Bij lichamelijke afhankelijkheid van een geneesmiddel protesteert het lichaam duidelijk tegen het niet meer innemen van het middel. Er kunnen verschijnselen optreden als buikpijn, hoofdpijn, onrust etc. Bij verslaving heeft de gebruiker een bepaald middel nodig om zich redelijk prettig te voelen.
U kunt bijvoorbeeld slaperig worden, langzamer reageren op dingen die er gebeuren, of uw zicht kan slechter worden. Verder kunt u last krijgen van slappere spieren of duizeligheid. Het gekke is alleen dat u het vaak zelf niet merkt dat u last heeft van bijwerkingen. Hierdoor loopt u ongemerkt meer risico om te vallen.
Controleer bij losse medicatie: juiste cliënt, juiste medicijn, juiste hoeveelheid, juiste tijd, juiste vorm.
Met 'risicovol' worden bedoeld geneesmiddelen die risicovol zijn bij een verkeerde dosering. Dat zijn geneesmiddelen met een nauwe therapeutische bandbreedte, geneesmiddelen tegen kanker, en insuline.
Er zijn twee manieren waarop het lichaam geneesmiddelen weer kwijt raakt: via de nieren en via afbraak door de lever. Sommige geneesmiddelen gaan via de nieren, sommige gaan via de lever en sommige hebben een mengvorm van deze twee. Onze nieren filtreren het bloed.
Eenmaal in het bloed opgenomen, begint een geneesmiddel aan zijn tocht doorheen het lichaam om uiteindelijk zijn doelorgaan te bereiken. Hierbij kan het echter ook inwerken op andere plaatsen, waardoor bijwerkingen ontstaan.
Gevolgen van een overdosis paracetamol
Deze lopen uiteen van misselijkheid, overgeven en pijn in de onderbuik, tot leverbeschadiging, nierbeschadiging en in sommige – zeer ernstige – gevallen zelfs coma of de dood. Vaak duurt het even voordat de eerste symptomen zich voordoen.
Het calcium in melk en melkproducten zorgt ervoor dat bepaalde medicijnen minder goed opgenomen worden en daardoor minder goed werken. Dit geldt bijvoorbeeld voor bepaalde ijzertabletten, bepaalde antibiotica en voor bepaalde middelen tegen botontkalking.
Als een persoon of dier vaak antibiotica krijgt, gaan de bacteriën 'wennen' aan dit geneesmiddel. En zij kunnen zich dan zo aanpassen, dat antibiotica geen effect meer heeft. Ook bij onjuist of onzorgvuldig gebruik van antibiotica, kunnen resistente bacteriën ontstaan.
Het hangt onder meer af van de tijd die nodig is voordat de helft van het medicijn uit het lichaam is verdwenen (de eliminatie-halfwaardetijd). Daarbij is de vuistregel dat na 5x de halfwaardetijd de stof uit het bloed is.
Sommige bijwerkingen kunt u zelf minder erg maken of voorkomen door het medicijn goed te gebruiken. Het goede gebruik staat op het etiket. Uw apotheker kan u helpen en advies geven.
Als u ouder wordt, verandert de manier waarop uw lichaam reageert op medicijnen. De hoeveelheid lichaamsvocht wordt minder, waardoor medicijnen die goed oplossen in water sterker werken. De hersenen worden gevoeliger voor de bepaalde medicijnen, waardoor u meer last kunt krijgen van bijwerkingen als duizeligheid.
De middelen helpen bij acute psychoses, maar worden ook gegeven bij angst en gedragsproblemen, waarvoor ze niet baten. Ernstige bijwerkingen hebben ze wel, variërend van gewichtstoename en suikerziekte tot dodelijke hartritmestoornissen.
Gebruik paracetamol niet langer dan nodig is. Maandenlange inname van paracetamol kan lever- of nierbeschadigingen veroorzaken. Ook kunnen er veranderingen in het bloed ontstaan, zoals een verminderd aantal witte bloedlichaampjes en bloedarmoede.
Hoe werken antidepressiva? Antidepressiva maken de hoeveelheid serotonine in de hersenen hoger door het opruimen van serotonine te stoppen. Dit zorgt ervoor dat er meer serotonine over blijft om als boodschapper te werken.
Innemen met koffie, melk, frisdrank wordt ontraden, omdat deze dranken de resorptie negatief beïnvloeden. Voedsel in de maag vertraagt de werking van een medicijn.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Voor hevige of chronische pijn wordt paracetamol soms ook gecombineerd met zware pijnstillers die nog een trap hoger staan op de pijnladder, namelijk de zwakwerkende opioïden zoals tramadol of codeïne. In combinatie met bijvoorbeeld codeïne wordt het effect van paracetamol nog wat versterkt.