Een vitaal bedreigde patiënt is een patiënt waarbij één of meer vitale orgaanfuncties, zoals ademhaling, circulatie en bewustzijn, zodanig verstoord zijn dat zij dreigen te falen. Patiënten met bedreigde vitale functies hebben passende zorg nodig om vermijdbare schade en potentieel overlijden te voorkomen.
Met het meten van de bloeddruk krijg je, net als bij het opnemen van de temperatuur en het observeren van hartslag en ademhaling, een indruk van de vitale functies van de zorgvrager. Met andere woorden: je verzamelt gegevens gericht op de vitale functies.
Op de COVID-verpleegafdeling krijgt u een apparaatje om uw pols dat uw vitale functies meet én deze automatisch in uw elektronisch patiëntendossier toevoegt. Vitale functies zijn uw bloeddruk, hartslag, ademhaling, temperatuur en de hoeveelheid zuurstof in uw bloed (zuurstofsaturatie).
Vitale organen zijn de organen in ons lichaam die absoluut nodig zijn om in leven te blijven. Onder deze organen vallen het hart, de hersenen, de nieren, de lever en de longen. Als één van deze organen stopt met functioneren, dan kan je dit niet overleven zonder medische hulp.
Wetenschappers van het Maastricht UMC+ en de Universiteit Maastricht hebben ontdekt waarom het brein zo extreem gevoelig is voor zuurstoftekort, in tegenstelling tot andere lichaamsorganen.
Onder vitale functies verstaan we de belangrijkste lichaamsfuncties, functies die nodig zijn om een lichaam in leven te houden. Denk daarbij aan ademhaling, circulatie (hartslag), bewustzijn en lichaamstemperatuur. Als een of meerdere vitale functies verstoord zijn treedt vroeg of laat de dood in.
Een ademfrequentie van 6 tot 8 per minuut is genoeg. Veel mensen ademen echter sneller; 10, 12, 14, 16 tot wel meer dan 20 x per minuut.
Het kan echt gevaarlijk zijn als je er niet snel bij bent op het moment dat iemand in 'shock' is, dit omdat de vitale organen (hart, longen en hersenen) op een gegeven moment ook niet meer van bloed worden voorzien waardoor het slachtoffer kan komen te overlijden.
Doorgaans meten verpleegkundigen handmatig drie maal per dag 5 vitale functies bij alle opgenomen patiënten. Hiermee wordt vastgesteld dat er een stabiele situatie is bij de patiënt, of gesignaleerd dat er een achteruitgang is opgetreden, waarvoor een behandeling moet worden gestart.
Goed observeren is niet alleen een kwestie van je zintuigen op scherp zetten, maar ook van voldoende achtergrondkennis hebben en naar de juiste dingen kijken. Observeren doe je met meerdere zintuigen: ogen, oren, neus en tastzin.
Een vitaal bedreigde patiënt is een patiënt waarbij één of meer vitale orgaanfuncties, zoals ademhaling, circulatie en bewustzijn, zodanig verstoord zijn dat zij dreigen te falen. Patiënten met bedreigde vitale functies hebben passende zorg nodig om vermijdbare schade en potentieel overlijden te voorkomen.
In rust is de beste ademhaling tussen de 6 en 12 keer per minuut, waarbij een in- en uitademing als 1 ademhaling telt. Wanneer je meer dan 12 ademhalingen per minuut hebt, adem je te snel en geef je signalen van stress af aan je lijf.
Hoe gebruik ik de EWS methode? De zorgprofessional (verpleegkundige of arts bijvoorbeeld) meet de vitale functies van de patiënt. Deze waarden behoren bij bepaalde punten van een scorelijst. De patiënt 'scoort' op zes vitale functies.
En ademt die persoon niet meer of niet normaal? Dan heeft hij of zij mogelijk een circulatiestilstand. Het bloed wordt dan niet meer normaal rondgepompt in het lichaam. Jij kunt op zo'n moment het verschil maken.
Voldoende bloedvolume in de bloedvaten om een bloeddruk op te bouwen. Voldoende zuurstof in het bloed om het hart te laten functioneren.
Ademhaling, bloedsomloop, bewusteloosheid. Bewustzijn, ademhaling, bloedsomloop. Welk letsel zorgt niet voor een probleem in de vitale functies? Vergiftiging.
Een normale ademfrequentie zit tussen de 15 tot 20 keer per minuut. Ben je ziek en adem je meer dan 24 keer per minuut? Dan is het goed om je huisarts te bellen.
Door diep in te ademen open en vul je alle longblaasjes opnieuw een verbeter je de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide. Dat is de hoofdreden waarom we vanuit fysiologisch perspectief zuchten: het gezond houden van de longen. Vier à vijf keer per uur zuchten is een normale frequentie."
Een verkeerde ademhaling is te herkennen aan de volgende punten: U ademt regelmatig door uw mond. U moet regelmatig zuchten en/of gapen. Soms voelt u zich duizelig of licht in het hoofd.
Het meten van het bewustzijn is belangrijk voor het stellen van de diagnose, de prognose en voor het volgen van de toestand van de patiënt. De schaal meet drie reacties waaronder het openen van de ogen (E), de motorische reactie (M) en de verbale reactie (V).
Aan bod komen onder andere het meten van de middelomtrek, het vetpercentage, de bloeddruk en de cardiorespiratoire fitheid.
Door het meten van de functies kan zorgpersoneel beoordelen of inschatten hoe de lichamelijke toestand van de patiënt op dat moment is. De verpleegkundige heeft een belangrijke taak: het afnemen, beoordelen en handelen of vitale functies.