Coma, depressie en psychoses behoren tot de ernstigere complicaties. Ernstige, onbehandelde hypercalciëmie kan leiden tot verkalking van de nieren, nierstenen, nierinsufficiëntie, ontsteking van de alvleesklier of een maagzweer.
Een teveel aan calcium verstoort immers de opname van vitamines en mineralen zoals ijzer, zink, magnesium en fosfor. Daardoor kunnen de bloedvatwanden gaan verkalken en kan de botopbouw in het gedrang komen, waardoor de botten zwakker worden.
Wat kan je zelf doen? Drink voldoende water, want een te hoog calciumgehalte kan nierstenen veroorzaken en je nieren beschadigen. Neem zeker geen voedingssupplementen met vitamine D op eigen houtje. Deze middelen kunnen het teveel aan calcium in je bloed soms nog verergeren.
De referentiewaarden in bloed voor totaal calcium liggen tussen de 2,10-2,55 mmol/l. De referentiewaarden voor geïoniseerd calcium zijn 1,20-1,30 mmol/l in capillair bloed en 1,15-1,33 mmol/l in veneus bloed.
Je nieren zijn belangrijk voor het omzetten van vitamine D in een actieve vorm die calcium en fosfaat uit de voeding haalt en calcium recyclet in de nier, zodat je botten sterk blijven.
We meten de totale concentratie calcium in het bloed (vrij en gebonden aan eiwitten). Dit wordt gedaan om onderzoek te doen naar verschillende aandoeningen die te maken hebben met de werking van bot, bijschildklier, nieren, het hart en zenuwen.
Het grootste deel (60-70 %) is afkomstig van zuivelproducten zoals melk, karnemelk, vla, yoghurt en kaas. Daarnaast komt calcium ook voor in groente, noten en peulvruchten. Uit deze producten wordt het calcium minder goed door het lichaam opgenomen.
Als uw bijschildklier te snel werkt, wordt er teveel bijschildklierhormoon geproduceerd. Dit zorgt voor een te hoog calciumgehalte in het bloed. Klachten kunnen zijn: pijn in uw botten, vermoeidheid, psychische klachten, buikklachten of nierstenen.
Calcium (kalk) is een mineraal. Het is de bouwsteen voor de aanmaak van botweefsel. Calcium is dus belangrijk voor de opbouw en het onderhoud van je botten en je gebit. Verder heb je het ook nodig voor een goede werking van je zenuwen en spieren.
Als je lange tijd teveel vitamine D inneemt kan dit schade aan je hart, nieren en bloedvaten veroorzaken. Ook kun je misselijk, slaperig, een verminderde eetlust of obstipatie ervaren als je teveel vitamine D inneemt. Gelukkig zijn negatieve effecten van het innemen van te veel van vitamine D zeer zeldzaam.
Symptomen van een teveel aan vitamine D zijn hartritmestoornissen, mentale stoornissen en verward-zijn, pijn, conjunctivitis (oogbindvliesontsteking), anorexia (geen eetlust), koorts, rillingen, dorst, braken en gewichtsverlies.
Bijschildklieren zijn kleine kliertjes die in de hals gelegen zijn in de buurt van de schildklier (vandaar de naam bij-schildklier, zie onderstaande figuur 1). Ze zijn klein, een paar millimeter, en lijken erg op vetweefsel.
Magnesiumtekort is meestal moeilijk te herkennen. Vooral spier- en zenuwstoornissen staan op de voorgrond: spierzwakte of -krampen, beven, stuipen. Ook psychische veranderingen kunnen voorkomen zoals toegenomen prikkelbaarheid, depressie en psychose.
Omdat calcium een rol speelt bij de botaanmaak en goed is voor de spieren, kan een structureel tekort aan calcium op langere termijn leiden tot symptomen als spierpijn en spierkrampen, pijnlijke of zwakkere botten en een groter risico op botbreuken. Calcium draagt ook bij tot de normale werking van de zenuwen.
Iedere gram eierschaal voorziet je dus van ongeveer 381-401 mg calcium. Daarnaast zit er in eierschalen natuurlijk eiwit en kleine hoeveelheden van andere mineralen, zoals strontium, fluoride, magnesium en selenium. Net als calcium spelen deze mineralen een rol bij de gezondheid van je botten.
Als alternatief kunnen producten worden gekozen die weinig tot geen calcium bevatten: calcium-arm water uit een fles, sojamelk en sojaproducten, vlees, witmeelproducten zoals witbrood, witte rijst, witte bloem. Vers fruit bevat ook weinig calcium.
Magere en halfvolle melk en melkproducten (zuivel) zoals 30+ kaas, magere en halfvolle yoghurt en karnemelk passen in Nederland in een gezond voedingspatroon. Het nemen van zuivel hangt samen met een lager risico op darmkanker en het eten van yoghurt met een lager risico op diabetes type 2.
Voor calcium volstaat het om 500 mg tot 1g per dag in te nemen. Hogere dosissen kunnen obstipatie veroorzaken. Aangezien de afbraak van het bot 's nachts het grootst is, kun je dit het beste 's avonds innemen.
Het onderzoek naar hoe sterk uw botten zijn, gebeurt in het ziekenhuis. Een speciaal röntgenapparaat meet dit. U heeft botontkalking als uw botten veel minder sterk zijn dan bij andere mensen van uw leeftijd. Botontkalking is niet te zien op een gewone röntgenfoto.
Een gebrek aan vitamine D veroorzaakt rachitis bij kinderen. Bij volwassenen leidt een langdurig ernstig gebrek aan vitamine D door onvoldoende mineralisatie van het bot tot osteomalacie met diffuse bot- en spierpijnen en proximale spierzwakte (pijn in de bovenbenen en heupen, moeite met overeind komen, waggelgang).
Je let er wel best op dat je een calciumsupplement niet tegelijk inneemt met een magnesiumsupplement. Je kan bijvoorbeeld 's morgens je tabletten met magnesium innemen en 's avonds een supplement met calcium of omgekeerd. Zo vermijd je bijwerkingen en zorg je er ook voor dat ze elkaar niet tegenwerken.