Bij adsorptie hechten de moleculen van een gas of vloeistof zich aan het oppervlak van een vaste stof of vloeistof, en bedekken deze daardoor met een laagje.
Het vasthouden van een stof aan het oppervlak van een andere stof heet adsorberen.
Bij adsorptie wordt een stof uit een mengsel gehaald door middel van binding aan een vaste stof. De stoffen hechten zich aan het oppervlak van de vaste stof. De vaste stof wordt ook wel adsorptiemiddel genoemd. Adsorptie wordt gebruikt bij het scheiden van gas- en vloeistofmengsels.
Adsorptie is de hechting van atomen, ionen of moleculen van een gas, vloeistof of opgeloste vaste stof aan een oppervlak . Dit proces creëert een film van het adsorbaat op het oppervlak van het adsorbens. Dit proces verschilt van absorptie, waarbij een vloeistof (het absorbaat) wordt opgelost door of doordringt in een vloeistof of vaste stof (het absorbens).
Bij adsorptie hechten stoffen in een afgas zich aan het oppervlak van een vaste stof, het adsorptiemiddel. Deze techniek verwijdert vooral dioxine/furanen, geur, kwikdamp en VOS.
Adsorptie vindt plaats als moleculen in een vloeistof zich vasthechten aan het oppervlak van een vaste stof. Adsorbentia hebben een zeer hoog inwendig oppervlak waar adsorptie kan plaatsvinden. Actieve kool wordt veruit het meest toegepast als adsorbens en is vooral geschikt voor verwijdering van apolaire verbindingen.
Over het algemeen is adsorptie de meest voorkomende, goedkoopste, snelste en oudste methode die wordt gebruikt bij waterzuivering. Het is een oppervlakteverschijnsel gebaseerd op een faseoverdrachtsproces, dat wil zeggen dat het helpt bij de overdracht van stoffen van de vloeibare of gasvormige fase naar een vast oppervlak .
Absorptie is wanneer een vloeistof wordt opgenomen in iets als een spons, doek of filterpapier. De vloeistof wordt volledig geabsorbeerd in het absorberende materiaal. Adsorptie verwijst naar individuele moleculen, atomen of ionen die zich verzamelen op oppervlakken.
Adsorberen wordt voornamelijk gebruikt bij gas- en vloeistofmengsels waarbij het gas of de vloeistof in het mengsel aan een vast oppervlak bindt.
Absorptie (fysische chemie), opname van gasdeeltjes, vloeibare deeltjes of vaste deeltjes in vloeibaar of vast materiaal. Resorptie, in de fysiologie de opname van stoffen in het bloed vanuit het spijsverteringskanaal. Absorptie (natuurkunde), in de optica de absorptie van fotonen door een materiaal.
Absorptie is het fysisch verschijnsel dat de energie van een systeem, zoals geluidsgolven, deeltjes en elektromagnetische straling, door een ander systeem geheel of gedeeltelijk wordt opgenomen en omgezet in een andere energievorm.
Suiker en zout zijn voorbeelden van zuivere stoffen.
Dat dempen wordt geluidsabsorptie genoemd. Licht en warmte kun je absorberen (dempen) simpelweg met een gordijn. Ook de kleur en de stof van het gordijn speelt hierbij een rol. Donkere kleuren en harige stof (tot zwart aan toe) 'zuigen' het licht en de warmte als het ware op.
Adsorptie kan zowel fysiek als chemisch van aard zijn . Fysieke adsorptie lijkt op de condensatie van gassen tot vloeistoffen en is afhankelijk van de fysieke, of van der Waals, aantrekkingskracht tussen het vaste adsorbens en de adsorbaatmoleculen.
heeft geabsorbeerd (volt. deelw.) [ov] [scheikunde] in zich opnemen, opslorpen, met name van vloeistof. [ov] [natuurkunde] het opnemen van bijvoorbeeld energie van licht of geluid.
Adsorptie kan gebruikt worden als scheidingsmethode in (drink)waterzuivering. Als in water geur-, kleur-, of smaakstoffen opgelost zijn, dan zijn die te verwijderen door middel van adsorptie. Hierbij wordt het verontreinigde water door koolfilters geleid of wordt aan het water actieve kool toegevoegd.
De drie bekendste mengsels zijn: oplossingen, emulsies en suspensies.
Je kunt het scheiden door filtratie of bezinking, zoals bezinking van water in olie. Bij filtratie vindt scheiding plaats met behulp van een poreus filtermedium, waarbij de vaste deeltjes (sediment / olie) worden tegengehouden en zo een filterkoek vormen.
Een voorbeeld van absorptie is wanneer een handdoek wordt gebruikt om een gemorst drankje op te nemen. Een ander voorbeeld is dat van een spons die vocht absorbeert – niet adsorbeert .
Wat is het verschil tussen oplossen en absorberen? Bij absorptie wordt één materiaal (het absorbaat) vastgehouden door een ander (het absorbens). Bij oplossen worden twee fasen, of twee homogene hoeveelheden materie, gemengd om één nieuwe uniforme fase (de oplossing) te vormen.
Adsorberen. Bij adsorptie wordt er gebruikgemaakt van het verschil in aanhechtingsvermogen van de componenten aan een vast oppervlak. Het is dus anders dan extraheren, aangezien daar vloeistof wordt gebruikt om vaste stoffen uit elkaar te halen.
Adsorptie is een fenomeen waarbij de lokale concentratie van een substantie op het oppervlak van een vaste stof of vloeistof groter wordt dan de concentratie in de bulk. Er zijn twee soorten adsorptie: Fysische adsorptie en Chemisorptie .
Adsorbaten zijn ionen, atomen of deeltjes die zich hechten aan het oppervlak van een adsorbens . Uit: Renewable and Sustainable Energy Reviews, 2023.