De meeste vrouwen hebben geen last van klachten en weten vaak niet dat ze poliepen in de baarmoeder hebben. Als er wel klachten aanwezig zijn, zijn veel voorkomende symptomen: hevig bloedverlies tijdens de menstruatie, onregelmatige menstruaties, tussentijdse bloedingen en vaginaal bloedverlies na de menopauze.
Behandelingen. De hoofdbehandeling van baarmoederpoliepen is de verwijdering ervan door chirurgische hysteroscopie. Met behulp van een minicamera en micro-instrumenten (kleine schaartjes) snijdt de gynaecoloog de poliep door en verwijdert hij hem.
Klachten die veel voorkomen zijn bijvoorbeeld: Veranderingen in de vaginale afscheiding; Abnormaal bloedverlies, dus buiten de menstruatie om; Contactbloedingen, bijvoorbeeld bij het inbrengen van een tampon of tijdens het vrijen.
De meeste poliepen zijn goedaardig, maar de verschijnselen zijn niet van baarmoederhalskanker te onderscheiden. Bovendien kunnen ze in sommige gevallen (ongeveer 1 op de 20) toch kwaadaardig worden. Daarom is het goed om bij klachten geen risico nemen en je door een arts of gynaecoloog te laten onderzoeken.
Bij een ontsteking in je baarmoeder, eileider of eierstok kun je 1 of meer van deze klachten hebben: pijn onderin je buik.
Een poliep is een gladde, bolvormige, meestal rode zwelling op de stemband. Meestal zit een poliep op één van de twee stembanden. Poliepen zijn de meest voorkomende stemband beschadiging, en komen het meest voor bij mannen tussen 30 en 50 jaar. Poliepen zijn over het algemeen goedaardig.
Verreweg de meeste poliepen zijn goedaardig en zullen ook altijd goedaardig blijven. Poliepen kunnen echter onrustige cellen bevatten en op den duur uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: dikkedarmkanker. Deze poliepen worden ook wel adenomen of adenomateuze poliepen genoemd.
Logopedie kan helpen om de stem beter te gebruiken en soms is een operatie nodig. Neuspoliepen genezen niet vanzelf, maar die kan men laten zitten. Andere poliepen kan men beter uit voorzorg weghalen.
Baarmoederpoliepen zijn goedaardige uitstulpingen van het baarmoederslijmvlies (de binnenzijde van de baarmoeder). Ze zijn het gevolg van een woekering van cellen in het baarmoederslijmvlies (endometrium). Baarmoederpoliepen zijn meestal goedaardig, hoewel sommige uiteindelijk kwaadaardig kankerweefsel kunnen worden.
De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.
Kleinere poliepen (0 tot 2 cm) zijn af te knippen met een lasso of weg te snijden met stroom. Soms brengt de arts met een naald een vochtkussentje onder de poliep om deze veilig te kunnen verwijderen. In principe gaan alle verwijderde poliepen naar de patholoog voor onderzoek.
De meeste poliepen in de darm zijn goedaardig. Soms groeit een poliep in 10 tot 15 jaar tijd uit tot een kwaadaardig gezwel (een darmtumor). Dit gebeurt bij 1 op de 20 darmpoliepen. Waarom de ene poliep wel uitgroeit tot een darmtumor en de andere niet, is niet bekend.
De cyste ziet eruit als een glazig bolletje en wordt doorgaans toevallig opgemerkt tijdens een gynaecologisch onderzoek (bv. bij afname van een uitstrijkje). Een cervicale poliep is een poliep van de baarmoederhals. Een poliep ziet eruit als een kleine paddenstoel, met een steeltje en een breder kopje.
In een grotere poliep lopen vaak ook grotere bloedvaten. Daarom kan er een bloeding komen tijdens of na de ingreep. De arts kan bloedingen tijdens de ingreep vaak direct behandelen.
Meestal geven poliepen geen symptomen. Indien ze wel klachten geven kan het gaan om constipatie en/of diarree, bloedverlies langs de anus en bloed in de stoelgang.
Behandeling darmpoliepen
Wanneer een poliep zeer groot of kwaadaardig is (darmkanker) zal de chirurg een stuk darm moeten verwijderen tijdens een operatie in de buik.
Het verwijderen van het weefsel is bijna nooit pijnlijk. Wel kunt u pijnlijke krampen voelen van de baarmoeder.
Klachten van een wekedelensarcoom in de buik
Pas als het sarcoom tegen een orgaan of zenuwen gaat drukken, kun je klachten krijgen. Je kunt dan last hebben van een vol gevoel, een opgezette buik, darmklachten of bloed bij de ontlasting. Een wekedelensarcoom dat tegen organen aandrukt, kan pijn veroorzaken.
Als een poliep groter wordt dan 1 cm gaat het risico dat die later ontaardt geleidelijk toenemen. Gelukkig is het slechts een minderheid die uiteindelijk evolueert naar een groter kwaadaardig gezwel. Dit kan dan tot 4 à 6 cm groot worden zodat de darm daardoor ook vernauwd of geblokkeerd geraakt.
De operatie duurt ongeveer één tot anderhalf uur. Via de neusgaten kan de KNO-arts het zeefbeencomplex openen, waarna de KNO-arts de poliepen 'met wortel en al' kan verwijderen. De KNO-arts kan gedurende de gehele operatie met een kijkertje (endoscoop), onder verschillende hoeken, in de neus en in de bijholten kijken.
De uitslag van het kijkonderzoek van de darm (coloscopie)
Als er weefsel of een poliep is weggehaald bij het kijkonderzoek, dan wordt dit onderzocht in een laboratorium. Dat duurt meestal een week. U krijgt een nieuwe afspraak om de uitslag te bespreken. Zijn het 'goede' poliepen, dan zijn extra controles niet nodig.
We onderscheiden in de dikke darm twee soorten poliepen: de hyperplastische poliepen, die zelden aanleiding geven tot kwaadaardigheid, en de adenomateuze poliepen, die wel kwaadaardig kunnen worden en evolueren naar kanker (carcinoom): adenoom-carcinoom sequentie.
Ook de vormen van de tumoren verschillen. Een goedaardige tumor kenmerkt zich vaak door een ronde vorm. Een kwaadaardige tumor daarentegen groeit meer als een aardappel die begint uit te lopen. Deze 'sprieten' groeien door de wanden van omliggend weefsel en organen heen.
Een poliep is een zwelling op slijmvlies met een karakteristieke vorm, namelijk dikker aan het uiteinde dan aan de basis ('gesteeld'). De meeste poliepen zijn goedaardig hoewel maligne ontaarding bij sommige vormen (dikke-darmpoliepen) weleens voorkomt. Poliepen bevinden zich meestal in de holte van een orgaan.