Pantser. Het lichaam van een insect – dat tegelijkertijd de huid en het skelet is – bestaat uit een hoornachtig pantser (chitine) dat redelijk hard is. Het houdt het lichaam bij elkaar en beschermt het tegen o.a. uitdroging.
Geleedpotigen hebben een uitwendig skelet van harde stof (chitine). Binnenin zitten de spieren en zachte delen. Om te buigen zijn de lichaamsdelen van geleedpotigen samengesteld uit losse stukjes. Die worden 'segmenten' of 'leden' genoemd, vandaar de naam geleedpotigen.
Maar volwassen insecten hebben een skelet. Niet zoals we dat kennen van botjes, maar een skelet aan de buitenkant van hun lichaam.
Insecten hebben geen botten zoals vogels en vleermuizen. Toch zijn hun vleugels stevig genoeg om mee te vliegen.
Alle insecten hebben een driedelig lichaam (kop, borststuk en achterlijf) dat omgeven is door een hard, chitineus exoskelet. Het exoskelet wordt via vervelling tijdens de groei een aantal keer afgeworpen en vernieuwd. Het borststuk draagt drie paar flexibele poten en veel soorten hebben ook vleugels om mee te vliegen.
Ze zijn met bijna een miljoen beschreven soorten verreweg de grootste en meest soortenrijke groep onder de dieren en dan zijn er ook mogelijk enkele miljoenen soorten nog niet eens ontdekt. Het is niet vreemd dat je insecten dus overal tegenkomt, niet alleen op land maar ook in het (zoete) water.
Insecten hebben geen longen. Ze ademen via piepkleine gaatjes in hun skelet, dat aan de buitenkant zit.
Er is geen inwendig skelet. De chitine huid is zo stevig dat het als uitwendig skelet dient en ook voor de aanhechting van de spieren. De voortplanting gebeurt meestal d.m.v. eieren gevolgd door een gedaante verwisseling : (ei – larve – imago – pop).
Een insect is een ongewervelde dier. Het skelet zit bij insecten dus aan de buitenkant en niet in het lichaam.
Alle insecten hebben een exoskelet bestaande uit chitine, een hoornige stof aan de buitenzijde van het lichaam.
De pijnbeleving van insecten is al decennialang een twistpunt onder biologen. Insecten hebben in tegenstelling tot mensen geen centraal zenuwstelsel en kunnen dus simpelweg geen pijn voelen, zeggen sommige onderzoekers. Daar valt tegen in te brengen dat insecten wel degelijk hersenen en zenuwcellen hebben.
Het bloed van insecten heet hemolymfe. Het is kleurloos, of gelig of groenig. Hemolymfe doet hetzelfde als ons bloed: zuurstof en voedingsstoffen naar cellen brengen en afvalstoffen afvoeren.
Wespen die goed kunnen leren, hebben grotere hersenen dan langzaam lerende soortgenoten. Maar dat heeft wel een prijs: ze leven korter.
De bloedsomloop komt bij insecten tot stand door de werking van een aan de rugzijde gelegen groot bloedvat, dat loopt van de kop tot in het achterlijf. Het nauwere, voorste deel, in de kop, wordt aangeduid als de aorta. Het achterste, dikkere deel in borst en achterlijf noemen we het hart.
Oudste 'insect' ter wereld is een 425 miljoen jaar oude fossiele miljoenpoot uit Schotland. Een fossiele miljoenpoot uit het Schotse eiland Kerrera is 425 miljoen jaar oud en daarmee is deze geleedpotige ouder dan alle andere fossielen van insecten, spinachtigen of ander kruipend 'ongedierte' die we kennen.
Het gaat om een mannetjesmot van de familie creatonotos. Het is een tijgermot die - helaas voor de bewoners - wel vaker voorkomt in Azië. De mannetjes ontwikkelen tentakels om zo de vrouwtjes te verleiden. De reacties stromen binnen op Facebook: velen kunnen amper naar de beelden van het insect kijken.
Het sterkste insect ter wereld is een kever genaamd Onthophagus taurus. Dit concluderen wetenschappers na maanden onderzoek. De mestkever kan 1.141 keer zijn eigen lichaamsgewicht trekken. Dit komt overeen met een persoon van zeventig kilo die zes volle dubbeldekkerbussen – oftewel 80 ton – optilt.
Het grootste insect ter wereld. De wandelende tak meet om precies te zijn 62,4 centimeter en werd aangetroffen in de provincie Guangxi. Het is daarmee de langste van de meer dan 807.000 insectensoorten die tot nu wetenschappelijk beschreven zijn.
Kort leven als imago
De meeste imago's - zo noemen wetenschappers volwassen insecten - leven maar kort. Een paar dagen tot een paar maanden. En ja, dat doen ze in de zomer! In de herfst krijgen imago's minder energie.
Alle insecten hebben een hart. Maar dat werkt wel iets anders dan jouw eigen hart. Ons hart pompt bloed door vaten in het lichaam. Bij een insect stroomt het bloed door een soort buis met hartspiertjes die het 't lichaam rondpompen.
Het bloed van de bij is kleurloos en dient 'alleen maar' voor het vervoer van voedende bestanddelen en voor de afvoer (via de Malpighische vaten) van afvalstoffen.
Muizen, ratten en varkens bleken bij experimenten via hun anus zuurstof in hun bloed te kunnen krijgen. Mogelijk is dat ook het geval bij mensen, aldus het onderzoek dat vrijdag is gepubliceerd in het tijdschrift Med.
Een trachee (mv: tracheeën) is een ademhalingsbuisje bij insecten, duizendpotigen, springstaarten, spinachtigen en fluweelwormen.
Alle insecten hebben 6 poten. Globaal gezien bestaat het lichaam van de bij uit een kop, borststuk en het achterlijf. Aan het borststuk zitten zowel de vleugels als de poten vast.