Ongeveer 25% van de vrouwen krijgt klachten nadat zij chlamydia heeft opgelopen. De symptomen zijn: Symptomen die lijken op een blaasontsteking: pijn of een brandend gevoel bij het plassen; pijn in je onderbuik; veranderde vaginale afscheiding (andere kleur, geur of hoeveelheid);
De meeste vrouwen merken niks van chlamydia. Ongeveer 1 van de 4 vrouwen krijgt wel klachten, bijvoorbeeld: Pijn of een branderig gevoel bij het plassen. Pijn in je onderbuik.
Je kunt chlamydia hebben zonder dat je het merkt. Meestal krijg je geen klachten, soms wel. Zoals pijn of een branderig gevoel bij het plassen, een veranderde afscheiding bij vrouwen of afscheiding uit de plasbuis bij mannen.
Een gevoeligheid in het gebied van de darmen kan op een dikke- of dunnedarmontsteking wijzen. Vergrote en soms pijnlijke lymfklieren kunnen een teken zijn van infectie. Bij inspectie van de anus moet men letten op perianaaloedeem en zweren (ulcera), die kunnen passen bij syfilis of infectie met herpes simplexvirus.
Symptoom 7: Pijn in de onderbuik
Meestal heeft het niets met een SOA te maken. Een opstijgende chlamydia of gonorroe infectie kan echter leiden tot een ontsteking in het kleine bekken, waar eileiders en eierstokken bij betrokken kunnen zijn. Dit kan een oorzaak zijn voor pijn in de onderbuik.
Als vrouw merkt u vaak niets van een chlamydia-infectie. Er zijn dan helemaal geen of alleen vage klachten. Daardoor kan het gebeuren dat u lang blijft doorlopen met een chlamydia-infectie, soms wel jaren. Ondertussen kunt u de ziekte ongemerkt doorgeven.
Een chlamydia-infectie kan opstijgen naar de eileiders. Er ontstaat dan een eileiderontsteking, die zich kan uitbreiden naar de buikholte. Dit heet P.I.D. (Pelvic Inflamatory Disease: ontsteking in het bekkengebied).
Je bent bang omdat je weet dat je misschien een risico hebt gelopen en besmet kan zijn met een soa. Net door die angst kun je bepaalde klachten krijgen die lijken op de symptomen van een besmetting. Dat zijn vooral algemene klachten zoals moeheid, diarree, uitslag of jeuk.
Kun je van chlamydia genezen? Ja. Je krijgt medicijnen en dan gaat de soa over. De klachten gaan dan weg.
Gynaecologen doen, als er vruchtbaarheidsproblemen spelen veelal bloedonderzoek om aan te tonen of een patiënt ooit chlamydia heeft gehad. Via bloedonderzoek kan worden aangetoond of je ooit chlamydia hebt opgelopen, een uitslag zegt niks over het nu bij je dragen van de chlamydia bacterie.
Na zeven dagen is de chlamydia-bacterie uit je lijf verdwenen. Je kunt de bacterie dan niet meer overdragen aan je sekspartner. Chlamydia nestelt zich in slijmvlies en beschadigt dit. Door zeven dagen te wachten, laat je het slijmvlies volledig herstellen.
Een Chlamydia-behandeling gebeurt met antibiotica. Word je niet behandeld, dan kunnen er op termijn ernstige gezondheidsproblemen ontstaan, zoals ontstekingen aan de eileiders, bijballen en prostaat en het kan uiteindelijk zelfs leiden tot verminderde vruchtbaarheid.
Besmettingsweg: Horizontaal (seksueel) of verticaal (moeder op kind), afhankelijk van het serotype. Incubatietijd: Bij klachten: 1-3 weken. Voor LGV 5 weken. Besmettelijke periode: Onduidelijk, waarschijnlijk lang.
Kom je in aanraking met sperma, vaginaal vocht of bloed, dan loop je het risico een soa te krijgen. De organismen die soa's veroorzaken overleven buiten het lichaam echter heel kort: van een vieze wc-bril krijg je dus geen soa.
Wat zijn de verschijnselen? Slechts een kwart van de vrouwen die met chlamydia geïnfecteerd zijn, merkt dit. Zij krijgen klachten die lijken op een blaasontsteking, zoals pijn of een brandend gevoel bij het plassen of onderbuikpijn.
Onaangename geur door soa (trichomoniasis of gonorroe)
Van sommige soa's kan de vaginale afscheiding een onaangename geur krijgen. Zo ontstaat er vaak stinkende afscheiding door trichomoniasis. Hoewel gonorroe doorgaans weinig klachten oplevert, kan het ook een onaangename geur veroorzaken.
Dus: een ziekte die je kunt krijgen door (onveilige) seks. Je kunt een soa hebben zonder dat je het merkt. Soms merk je wél iets. Bijvoorbeeld wratjes, blaasjes of wondjes op penis, vagina, anus (poepgat) of in je mond.
Chlamydia kán een eileiderontsteking veroorzaken. Wordt die niet op tijd behandeld, dan kan je minder vruchtbaar worden. Als je vaker dan één keer chlamydia hebt gehad, dan wordt de kans op onvruchtbaarheid groter.
Enkele dagen na een volledig afgemaakte antibiotica kuur ben je niet meer besmettelijk voor anderen. De chlamydia is dan gedood. Vaak wordt er echter geadviseerd om dan nog minimaal een week te wachten voordat je weer seksueel actief wordt. Dit om te zorgen dat de slijmvliezen zich kunnen herstellen.
Als je een positieve uitslag hebt, dan zijn er antistoffen in je bloed gevonden. Je hebt dan waarschijnlijk in het verleden een infectie gehad met chlamydia. Vervolgonderzoek moet uitwijzen of de infectie nog actief is. Dit kan onderzocht worden met urine of met een uitstrijkje van de baarmoedermond.
Chlamydia en gonorroe oplopen zonder seksueel contact
Gonorroe of chlamydia oplopen zonder seks (penetratie) is ook mogelijk door orale seks. Deze SOA's kunnen zich dan namelijk nestelen in de keel waardoor er een grote kans is dat je de SOA weer doorgeeft.
Pijn in de onderbuik is een veel voorkomende klacht. Meestal wordt die veroorzaakt door een darmprobleem. Maar bij vrouwen kan de pijn ook afkomstig zijn van een aandoening van de inwendige geslachtsorganen (vagina, baarmoeder, eierstokken).
Buikpijn komt vaak door te vet eten, een virus (buikgriep), verstopping in de buik, stress of ongesteld zijn. Meestal gaat buikpijn vanzelf over binnen een paar dagen. Dit kan helpen: Eet gezond, met veel vezels (fruit, groente, volkorenbrood)