Het moderne humanisme bouwt voort op een rijke traditie van denkbeelden en waarden. Humanisme staat voor waarden als vrijheid, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, solidariteit en pluralisme.
Het humanisme is een levensbeschouwing en is gebaseerd op de humanistische waarden zelfbeschikking, gelijkwaardigheid, verantwoordelijkheid, verdraagzaamheid, solidariteit, redelijkheid en rechtvaardigheid.
Het moderne humanisme bouwt voort op een rijke traditie van denkbeelden en waarden. Het is een politiek en moreel streven naar een humanere samenleving. Humanisme staat voor waarden als vrijheid, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid en waardering voor de kracht van diversiteit.
Humanisten zijn er in soorten en maten; zo onderscheidt men rationalisten, spiritualisten, agnostici en atheïsten. Overeenkom- stig in deze opvattingen is dat de mens en zijn handelen centraal staat. Dit is van meet af aan het centrale uitgangspunt geweest (Boelaars, 1997).
Humanisten vinden dat je zelf zin aan je leven moet geven. En dat je dat ook kunt, zonder dat je je hoeft te beroepen op een of andere hogere macht die voor jou de dienst uitraaakt. De Mens Centraal, zoals het wel vaker wat minder serieus wordt gezegd. Humanisten geloven dus in mensen.
Sleutelbegrippen in het humanisme zijn zelfontplooiing en -ontwikkeling, autonomie (in de betekenis van vrijheid en het streven naar een goed en mooi leven), verantwoordelijkheid, kritisch denken, gelijkwaardigheid en humaniteit. Het humanisme is voor de aanhangers geen vrijblijvende theorie maar een levenspraktijk.
Humanisten vinden dat we als mens fundamenteel vrij zijn, en ook dat we verbonden zijn met anderen. Het gaat erom dat je in je leven steeds meer leert om goed zelf na te denken, je eigen keuzes te maken en menswaardig samen te leven met anderen.
Zij geloven in de wetenschap en in vergaarde kennis, en durven te twijfelen aan hun eigen ideeën en die van anderen. Kunst, literatuur, natuur en de mens zijn een bron van inspiratie. Zij geloven in de kracht van de mens, en hebben eerbied voor de mens als bijzonder deel van de natuur.
Humanisten kennen geen voorgeschreven rituelen rond de dood.Zij laten zich bij het afscheid leiden door hun eigen opvatting over wat past bij de overledene en bij henzelf.
Humanisme staat voor waarden als vrijheid, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, solidariteit en pluralisme. Het omvat het streven naar een goed, mooi en zinvol leven. Humanisme is ook een politiek en moreel streven naar een humanere samenleving.
Ze kijken kritisch naar de wereld en naar zichzelf. Hieruit vloeit voort dat ze het bestaan van een of meerdere alomtegenwoordige goden betwisten. Vrijzinnig humanisten gaan uit van een aantal humane waarden: solidariteit, gelijkwaardigheid, respect voor anderen, verdraagzaamheid en keuzevrijheid.
De 'Happy Human' of 'gelukkige mens' is het symbool van het humanisme. Het woord humanisme komt van het Latijnse woord 'humanus', wat 'menselijk' betekent.
Aanhangers van humanisme vindt men op dit moment vooral in Europa, de Verenigde Staten en India. Organisaties elders in de wereld zijn over het algemeen erg klein.
Het humanisme omvat het streven naar een goed, zinvol en mooi persoonlijk leven. Humanisten gaan ervan uit dat het aardse leven het enige is dat we hebben. Daarom hechten we bijzonder belang aan de vormgeving en invulling ervan. Inspiratie zoeken we in de natuur, in cultuur en in andere mensen.
De bekendste humanisten uit de tijd van de Renaissance zijn zonder twijfel Leonardo da Vinci (1452-1519) en Michelangelo (1475-1564).
“Het humanistische gedachtegoed is heel oud en wereldwijd. Het heeft ook wortels in de Indische oudheid en in de Islam.” Naast de bekende filosofen uit de Humanistische Canon zoals Socrates, Voltaire, Sartre, Marx en Erasmus, heeft de Wit daarom ook Siddharta (Boeddha) en Averroës meegenomen in de selectie.
een levensbeschouwing die zich niet beroept op een goddelijke openbaring, maar vertrouwt op het vermogen van de mens om zelf zijn leven zin te geven, zich baserend op universele waarden zoals menselijke waardigheid, mondigheid, vrijheid, tolerantie en verantwoordelijkheid.
Vrijzinnig humanisten leven in het hier en nu, ze geloven niet in een leven na de dood. Wanneer ze sterven wordt hun lichaam opgenomen in het grotere geheel van de natuur. Ze leven alleen verder in de herinneringen van de mensen die hen dierbaar waren.
In het humanisme gaat het om het leven nu en hier. De dood betekent voor hen gewoon het einde van het leven op aarde.
Priester, humanist, filosoof, theoloog en schrijver – Desiderius Erasmus is een van de invloedrijkste denkers uit de Nederlanden. Zijn bekendste boek, Lof der zotheid, is in veel talen vertaald. Met kritiek op de katholieke kerk is hij een van de wegbereiders van de Reformatie.
Het Humanisme ziet de waarde opzichzelf als absoluut en objectief geldend, de waarheid daarentegen als relatief en subjectief; voor het Christendom is de geopenbaarde Waarheid objectief en absoluut, de waarde echter afgeleid en alleen in het licht van de Waarheid objectief geldend.
De Griekse filosoof Socrates (5de eeuw voor Christus) geldt algemeen als grondlegger van het westerse humanisme.
In het humanisme als perspectief op moraal heeft de natuur een dienende rol: ze maakt het ons mogelijk de mens te situeren. De relatie tussen mens en natuur lijkt er steeds een te moeten zijn van een (relatief) dikke-ik versus zielloze, willoze wildernis.
Het humanisme is een levensbeschouwing waarin de mens centraal staat en die uitgaat van de waardigheid van de mens. Humanisten zijn mensen die zin en vorm aan hun leven geven. Zij hechten aan vrijheid van denken en samen leven.
Het is niet precies bekend hoeveel mensen in Nederland zich humanist noemen. Naar schatting een half miljoen Nederlanders hangt de humanistische ideeën aan.