Spasticiteit wordt vaak beschreven als gespannen, stijve spieren of spasmes die de motoriek verstoren. Dit bemoeilijkt het bewegen en evenwicht kunnen bewaren en veroorzaakt vaak ook pijn. Het kan leiden tot een verslechterde bewegingsfunctie van één of meerdere ledematen, of van één kant van uw lichaam.
De gevolgen van stijfheid en spasmen
Oorzaak van de pijn is het korter worden van de weefsels door spierstijfheid, waardoor de ledematen moeilijk buigen en strekken. Deze verschrompeling of verkorting van de weefsels kan blijvend worden en dan dus pijn veroorzaken.
De oorzaak is een beschadiging van de hersenen of het ruggenmerg. Bijvoorbeeld door lichamelijk letsel of door een aandoening zoals cerebrale parese, een beroerte, multiple sclerose of een dwarslaesie. Spasticiteit kan in een groot deel van het lichaam aanwezig zijn of in een klein gebied.
Behandeling van Spasticiteit
Er bestaat momenteel geen genezing voor spasticiteit. Er zijn echter wel behandelingsopties die de symptomen onder controle kunnen houden en/of kunnen helpen verlichten.
De spieren zijn als het ware overprikkeld. De arm of het been, waarin het spasme optreedt, verliest zijn soepelheid en beweeglijkheid en als gevolg daarvan neemt de spierspanning toe. Hierdoor kunnen spieren strak en stijf aanvoelen, terwijl ze eigenlijk erg zwak zijn.
Stress zorgt ervoor dat je spieren zich aanspannen. Het bindweefsel om je spieren gaat daardoor strakker om de spieren heen te gaan zitten waardoor je spieren niet meer optimaal kunnen bewegen. Ze zitten als het ware “gevangen” in het bindweefsel. De spieren reageren hier vervolgens op door nog meer aan te spannen.
Als een patiënt met spasticiteit spontane pijn of pijn tijdens de verzorging ondervindt, kan behandeling van de spasticiteit ook de pijn sterk reduceren of zelfs laten verdwijnen.
Voorbeelden zijn hydrokinine, baclofen, botuline A toxine, tizanidine en tolpersion. Benzodiazepines hebben een spierontspannende werking. Hierdoor verdwijnt de pijn van de spierkramp en kan de spier genezen. Voorbeelden zijn diazepam en clonazepam.
Een spasme is een onwillekeurige samentrekking van spieren, veroorzaakt door spasticiteit. Beiden begrippen zijn dus niet hetzelfde, maar staan wel nauw met elkaar in verband. Spasticiteit kan bij iedereen voorkomen, van jong tot oud. Soms is dit aangeboren, soms als gevolg van een ongeval of aandoening.
Hoe kan je het herkennen? Je kan de spierspanning (spiertonus) testen door iemands lidmaat passief te bewegen: Je neemt bijvoorbeeld de arm van een persoon vast en vraagt hem om niet actief mee te bewegen. Dan beweeg je de arm over een scharnierpunt, bijvoorbeeld de elleboog of de pols.
Medicijnen helpen vaak in combinatie met fysiotherapie: Baclofen ontspant de spieren en helpt spasmen en stijfheid verminderen. Tizanidine helpt vooral bij nachtelijke spasmen. Gabapentine richt zich met name op het zenuwstelsel en de signalen die zorgen voor spasmen.
Spierontspanner bestaat uit de volgende kruiden: Valeriaan, kamille, passiebloem, Lavendel, rozemarijn, cayennepeper en guldenroede. 1 à 2 capsules na elke maaltijd innemen met veel water.
Afhankelijk van de soort spierkrampen kan de arts medicijnen voorschrijven. Zoals botox injecties, baclofen of tizanidine. Bij spierkrampen door sterke pijnstillers kiezen artsen vaak voor clonazepam. Als dat geen effect heeft, kan de arts baclofen voorschrijven.
Magnesium bevordert spierontspanning, terwijl calcium (samen met kalium) zorgt voor spiercontractie (skeletspieren, hartspier, gladde spieren). Magnesium kalmeert en calcium exciteert zenuwcellen.
Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Een tekort aan magnesium kan inderdaad de oorzaak zijn van vervelende krampen in je spieren. Het gebruik van een supplement is het proberen waard. Let hierbij wel op dat de maximaal veilige dosis voor magnesium uit supplementen en verrijkte voedingsmiddelen 250 milligram per dag is.
Mensen met fibromyalgie hebben te maken met een veel hogere spierspanning dan mensen zonder fibromyalgie. De extreme spierspanning kan de oorzaak zijn van de vaak ernstige spierpijn die hoort bij fibromyalgie. Dat is de conclusie uit onderzoek van dr. Ewa Klaver-Król uit Twente.
Tintelingen of een doof gevoel
Je hebt een doof gevoel of een tintelend, branderig of juist koud gevoel. Soms voel je al pijn bij een lichte aanraking. En buig je je nek naar voren? Dan kun je een soort schok langs je rug, armen en benen voelen.
Pijn. Pijn aan je gezicht of ogen: als de zenuwbaan beschadigt raakt, kun je pijn voelen. Ook kun je een branderig, prikkelend gevoel in je armen en benen hebben. 's Nachts of als het warm is, kan je pijn verergeren. Pijn kan ook komen door spierstijfheid, een verkeerde houding, te weinig beweging of verstopping.
Trillende spieren zijn vervelend en het geeft aan dat de belasting op dat moment te hoog is voor de spier. Een mogelijke oorzaak is dat de glycogeenvoorraad in de spier laag is. Neem op dat moment bijvoorbeeld een dextro. Deze snelle suikers vullen de glycogeenvoorraad aan, waardoor er meer energie vrijkomt.
Bijwerkingen: u kunt slaperig, suf en duizelig worden en de kracht in uw spieren kan sterk afnemen. Rijd bij deze bijwerkingen geen auto. Andere bijwerkingen: vermoeidheid, droge mond en maagdarmklachten.