Na de behandeling is het mogelijk dat er irritatie of roodheid lichte brandwondjes op de borsthuid ontstaan, op de plek waar de stroomstoot is toegediend. Een cardioversie is niet gevaarlijk ook al lijkt de situatie beangstigend.
Als u na de cardioversie naar huis mag, kunt u thuis weer normaal eten en drinken en op de afgesproken tijden uw medicijnen gebruiken.
Na de behandeling kunt u last hebben van gevoelige plekken op de huid. Soms is er sprake van spierpijn. Deze klachten verdwijnen binnen enkele dagen. Als u goed wakker bent, krijgt u voordat u naar huis gaat nog een broodmaaltijd.
Cardioversie is veilig, maar net zoals bij elke ingreep kunnen er complicaties optreden: - een hartritmestoornis kan de vorming van bloedklonters in de hand werken. Wanneer je hart weer in een normaal ritme slaat, kan die klonter met het bloed meegaan en in sommige gevallen een hersentrombose (beroerte) veroorzaken.
Op het hartfilmpje ziet de cardioloog direct of het hartritme weer normaal is. Is dat niet zo? Dan doet de cardioloog de cardioversie opnieuw. Dit gebeurt maximaal 4 keer.
Doe het de eerste 24 uur na de behandeling rustig aan thuis. U hoeft niet stil te blijven zitten, maar ga niet sporten of op een andere manier actief bewegen. Na de eerste 24 uur kunt u weer alles doen zoals u dat gewend bent.
Ook OSAS (ademhalings pauzes in de slaap), bloedarmoede, spanning en stress kunnen boezemfibrilleren veroorzaken. Boezemfibrilleren kan ook een reactie zijn op alcohol, koffie, (cola) of bepaalde voedingsmiddelen. De ritmestoornis kan ook ontstaan bij mensen die drugs (cocaïne, amfetaminen) gebruiken.
Indien de ritmestoornis niet verdwijnt, kan een tweede en eventueel een derde shock toegediend worden. De energie wordt dan steeds verhoogd. Het komt voor dat een cardioversie niet lukt. In dat geval zal de cardioloog beslissen wat de beste behandeling is voor je ritmestoornis (medicatie of bijvoorbeeld een ablatie).
Uit onderzoek is gebleken dat een Mediterraan dieet met een hoge consumptie van groenten, fruit, granen, olijfolie en een gemiddelde inname van rode wijn kan leiden tot een verlaagd risico op het krijgen van boezemfibrilleren.
Bij een te snel hartritme loopt uw hartslag in rust op tot meer dan 100 slagen per minuut. Het hart kan dan soms niet meer voldoende bloed rondpompen. Daardoor krijgen de organen, zoals hersenen, nieren, lever en de hartspier zelf te weinig zuurstof. Medische hulp is dan noodzakelijk.
Elektrische cardioversieu kunt hiervoor terecht bij Hartcentrum. Bij een hartritmestoornis is de hartslag onregelmatig en/of te snel. Het hart functioneert dan minder goed. Met een elektrische cardioversie (ECV) proberen we het ritme van het hart te herstellen door een elektrische schok.
Elektrische cardioversie
De cardioloog reset als het ware het hart, te vergelijken met het opnieuw opstarten van een vastgelopen computer. Een hartfilmpje toont direct of het hartritme zich heeft hersteld. Is dit niet het geval, dan herhaalt de cardioloog de cardioversie. Dit gebeurt maximaal drie keer.
De werking berust erop dat door de geforceerde ontlading (spanning tot 800 volt) door het hart heen alle spiercellen tegelijk worden gedepolariseerd, waarna ze allemaal ook even tegelijk refractair zijn, zodat de normale regelmechanismen de kans krijgen zich weer te doen gelden.
Hoe lang duurt de behandeling? De behandeling duurt ongeveer vijf minuten. Na de behandeling mag u naar huis nadat u minimaal 1 uur goed wakker bent, tenzij de cardioloog anders beslist.
Dan moet de stollingstijd van uw bloed goed en constant zijn geweest, in de drie weken voor de cardioversie. De stollingstijd meten we in INR. Deze moet groter zijn dan 2,0. We vragen dit voor u na bij de trombosedienst.
Bij atriumfibrilleren klopt het hart onregelmatig en meestal ook sneller dan normaal. U kunt zich onrustig en angstig voelen. Ook kunt u duizelig zijn of sneller moe bij inspanning. Uw huisarts bepaalt of er verder onderzoek nodig is.
Als je hartkloppingen hebt, haal je vaak veel te snel adem. Om controle te krijgen over die ademhaling is het goed ademhalingsoefeningen te doen. Zoek bijvoorbeeld een rustig plekje om controle te krijgen over je ademhaling en tot rust te komen. Probeer door je buik te ademen.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Zo was een harslag in rust tussen 51 en 80 slagen per minuut gelinkt met een 40 tot 50 procent hoger risico op een vroege dood, in vergelijking met degene met een hartslag onder de 50 slagen.
digoxine. Digoxine behoort tot de groep geneesmiddelen die hartglycosiden worden genoemd. Digoxine verbetert de pompkracht van het hart en zorgt voor een regelmatige rustige hartslag. Artsen schrijven het voor bij hartfalen en hartritmestoornissen.
In de jaren 60 werd het mogelijk om het hartritme te herstellen door cardioversie. Dit is een behandeling om tijdelijk van de ritmestoornis af te komen. Sinds de jaren 80 is ablatie mogelijk. Deze behandeling helpt veel hartpatiënten blijvend van hun ritmestoornis af.
Ook ontstekingen en slaapapneu zijn de oorzaak van ritmestoornissen. Bepaalde medicijnen kunnen ritmestoornissen veroorzaken. Dit staat dan in de bijsluiter vermeld. Stoffen zoals cafeïne (koffie, cola), alcohol en drugs zijn soms ook de oorzaak van een afwijkend hartritme.
Boezemfibrilleren is een hartritmestoornis en wordt ook wel atriumfibrilleren genoemd. Bij boezemfibrilleren heeft uw hart een onregelmatige hartslag die veel te hoog is. Bij een normaal hartritme ontstaat een elektrische prikkel in de sinusknoop. Deze prikkel verspreidt zich daarna over de boezems.
Bloedverdunners worden ook wel antistollingsmiddelen genoemd. Ze maken de kans op een beroerte door atriumfibrilleren kleiner. Er zijn twee soorten bloedverdunners: cumarines en DOAC's. Cumarines en DOAC's verkleinen de kans op een beroerte even goed.
Een actieve levensstijl is dus gunstig voor personen met VKF. Om zo'n gunstige impact te genereren, moet je wel voldoende bewegen: 2,5 uur per week. Dat kan een combinatie zijn van wandelen, zwemmen, fietsen of joggen, liefst aan een matige intensiteit.