kat of grote vogel (papegaai).
Hoe herkent u de aanwezigheid van steenmarters? Vaak begint dit met geluiden of lawaai. Steenmarters zijn 's nachts actief, wat zorgt voor lawaai op zolder of in de spouwmuur. In veel gevallen hangt er ook een intense stank, afkomstig van de urine, uitwerpselen en prooien van de steenmarter.
Geluiden van muizen in huis kunnen ook door bosmuizen veroorzaakt worden. Dit begint meestal tegen het einde van de avond. In de spouwmuur kunnen we ze ook soms horen. Meestal hoor je ze omhoog of omlaag klimmen.
Muizen komen in de spouwmuur door zich binnen te wurmen via allerlei gaten en kieren in de muur. Tenminste, dat is vaak de snelste weg, want soms komen muizen ook op andere manieren binnen. Via de zolder of een kruipruimte.
Om muizen in uw spouwmuur te voorkomen, doet u er goed aan gaten en kieren te dichten. Hiervoor kunt u het beste gebruikmaken van gaas. Dit gaas spant u voor een opening, waardoor een muis er niet meer naar binnen kan. Denk niet alleen aan de opening binnen, maar ook buiten.
Omdat de stenen om en om worden gelegd (eerst één steen in de volle lengte overdwars en vervolgens twee stenen naast elkaar in de lengterichting), kunt u een steensmuur herkennen aan deze verspringing tussen stenen in de lengte en stenen in de breedte.
Het is gelukkig mogelijk om achteraf de spouw op te vullen met isolatiemateriaal. Via boorgaten in de voegen wordt langs de buitenzijde van de spouwmuur een isolerend materiaal in de spouw aangebracht. Je hebt de keuze uit meerdere mogelijke materialen met verschillende isolatiewaarden.
Een enkelsteens- of steensmuur (een muur die de dikte heeft van de lengte van een baksteen) kan eventueel ook zonder regelwerk geïsoleerd. U kunt dan isoleren door het direct aanbrengen van isolatieplaten op de binnenmuur. Deze manier van isoleren vraagt minder ruimte dan een voorzetwand.
Gipsplaat of Gyproc is het meest gebruikte materiaal voor tussenwanden. Zo'n wand is bijzonder licht van gewicht, waardoor je hem zonder probleem op elke ondergrond kunt plaatsen. De constructie is eenvoudig. De platen worden aan twee zijden vastgeschroefd op een raamwerk van houten latten of metalen rachels.
Bepaal, voordat je de balk vast zet, hoe dik je de muur wilt hebben. Standaardmaten voor tussenwanden die geschikt zijn voor kozijnen, zijn 7 en 10 cm. Voor een wand van circa 7 cm plaats je de 44 mm kant van de balk op de vloer. Voor een muur van circa 10 cm plaats je de kant van 69 mm op de vloer.
Een scheidingswand maak je met blokken van 7 tot 10 cm dik. De blokken lijm je met een blokkenlijm aan elkaar. Je kunt gasbetonblokken op maat maken met een grofgetande blokkenzaag.
Om het geluid van je buren te dempen kan je je plafonds verlagen, isolatieschuim gebruiken, voorzetwanden plaatsen en een zwevende dekvloer plaatsen. Maar je kunt je woning ook met kleine dingen isoleren.
Heb je last van contactgeluid dan heb je trillingsisolatie nodig. Door het gebruik van trillingsdempers, ontkoppelingsplaten of ontkoppelingsstroken zorg je ervoor dat trillingen die voor resonanties kunnen zorgen niet worden doorgezet aan een constructie. Dit wordt ook wel akoestische ontkoppeling genoemd.
Je zou bijvoorbeeld plafonds kunnen verlagen, isolatieschuim gebruiken of voorzetwanden plaatsen. Maar je kunt dit ook al kleinschalig aanpakken: plak een stuk schuimrubber achter je schilderijen en spiegels en het geluid zal al veel minder weerkaatsen!