Met de 'Koude Oorlog' wordt een strijd bedoeld, waarbij de wapens koud blijven en er vooral verbaal – via radio, tv, propaganda – en militair – door een wapenwedloop – geprobeerd wordt om de tegenstander te intimideren.
De agressieve bedoelingen van de Sovjet-Unie bleken onder andere uit de blokkade van Berlijn, de communistische overname van Tsjecho-Slowakije in 1948 en de aanval van Noord-Korea op Zuid-Korea in 1950. Deze expansiedrift dwong de Verenigde Staten tot tegenwicht en leidde zo tot de Koude Oorlog.
Dankzij het progressieve beleid van Sovjetleider Michail Gorbatsjov wordt er eind jaren 80 een kernwapenverdrag opgesteld tussen de VS en de Sovjet-Unie. Het soepele bewind van Gorbatsjov leidt tot revoluties in het Oostblok. De Sovjet-Unie valt uiteen en zo komt de Koude Oorlog tot een einde.
Een koude oorlog is eigenlijk geen echte oorlog. De landen die met elkaar in conflict staan komen niet direct met elkaar tot een confrontatie. Toch is er wel altijd dreiging en wordt het conflict op andere fronten uitgevochten. Met de Koude Oorlog wordt meestal de periode tussen 1945 en 1990 bedoeld.
De Koude Oorlog (1945-1991) is een fase uit de wereldgeschiedenis waarin sprake was van een gewapende vrede tussen de kapitalistische wereld (met de Verenigde Staten als aanvoerder) en communistische landen die onder invloed van de Sovjet-Unie stonden.
Wat was de wereldwijde betekenis van de Koude Oorlog? De nucleaire wapenwedloop die het veroorzaakte, bracht de dreiging van vernietiging voor de hele planeet . Regionale oorlogen en revolutionaire opstanden, gesteund of bestreden door een van de supermachten van de Koude Oorlog, hadden een impact op regio's over de hele wereld.
In 1989 viel de Berlijnse Muur en werd Duitsland verenigd. In allerlei andere Europese landen verdwenen de communistische regimes. In 1991 hield de SU officieel op te bestaan en was de Koude Oorlog ten einde.
Eindantwoord:
De Koude Oorlog kan het best worden omschreven als een gespannen, veertig jaar durende patstelling tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten , gekenmerkt door politieke en ideologische conflicten, proxy-oorlogen, economische maatregelen en de nucleaire wapenwedloop.
Begin jaren 60 werd de steun voor Chroesjtsjovs leiderschap echter aanzienlijk uitgehold door binnenlandse beleidsfalen en zijn slechte aanpak van de Cubaanse rakettencrisis. Zulke ontwikkelingen moedigden zijn politieke rivalen aan, die in stilte sterker werden en hem uiteindelijk in oktober 1964 afzetten.
Vladimir Lukin, voormalig buitenlandadviseur van Boris Jeltsin; Aleksandr Bessmertnykh, voormalig Russisch minister van Buitenlandse Zaken; Sergio Chroesjtsjov, zoon van Nikita S. Chroesjtsjov die onlangs Amerikaans staatsburger werd, zijn het er allemaal over eens dat de Verenigde Staten de Koude Oorlog hebben gewonnen.
In Groenland is nog nooit een oorlog geweest, wel is er een (Deens) militaire basis gevestigd.
De Koude Oorlog eindigde met de val van de Berlijnse Muur (1989) en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Ondanks de crisismomenten, kwam het nooit tot een rechtstreekse militaire strijd tussen de VS en de SU.
De Cubaanse Revolutie van 1959 bracht het eerste communistische regime op het westelijk halfrond aan de macht. In 1962 brak de Cubacrisis uit, nadat Amerikaanse raketten in Europa en Sovjetraketten op Cuba waren geplaatst. Deze crisis wordt algemeen beschouwd als de crisis die het dichtst bij een kernoorlog in de Koude Oorlog kwam.
De benaming IJzeren Gordijn is een metafoor voor ijzeren grensafscheidingen tussen Oost-Europa en West-Europa in de periode 1945-1989. De grens was een militaire, culturele en ideologische barrière tussen twee ideologieën: het kapitalisme en het communisme.
De Sovjet-Unie was vastbesloten om een bufferzone te hebben tussen haar grenzen en West-Europa . Ze zette pro-communistische regimes op in Polen, Hongarije, Bulgarije, Tsjechoslowakije, Roemenië, Albanië en uiteindelijk in Oost-Duitsland.
De Koude Oorlog was een periode van intense politieke en militaire spanningen tussen de Verenigde Staten en haar bondgenoten (westerse democratische landen) en de Sovjet-Unie en haar bondgenoten (oosterse communistische landen) .
De Sovjet-Unie en de Verenigde Staten kwamen naar voren als wereldwijde supermachten en gingen een periode van spanning in die bekendstaat als de Koude Oorlog. Stalin leidde de wederopbouw na de oorlog en de eerste Sovjet-atoombomtest in 1949.
Het begin van de Koude Oorlog plaatsen historici kort na de Tweede Wereldoorlog, toen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie ideologisch tegenover elkaar kwamen te staan. De Koude Oorlog heet zo omdat er geen sprake was van een directe militaire strijd tussen de twee grootmachten.
De volgende landen van de Europese Unie zijn geen lidstaten van de NAVO: Ierland, Oostenrijk, Cyprus en Malta. Oostenrijk wil geen lid worden omdat het land, toen het na inwerkingtreding van het Oostenrijks Staatsverdrag in 1955 weer zelfstandig werd, verklaarde voor eeuwig neutraal te blijven.
Bouw. In 1961 besloten Walter Ulbricht en de Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov een einde te maken aan de leegloop. In de nacht van 12 op 13 augustus werd begonnen met de bouw van de Berlijnse Muur. In enkele weken tijd werd een zwaarbewaakte betonnen hindernis met prikkeldraad opgeworpen rondom West-Berlijn.
Voor de Verenigde Staten en haar bondgenoten vormde communisme een bedreiging voor de vrije handel, vrije verkiezingen en individuele vrijheden. Deze bedreiging werd versterkt door het toegenomen aantal kernwapens.
Na de Tweede Wereldoorlog komen Amerika en de Sovjetunie lijnrecht tegenover elkaar te staan.Er ontstaat een botsing tussen het Amerikaanse kapitalisme en het Russische communisme. De spanningen lopen op en leiden tot de Koude Oorlog.
Deze angst was niet ongegrond, aangezien Sovjetleiders actief probeerden om landen te infiltreren of te targeten om de wereldwijde invloed van de USSR te vergroten . Sovjetpogingen om grondgebied in Europa te claimen na de nederlaag van Duitsland voedden het geloof dat de USSR van plan was om het communisme in heel Europa uit te breiden.