Dolfijnen kunnen heel goed met elkaar communiceren door middel van fluittonen. Net als mensen, bezit elke dolfijn over een unieke toon. Zo weten ze dus precies wie spreekt, en op welke afstand deze dolfijn zich bevindt. Dolfijnen gebruiken naast verbale communicatie ook lichaamstaal om met elkaar te communiceren.
Iedere dolfijn heeft een eigen fluitje, waardoor ze te herkennen zijn. Anderen bootsen dit fluitje na om iemand te kunnen roepen. Als een baby dolfijntje zijn of haar moeder kwijt raakt blijft hij of zij fluiten totdat ze weer bij elkaar zijn.
Ja, dolfijnen kunnen mensen heel goed horen praten. Zelfs met een glaswand ertussen! Dolfijnen in het Dolfinarium bijvoorbeeld reageren op handgebaren van mensen en hun stemgeluid. 's Morgens horen ze al wanneer de verzorgers eraan komen om hen wakker te maken.
Individuele dieren communiceren onder meer door een variëteit aan geluiden te maken, zoals klikken en fluitachtige geluiden. De groepssamenstelling is niet vast; uitwisselingen met andere groepen komt vaak voor.
Hun oren zijn kleine gaatjes aan de zijkant van hun kop. Daarmee horen ze tonen, die voor onze oren veel te hoog zijn. Dolfijnen maken ook geluiden, onder andere met het blaasgat bovenop hun kop. Die geluiden horen ze van elkaar ook op heel grote afstand.
Dolfijnen leven in dynamische groepen van zo'n vijf tot twintig dieren, ook wel een 'pod' genoemd. Ze leven in pods voor het jagen en voortplanten en om zich beter te kunnen verdedigen tegen roofdieren. Eens in de zoveel tijd komen meerdere groepen dolfijnen samen en vormen ze een superpod van wel duizenden dolfijnen!
Wanneer ze zoals mensen in slaap zouden vallen gaan ze dood. Dolfijnen slapen daarom maar half. Ze kunnen de ene hersenhelft laten slapen, terwijl de andere helft het belangrijke werk van de slapende helft overneemt. Op deze manier kan de dolfijn toch veilig een dutje doen.
Vaak genoeg worden ook dolfijnen waargenomen die met boten mee zwemmen. Dit is niet omdat ze de mensen op de boot zo leuk vinden, of omdat ze zich tot die mensen aangetrokken voelen, maar doodgewoon omdat ze de stroming van de boot leuk vinden. Dit heeft weer te maken met de speelsheid van de dolfijn.
Dolfijnen zijn zoogdieren en ademen door hun longen. Ze moeten dus regelmatig naar boven komen om te ademen. Ze komen ook boven om met elkaar te communiceren. Ze springen bijvoorbeeld uit het water en laten zich daarna met een luide klap terug vallen om alarm te slaan.
Ransuilen broeden vaak in halfopen (natuur)gebieden, waar ook veel campings zijn te vinden. Je hoort ze 's nachts al van ver met hun typische hoge, piepende, bijna klagende aanhoudende geluid. Ransuilen zijn tijdens de zomer zo luidruchtig omdat de uilskuikens hun nest verlaten en door de omgeving gaan zwerven.
Zang, fluitjes en klikjes
Walvissen maken veel unieke tonen, maar er is ook veel overlap in geluiden tussen soorten. Dit kunnen geluiden zijn als fluitjes, klikjes, maar ook doffere en lagere tonen. Op deze manier kunnen walvissen met elkaar communiceren, naar voedsel zoeken of de omgeving verkennen.
Ric O'Barry werd wereldberoemd omdat hij als eerste dolfijnen begon te trainen. Hij was er zelfs bij toen de dolfijnen voor het tv-programma gevangen werden.
Ze herkenden dus welke plas van familie was. Dolfijnen plassen en poepen zelf natuurlijk ook gewoon in het water waar ze zwemmen. Het is dus niet zielig voor de dieren. En ze vinden het ook helemaal niet vies.
Maar dolfijnen zijn en blijven wilde dieren, die regelmatig mensen verwonden met beten, snijwonden en gebroken botten. Dat doen ze niet expres, het zijn gewoon grote en sterke wilde dieren die niet geschikt zijn voor de omgang met mensen.
De robotdolfijn moet levende dolfijnen in dolfinaria en andere aquaria gaan vervangen, omdat daar steeds meer ethische bezwaren tegen zijn. De robotdolfijn gaat met ruim 23 miljoen euro per stuk wel vier keer zoveel kosten als een echte, maar hij gaat ook langer mee.
Tips voor het zwemmen met dolfijnen
In bepaalde plaatsen zoals Australië en de Verenigde Staten is het trouwens verboden dolfijnen aan te raken. Zwem ook niet met dolfijnen als je zwanger bent. Zij kunnen de hormonen en de aanwezigheid van een kind en de baarmoeder voelen en “opgewonden” geraken.
Dolfijnen spelen graag en dat doen ze ook met mensen. Omdat ze in een groepsverband leven heel goed kunnen zwemmen en sterk zijn, kunnen ze ook mensen in nood helpen. Door in een groep om ze heen te zwemmen, kunnen ze mensen zelfs ook tegen haaien beschermen en ze zo naar de kant begeleiden.
Dolfijnen leven in groepen, omdat de vijanden van de dolfijnen de orka en de haai zijn. Om de haaien en de orka`s weg te jagen leven ze dus in groepen.
54 jaar is een hele mooie leeftijd voor een dolfijn." "De oudste dolfijn ooit in een dierenpark was 61. Nelly heette het dier. Zij leefde in Florida, in de Verenigde Staten.
In het wild worden dolfijnen gemiddeld 17 jaar oud. Factoren als overbevissing, vervuiling van de zee, en geluidsvervuiling zijn oorzaak van de lagere leeftijd van dieren in de natuur.
Als hij heel diep zou slapen zou hij gewoon vergeten adem te halen en zou hij verdrinken. Daarom blijven ze altijd een klein beetje wakker. Ze slapen met EEN oog dicht en EEN oog open. Zo kunnen ze dus wel uitrusten, maar tegelijk erover nadenken om zuurstof te halen.
Dolfijnen leven onder water. Ze lijken op vissen, maar zijn dat niet. Wist je dat een dolfijn zelfs kan verdrinken?
Het begrip wordt gebruikt om zowel eendachtigen op het land of in de lucht als hoenderachtigen, inclusief het broedsel van deze dieren, mee aan te duiden. Hier bestaat de toom dus uit de ouderdieren en hun jongen. Van een toom spreekt men vooral bij ganzen, kippen en eenden, zowel gedomesticeerd als wild.