Jonge tuinboontjes zijn het lekkerst. Ze hebben een zachte, volle smaak. Tuinbonen worden ook wel 'dikke duimen' of in Brabant, 'boeren boxen' genoemd.
Peulvrucht is de verzamelnaam voor kikkererwten, linzen, kapucijners en bonen zoals de sojaboon (edamame), kidneyboon, witte bonen, bruine bonen, zwarte bonen, kievitsbonen en ook de tuinboon.
Van beide categorieën heb je grofweg dezelfde soorten; sperziebonen, droogbonen, snijbonen, erwten, peulen en tuinbonen. Het verschil zit het hem puur in de groei en de opbrengst. De klimmende rassen hebben een veel grotere opbrengst dan de lage varianten.
Bemesting van de Tuinboon
Vooral klei- en leemgrond zijn geschikt. Tuinbonen hebben, in tegenstelling tot andere peulvruchten, een goede bemesting nodig. Werk bijvoorbeeld een week voor het zaaien ongeveer 10 liter compost per vierkante meter door de grond.
Tuinbonen blijven mooi blank als aan het kookwater een scheut melk is toegevoegd. Je kunt de bonen eventueel na het koken nogmaals doppen door het stugge velletje te verwijderen. Zo krijg je mooie groene boontjes.
Waarom zijn tuinbonen goed voor je gezondheid:
Tuinbonen bevatten ruime hoeveelheden folaat (vitamine B11), vitamine C en vezels. Folaat is in je lichaam onder andere betrokken bij de aanmaak van witte en rode bloedcellen. Ook speelt folaat een belangrijke rol bij de groei van een ongeboren baby.
Hoewel melk al een goede bron van proteïne is, kan het consumeren ervan met andere eiwitrijke voedingsmiddelen zoals eieren, vlees of bonen uw spijsverteringsstelsel overbelasten . De combinatie van meerdere eiwitbronnen kan moeilijk te verteren zijn en kan leiden tot spijsverteringsproblemen.
Maak het zaaibed stevig en hark er wat vis-, bloed- en beendermeststof in voordat u gaat zaaien of planten. Tuinbonen gedijen goed op een goed gedraineerde plek die grondig is omgespit.
Toppen is het wegbreken van de top van de plant. Zo verwijder je eigenlijk de landingsbaan voor de zwarte bonenluis, waardoor je meer onaangetaste tuinbonen kunt oogsten.
Tuinbonen met schil
Wanneer de tuinbonen niet al te groot zijn, kunt u ze ook met schil en al eten.
Tuinbonen kunnen van de late lente tot de late zomer klaar zijn om te oogsten, afhankelijk van de zaaitijd en de variëteit. Om optimaal van tuinbonen te genieten, plukt u: Jonge, onrijpe peulen wanneer ze nog maar ongeveer 7 cm (3 inch) lang zijn en kookt u ze in hun geheel . Wanneer de peulen vol zijn, maar nog klein – om te pellen, oogst u de peulen wanneer ze nog jong zijn.
Omdat het een broertje is van de sperzieboon mag worden aangenomen dat de snijboon ongeveer dezelfde eigenschappen, vitamines en mineralen bevat. Uit onderzoek is gebleken dat de groene boon niet alleen antioxidanten als vitamine C en betacaroteen bevat, maar ook een hoge concentratie van het mineraal mangaan.
Edamamebonen zijn jonge sojabonen die meestal worden gegeten terwijl ze nog in de peul zitten. In tegenstelling tot volwassen sojabonen zijn edamamebonen zacht en eetbaar. Faba (fava)bonen, of tuinbonen, zijn crèmekleurige, ovaalvormige en meestal afgeplatte bonen .
Peulvruchten uit pot of blik zijn al voldoende verhit en daardoor zitten er geen schadelijke hoeveelheden lectines in.Deze kun je gerust eten.
In de VS gebruiken ze het Italiaanse woord fava. In Australië gebruiken we de Engelse term '' broad bean '', uit de Germaanse traditie. Zoek naar verse tuinbonen bij groenteboeren en boerenmarkten en gedroogde tuinbonen bij mediterrane delicatessenwinkels.
Een reden voor deze impopulariteit is het feit dat het eten van tuinbonen een ziekte genaamd favisme kan veroorzaken bij een klein aantal kwetsbare mensen in mediterrane landen en het Midden-Oosten . Deze personen kunnen een bloedziekte ontwikkelen die bekend staat als hemolytische anemie.
Tuinbonen invriezen
De verse tuinbonen in hun peul blijven zo'n week goed in de koelkast. Wil je de gedopte bonen invriezen? Dat kan.
Tuinbonen bevatten 0,5% L-DOPA (0,07% wanneer gedroogd) [1]. Het was Vicia faba waaruit L-DOPA voor het eerst werd geïsoleerd door Guggenheim in 1913, terwijl de ontdekking van het enzym DOPA-decarboxylase door Holtz in 1938 onthulde dat L-DOPA de voorloper is van dopamine [36].
Week uw zaden voor het planten een nacht in een glas water. De tuinboon heeft, net als gewone bonen en erwten, het vermogen om vocht vast te houden dat de kieming bevordert. Door te weken vergroot u de reserve en worden niet-levensvatbare zaden zichtbaar. De zaden die naar de oppervlakte drijven, moeten worden weggegooid.
Tuinbonen hebben net wat meer bemesting nodig dan andere peulvruchten. Werk voordat je de tuinbonen uitplant, indien nodig, wat extra compost door het bed. Zorg er ook voor dat de planten niet droog komen te staan; tuinboonplanten die niet goed door kunnen groeien zijn een makkelijke prooi voor luizen.
Als uw erwten en tuinbonen steeds door muizen worden opgegeten, waarom zaait u ze dan niet en legt u ze dan op een omgekeerde emmer of bak, de muizen kunnen niet langs de zijkanten klimmen, dus uw zaden zullen groeien (foto 2). Als ze dan 10-15 cm hoog zijn, kunnen ze direct worden geplant zonder het risico dat muizen de zaden opeten.
Gedroogde peulvruchten moet je lang koken voordat ze gaar zijn. Kook verse groene bonen altijd voordat je ze eet! In rauwe bonen, zoals bijvoorbeeld sojabonen, komt de natuurlijke gifstof lectine voor. Lectine wordt door verhitting onschadelijk gemaakt.
"Fruit, met name citrusvruchten zoals aardbeien, druiven, sinaasappels, amla , etc., mag niet met melk of yoghurt worden ingenomen. Dit komt omdat deze combinatie kan leiden tot gastritis en een groot aantal andere gezondheidsproblemen van de darmen," zei ze.
De bonenplant wordt beschouwd als een plant die veel voedingsstoffen nodig heeft, vanwege het kleine en ondiepe wortelstelsel en de korte cyclus. Stikstof is de voedingsstof die het meest door de bonenplant wordt opgenomen.