In het begin zijn de symptomen van auto-immuunziekten vaak vrij licht en vaag, waardoor de patiënt er weinig aandacht aan besteedt. Denk aan vermoeidheid, hoofdpijn, futloosheid, darmklachten, spierpijn, gewrichtspijn … Bij een doktersbezoek wordt er zelden alarm geslagen, omdat de symptomen niet ernstig zijn.
Bij een auto-immuunziekte werkt het afweersysteem niet goed. Uw afweersysteem heeft de taak om u te beschermen tegen ontstekingen (infecties). Oorzaken van infecties zijn bijvoorbeeld bacteriën of een virus. Bij mensen met een auto-immuunziekte functioneert het afweersysteem niet goed.
Auto-immuunziektes kan je niet genezen. De behandelingen die ervoor bestaat, kunnen wel het effect van het immuunsysteem beperken waardoor de pijn en ontsteking kan verminderen. Meestal worden middelen zoals NSAIDs en immunosuppressiva ingezet.
Normaal beschermt het afweersysteem tegen ziekteverwekkers, zoals virussen, bacteriën, schimmels en bacteriën. Bij een afweerstoornis, ook wel immuundeficiëntie genoemd, werkt een deel van het afweersysteem niet goed. Hierdoor loopt u gemakkelijker infecties op en bent u vaker ziek.
Deze cellen en eiwitten ruimen infecties op en ruimen overbodige celresten op. Een goed werkend immuunsysteem moet dus infecties en overbodige celresten kunnen herkennen. Als uw immuunsysteem infecties opruimt, krijgt u ontstekingsverschijnselen zoals koorts, zwellingen, roodheid, pijn of een grieperig gevoel.
Bloedonderzoek is de meest gebruikte manier om autoantistoffen aan te tonen.
Je laat alle voedingsmiddelen weg die het immuunsysteem uitlokken tot actie: dit zijn granen (gluten), zaden, peulvruchten, noten en alle planten die behoren bij de nachtschades (aardappelen, tomaten, paprika, rode pepers, aubergines). Dierlijke producten om te vermijden zijn: zoogdiervlees, zuivel en eieren.
Een goed werkend immuunsysteem kenmerkt zich door een hoge weerstand met een lage kans op ontstekingen en een goede kwaliteit van de huid. Je hebt voldoende energie en voelt je psychisch goed. Je sportieve prestaties zijn goed en je hebt geen darmklachten.
Chronische stress kan leiden tot auto-immuunziekten doordat immuuncellen gezond weefsel aanvallen. Dit kan de progressie van auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis en lupus versnellen.
Over een afweerstoornis
Patiënten met een afweerstoornis kunnen hierdoor veel ontstekingen hebben, zoals bijvoorbeeld een longontsteking. Daarnaast kan het ook zijn dat het afweersysteem het eigen lichaam aanvalt: dit noemen we auto-immuniteit. Een afweerstoornis kan aangeboren zijn, maar kan ook later ontstaan.
De prevalentie in Nederland is circa 1-3 op de 10.000 mensen en 80-90% daarvan is vrouw. De prognose van deze patiënten is de afgelopen decennia verbeterd, maar de ziekte veroorzaakt nog steeds schade aan organen en gewrichten en vroegtijdig overlijden.
Font Romeu, waar Van Ruijven ziek werd, is bij schaatsliefhebbers bekend als de plek waar shorttrackster Monique Velzeboer in 1993 ongelukkig ten val kwam en waarbij ze een dwarslaesie opliep. 'Er lijkt wel een vloek te rusten op die plek', verzucht NOS-verslaggever Van den Berg.
Naast genetische en hormonale factoren speelt ook uw levensstijl een rol bij het bepalen van uw gezondheid. Overmatig buikvet en langdurige stress kunnen negatieve effecten hebben, waaronder een verzwakt immuunsysteem. Roken, slecht slapen en gebrek aan lichaamsbeweging vergroten eveneens het risico op ziekte.
Auto-immuunziekten zijn aandoeningen waarbij het immuunsysteem per ongeluk het eigen weefsel van het lichaam aanvalt. Deze aandoeningen komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en kunnen leiden tot afwijkingen aan het hart en de bloedvaten.
Tot deze ziekten behoren onder meer coeliakie, inflammatoire darmziekte, auto-immuun enteropathie, auto-immuun hepatitis, primaire scleroserende cholangitis en primaire biliaire cholangitis .
Bij veel auto-immuunziekten maakt het lichaam specifieke antistoffen aan die soms in bloedonderzoek kunnen worden gemeten. Bekende antistoffen zijn anti-TPO (bijvoorbeeld de ziekte van Hashimoto) en anti-TSI (ziekte van Graves). Er zijn ook auto-immuunziekten waar de antistoffen nog niet van bekend zijn.
In tijden van stress en verdriet reageert je lichaam vaak met verhoogde gevoeligheid en kwetsbaarheid. Voor mensen die leven met auto-immuunziekten, zoals ik, kan dit een extra uitdaging zijn, omdat stress en emotionele onrust auto-immuunaanvallen kunnen triggeren of verergeren .
Een verzwakt immuunsysteem herken je aan de volgende symptomen: Aanhoudende vermoeidheid. Terugkerende infecties, zoals regelmatige blaasontstekingen, ontstoken tandvlees, maagklachten of diarree. Regelmatige verkoudheidsklachten.
Auto-immuunziekten ontstaan doordat het immuunsysteem lichaamseigen cellen en stoffen als lichaamsvreemd ziet. Het lichaam gaat dan antistoffen tegen de eigen weefsels vormen. De auto-immuunziekten kunnen worden ingedeeld in orgaanspecifieke en gegeneraliseerde auto-immuunziekten.
tintelingen of een doof gevoel. een droge mond, misselijkheid, maagklachten, braken of diarree;hoofdpijn, rood worden, flauwvallen. het gevoel niet meer te weten wie of waar je bent.
Wetenschappers vermoeden al lange tijd dat vitamine D het risico op auto-immuunziektes kan verminderen. Een nieuw onderzoek laat nu zien dat dit ook echt het geval is – in ieder geval voor mensen boven de vijftig. Vitamine D-supplementen blijken daadwerkelijk de kans op auto-immuunziektes te verminderen.
Auto-immuunziekten:
Bij auto-immuunziekten is het immuunsysteem verstoord en valt het lichaamseigen cellen aan. Cyclofosfamide helpt dit proces tegen te gaan.