Soms is shock namelijk lastig te herkennen, dus een vermoeden is genoeg om 112 te bellen. Hoe sneller de hulpdiensten er zijn, hoe beter. In de tussentijd kan jij ervoor zorgen dat het slachtoffer zich zo min mogelijk inspant. Als er een uitwendige bloeding is, is het belangrijk om deze te stelpen.
Een shock is een situatie waarin je bloeddruk te laag is om je lichaam van bloed en zuurstof te voorzien. Er zijn verschillende vormen: hypovolemische shock, cardiogene shock, obstructieve shock en distributieve shock. Oorzaken kunnen bijvoorbeeld bloedverlies, hartfalen of problemen met de bloedvaten zijn.
Het hart pompt het bloed sneller rond, de ademhaling versnelt en de minder belangrijke organen zoals de huid krijgen minder bloed. Het lichaam reageert op het probleem en het slachtoffer wordt rusteloos en angstig. Ademhaling: De ademhaling is versneld en kan oppervlakkig of luidruchtig zijn.
Het verloop kan minuten of uren duren. Er is wel een duidelijk lijn in de fases die een slachtoffer met shock doorloopt. Een eerstehulpverlener (EHBO'er) kan wegens het ontbreken van kennis en medicijnen niets doen om de shock op te heffen maar er zijn wel handelingen om de ontwikkelingen van de shock te vertragen.
Septische shock of ernstige infectie die zich uit in orgaanfalen. Dit is de meest voorkomende vorm van shock. Hij wordt veroorzaakt door bacteriële afbraakproducten die in de bloedbaan terechtkomen.
Een shock slachtoffer heeft dorst en vraagt dus om drinken. Een shock slachtoffer mag NIETS eten of drinken, dit activeert de maag waardoor het slachtoffer o.a. gaat braken.
Cliënt laten liggen bij voorkeur met het hoofd zo laag mogelijk (bloedvoorziening hersenen ondersteunen dus voeten eind bed omhoog). Dek cliënt toe met een deken om warmte bij zich te kunnen houden. Blijf tegen cliënt praten om bewustzijn te stimuleren. Indien cliënt bewustzijn verliest in stabiele zijligging leggen.
De definitie van shock is een tekort aan circulerend volume met als gevolg dat er onvoldoende bloeddoorstroming in de weefsels plaatsvindt met als gevolg dat er onvoldoende zuurstof voor de cellen wordt aangevoerd. Hierdoor ontstaat ernstige schade aan weefsels en organen.
Een spoor van een allergeen kan al genoeg zijn om een anafylactische shock te veroorzaken. Symptomen van een anafylactische shock zijn onder andere een opgezwollen gezicht en jeuk. Een anafylactische shock kan gelijk of binnen een uur na aanraking met een allergeen ontstaan.
Septische shock
Bij sommige patiënten met een sepsis wordt de bloeddruk (te) laag en ontstaat een beeld waarbij de bloedcirculatie onvoldoende is om de organen van voldoende zuurstof te voorzien. Dit noemen wij een septische shock.
Een neurogene shock is een ernstige stoornis van de algemene toestand van het lichaam. Dit wordt gekenmerkt door een tekort aan circulerend vocht in de bloedbaan.
Een cardiogene shock wordt veroorzaakt door een direct verminderde hartfunctie. Door een hartaandoening is het hart minder goed in staat het bloed rond te pompen en de circulatie op peil te houden. Het hart knijpt minder goed samen en heeft niet voldoende kracht.
Het doel van de behandeling van cardiogene shock is het voorkomen van eind-orgaan schade. De behandeling bestaat uit enerzijds revascularisatie bij het myocardinfarct of chirurgie bij mechanische complicaties en anderzijds ondersteunende maatregelen.
Hypovolemische shock wordt veroorzaakt door een tekort aan volume in de bloedvaten. Dit kan gebeuren door ernstige inwendige of uitwendige bloedingen, brandwonden en andere manieren van groot vochtverlies (diarree, braken en zweten). Dit ontstaat door groot bloedverlies.
De gemiddelde persoon heeft vijf liter bloed in zijn bloedsomloop en een verlies van meer dan ongeveer 30% kan ervoor zorgen dat mensen zich niet goed voelen. Interne bloedingen kan je vergelijken met het openzetten van een kraan.
Tachypneu kan een teken zijn van zuurstoftekort en wordt onder andere gezien bij longaandoeningen zoals COPD en astma, maar ook bij aandoeningen in de circulatie zoals shock. tachypneu zorgt voor een ophoping van kooldioxide in het bloed. De zuurgraad van het bloed zakt, waardoor het slachtoffer zwakker wordt.
U herkent een anafylactische reactie aan: Jeuk, vaak met uitgebreide roodheid van de huid en galbulten. Zwelling van oogleden, lippen, keel, handen of elders. Maag/darmklachten: pijn, misselijkheid, braken, diarree.
Wil een slachtoffer absoluut niet dat je iets doet, dan doe je het ook niet! Je kunt hulp aanbieden, maar niet opdringen. Voor beschutting zorgen is één van de eerste dingen die de hulpverlener kan doen. Omstanders kunnen al als windscherm dienen.
Leg daarvoor een hand met gespreide vingers op de bovenbuik net onder de borstkas met je vingers naar het hoofd wijzend. Je andere hand met gespreide vingers ertegenover op de rug. Dit blijf je doen tot de ademhaling verandert of tot het ambulance-personeel het slachtoffer van je overneemt.
Refractaire shock werd gedefinieerd als MAP <65 mmHg of systolische bloeddruk <90mmHg ondanks ≥1000ml vulling binnen 1 uur. Hypoperfusie werd geduid als een lactaat ≥4 mmol/L.
Bij een sepsis reageert uw lichaam heel heftig op een bacterie, virus, schimmel of parasiet. Ook sommige gifstoffen kunnen de oorzaak zijn van een sepsis. Soms is niet duidelijk waar de sepsis door komt. U kunt bijvoorbeeld een sepsis hebben door een blaasontsteking, zonder dat u klachten van de blaasontsteking heeft.
Sepsis is een levensbedreigende ziekte. Snel behandelen is nodig om de kans te verkleinen dat iemand overlijdt of blijvende schade overhoudt aan organen en weefsel. Sommige mensen krijgen een lage bloeddruk en een hoge hartslag door sepsis. Dit heet een septische shock.