Een nadeel aan huwelijkse voorwaarden is wel, dat de partner die geen vermogen heeft en ook geen inkomen verwerft, er tijdens het huwelijk ook niets bij zal krijgen. De partner zonder inkomen deelt officieel niet mee in de inkomsten van de ander.
Bij een huwelijk of partnerschap in gemeenschap van goederen is iedere partner voor de helft eigenaar van de woning. Het maakt niet uit wie de hypotheek betaalt. Het doet er ook niet toe op wiens naam het huis staat. Beide partners hebben bij een scheiding recht op de helft van de waarde van het huis.
Getrouwd of geregistreerd partnerschap
Tegenwoordig krijgt de langstlevende partner automatisch de erfenis, zelfs als er bijzondere huwelijkse voorwaarden zijn, met koude uitsluiting, zoals dat heet. Kinderen erven een kindsdeel, maar ontvangen dat pas na het overlijden van de langstlevende.
Met huwelijkse voorwaarden kunt u regelen dat erfenissen die u van uw familie ontvangt, ook echt van u blijven. Wanneer een van de partners een onderneming heeft, wordt door huwelijkse voorwaarden de andere partner beschermd tegen bijvoorbeeld schuldeisers in het geval dat de onderneming failliet gaat.
Huwelijkse voorwaarden of partnerschapsvoorwaarden zijn afspraken tussen u en uw partner over de verdeling van uw bezittingen en inkomen. U kunt een afschrift (kopie) van de voorwaarden opvragen bij de rechtbank waar ze ingeschreven zijn.
Bij de wettelijke verdeling in het erfrecht krijgt de langstlevende echtgenoot of geregistreerde partner de erfenis. De wettelijke verdeling geldt als er geen testament is gemaakt. Sinds 2018 gelden er nieuwe regels die bepalen dat erfenissen en schenkingen niet meer automatisch in de gemeenschap van goederen vallen.
Ja, bij testament kan geregeld worden dat, zoals in dit geval, de langstlevende partner het recht heeft om in de woning te kunnen blijven wonen. De langstlevende partner krijgt dan de rechten van gebruik en bewoning van de woning en eventueel ook de inboedel.
Huwelijkse voorwaarden hebben niet het effect van een testament. In je huwelijkse voorwaarden bepaal je niet wie je erfgenamen zijn. Alleen de vermogensrechtelijke verhouding tussen de beide echtgenoten tijdens het huwelijk (vragen als wat is van wie, wie is voor welke schulden aansprakelijk) is geregeld.
Bij jouw overlijden zal dus eerst via de huwelijkse voorwaarden worden vastgesteld wat jouw vermogen is. Vervolgens zal voor de vraag wie jouw vermogen erft naar het testament worden gekeken. Ook bij de afwikkeling van een echtscheiding zal eerst worden gekeken naar jullie huwelijkse voorwaarden.
Tussen echtelieden bestaat geen verjaring. Daarom wordt in de akte huwelijkse voorwaarden vaak een korte vervaltermijn van een jaar overeengekomen. Verrekent men na dat jaar niet dan is de consequentie dat de actie is verjaard en partijen geen verrekening meer kunnen vorderen.
Tijdens huwelijk kunt u uw huwelijksvoorwaarden wijzigen naar algehele gemeenschap van goederen. Een dergelijke akte behoeft de goedkeuring van de rechter, welke de notaris voor u zal aanvragen.
De drie soorten huwelijkse voorwaarden die grofweg kunnen worden onderscheiden zijn de 'koude uitsluiting', de verrekenstelsels en de beperkte gemeenschap.
Als je het huis verlaat, vervallen alle rechten
Indien ten tijde van het huwelijk jullie gezamenlijk eigenaar waren van het huis, blijft dit ook zo in het geval één van beiden het huis verlaat. Het is niet zo dat degene die vertrekt ook het eigendom verliest.
Je mag niet zomaar je partner uit de woning zetten als de woning van jullie beiden is. Bij een echtscheiding moeten er afspraken gemaakt worden over de verdeling van de woning. Dit kan betekenen dat één van jullie beiden de woning overneemt of dat de woning verkocht wordt.
In de rechtspraak wordt ervanuit gegaan dat vorderingen tussen echtgenoten tijdens het huwelijk niet verjaren. Na de echtscheiding kan de vordering tot verrekening wel verjaren; volgens de wet verjaart een vordering tot periodieke verrekening drie jaar na de beëindiging van het huwelijk.
De langstlevende partner erft vandaag automatisch het vruchtgebruik op de woning, wanneer je gehuwd bent. Zo ben je zeker dat je een plek hebt om te wonen. Bij wettelijk samenwonende stellen is dat net hetzelfde, al hangt het er natuurlijk ook van af wat er precies in het testament werd opgenomen.
Na overlijden gaan jouw bezittingen en schulden over op de nabestaanden. Wettelijk is vastgelegd wie de erfgenamen zijn en in een testament kun je andere wensen vastleggen. Je huis valt ook in jouw nalatenschap, net als de resterende hypotheekschuld op het huis.
De erfgenamen moeten zelf contact opnemen met alle banken waar de overledene tegoeden had, zoals bankrekeningen, spaarrekeningen, depositoboekjes, kluizen, enz… De bank is dan wettelijk verplicht deze tegoeden te blokkeren.
In Nederland bestaat er een nabestaandenuitkering uit de Algemene nabestaandenwet (Anw). Het is een financiële ondersteuning vanuit de overheid na het overlijden van de partner (dit geldt ook voor wezen). De uitkering komt vanuit de Sociale Verzekeringsbank. De nabestaandenuitkering is een soort basisinkomen.
De partner en de kinderen betalen over de eerste 123.248 euro een heffing van 10 procent. Bij een hogere verkrijging bedraagt de heffing 20 procent. Gaat de nalatenschap naar de kleinkinderen? Dan bedraagt de heffing 18 procent en 36 procent.
De Sociale Verzekeringsbank zorgt ervoor dat de AOW van uw overleden partner automatisch wordt stopgezet nadat het overlijden is gemeld bij de gemeente. Zowel de AOW als de vakantie-uitkering stoppen op de dag na het overlijden.
Bij het overlijden van een van de partners gaat het eigendom van de woning in eerste instantie naar de erfgenamen. Zij zijn vervolgens verplicht de woning aan de langstlevende te verkopen, indien hij of zij van de aankoopoptie gebruik wil maken.
U kunt uw kind echter nooit voor 100% onterven. Dit komt omdat een kind altijd aanspraak kan maken op de legitieme portie. Dat is de helft van het deel waar uw kind normaal gesproken ontvangt. Een testament heeft geen invloed op de legitieme portie.
Legitieme portie
U kunt uw kind niet helemaal onterven. Uw kind houdt het recht op een deel van uw erfenis. Dit deel heet de legitieme portie. Het is de helft van wat uw kind zou hebben gekregen zonder testament.