Bij een gebroken of gescheurd middenvoetsbeentje is er vaak een moeilijk te beschrijven pijn aanwezig in de middenvoet. Meestal is de pijn plotseling ontstaan tijdens het lopen. De klachten worden erger bij veel lopen en staan. De pijn wordt minder bij het dragen van een stevige schoen.
Belangrijk is om te oefenen om goed op het aangedane been te staan, als de pijn dit toelaat. Goed lopen begint met goed op één been kunnen staan. Probeer tevens de enkel weer zo normaal mogelijk te gebruiken, als de pijn dit toelaat. Oefen om weer een normaal looppatroon te krijgen, dan is iedere stap een oefening.
Bij een kneuzing ontstaat ook vaak een zwelling of een blauwe plek. Een kneuzing kan ook erg veel pijn doen, maar vaak zie je dat een kneuzing in een groter gebied pijnlijker is en bij een breuk de pijn met één vinger is aan te wijzen.
U voelt pijn op de plaats van de breuk, simpele bewegingen worden opeens moeilijk uitvoerbaar en er ontwikkelt zich een zwelling. Deze zwelling is het gevolg van een bloeduitstorting, die ontstaat bij een breuk. Soms kunt u een fractuur herkennen aan een krakend geluid, net nadat het bot gebroken is.
Wanneer er een kneuzing aan de voet ontstaat is het erg belangrijk om deze meteen te koelen. Dit zorgt ervoor dat de pijn vermindert en de zwelling wordt tegengegaan. Doe dit ongeveer 15 à 20 minuten. Herhaal het koelen meerdere malen op een dag.
Alle breuken veroorzaken alle of sommige van deze soorten pijn. Direct nadat u een breuk hebt opgelopen, ervaart u acute pijn. Tijdens deze fase wordt vaak medicatie voorgeschreven om de ergste pijn te verminderen. De acute pijn neemt met de tijd af.
Als de pijn het toelaat, is het belangrijk om te oefenen met het been waarvan de middenvoetsbeentjes zijn gebroken. Goed lopen begint met goed op één been kunnen staan. Probeer de enkel weer zo normaal mogelijk te gebruiken.
Een verzwikking heeft vaak ernstiger gevolgen dan een kneuzing. Nu zit er vocht in het gewricht. Een zwelling in het gewricht geeft door het bewegen meer pijn.
Voor het slapen gaan verhoogt u het voeteneinde met bijvoorbeeld een kussen. Leg uw been op het dekbed en niet eronder. Dit omdat uw been dan te warm wordt. Laat, als u zit, uw been op een bankje rusten en wel zo dat uw been hoger ligt dan uw heup.
In de meeste gevallen is de kneuzing binnen 6 weken weer genezen en de bloeduitstorting verdwenen. Voor het herstel van het gekneusde lichaamsdeel is de mate van beweging erg belangrijk. Wanneer er complete rust gehouden wordt zal dit het herstel van het gekneusde lichaamsdeel niet bevorderen.
De breuk geneest meestal binnen enkele weken volledig. Het kan tot 8 weken duren voordat de voet weer volledig belastbaar is. Fysiotherapie is meestal niet nodig. Als u na 6 weken ontevreden bent over de functie van uw voet, dan kunt u een fysiotherapeut inschakelen.
Bij een Jonesfractuur doet de buitenkant van uw voet erg pijn. Vooral tijdens het lopen. De breuk is meestal te genezen met gips.
De klachten bij pijn aan de zijkant van uw voet zijn op korte termijn te verhelpen door uw schoenen niet te strak te doen en uw voeten zo min mogelijk te belasten. Houd uw voet wel enigszins in beweging. Een eventuele pijnstiller of verkoeling op de pijnlijke plek kunnen de pijnklachten tijdelijk verminderen.
Ervaart u pijn onder de bal van uw voet, dus tussen de boog van uw voet en uw tenen? Dan heeft u zeer waarschijnlijk last van uw middenvoetsbeentjes. We noemen pijn aan de middenvoet ook wel metatarsalgie.
Heb je last van pijn in de voet die snel komt opzetten tijdens belasting, hevig is en gepaard gaat met lokale zwelling en roodheid? Dan bestaat de kans dat je een stressfractuur hebt. Deze kan niet goed genezen indien geen goede behandeling plaatsvindt.
De middenvoet bestaat uit vijf middenvoetsbeentjes (ook wel ossa metatarsalia genoemd). Er kan een acute breuk in deze botstukken voorkomen, maar ook kan een breuk geleidelijk aan ontstaan door langdurige overbelasting (stressfractuur).
Bij sommige botbreuken is helemaal geen gips nodig. Deze breuken genezen vanzelf. Dit geldt bijvoorbeeld voor een breuk van het sleutelbeen.
In het begin kunnen bij moeilijke botbreuken complicaties optreden zoals bloedingen of beschadiging aan omliggende organen. Bijvoorbeeld de hersenen en de longen. Ook kunnen de zenuwen, huid of bloedvaten beschadigd raken.
Een dijbeenbreuk (femurfractuur) is meestal het gevolg van een grote kracht of ongeval. Er is aanzienlijke kracht voor nodig om een normaal dijbeen te breken – het is het langste en sterkste bot in het lichaam. De gebruikelijke behandeling voor deze breuk is een operatie.
De plaats van de kneuzing en de plek eromheen voelen pijnlijk aan. Deze pijn wordt erger als je erop drukt of gaat bewegen. Rondom de kneuzing kan zich een zwelling voordoen. De plek waar het pijn doet voelt warm aan en de huid eromheen kan roodheid vertonen of enigszins rood zijn.
In tegenstelling tot schade door een verstuikte enkel, kan een patiënt met een gebroken enkel meestal niet meer er op staan of lopen. Ook is er vaak een forse bloeduitstorting en veel pijn bij het bewegen van de enkel. Daarnaast voel je drukpijn op het gebroken bot.
Een klapvoet is het gevolg van een verlamming die de voet en tenen heffen, waardoor bij het lopen de voet niet goed afwikkelt of naar beneden valt. Meestal is er ook een andere groep spieren verzwakt, namelijk de spieren die de enkel stabiliseren bij het lopen en staan.