Persweeën. Wanneer je de laatste centimeters ontsluiting tegemoet gaat, kunnen de persweeën beginnen. Dit voelt als een golf die steeds sterker en groter wordt, en veel vrouwen omschrijven het als een poepgevoel. Dit is in werkelijkheid het gevoel van het naar buiten willen persen van je baby.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Hoe voelt een wee? Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
Het kenmerkende van voorweeën is dat ze niet in kracht en frequentie toenemen. Maar ze zijn vaak wel al pijnlijk, waardoor je er niet van kunt slapen, maar de pijn neemt niet toe, ze komen ook niet steeds iets vaker zoals bij het begin van de bevalling wel zo is.
De meeste vrouwen hebben tijdens de weeën vooral pijn in hun buik. Maar er zijn ook vrouwen die de pijn vooral in hun rug en/of hun benen voelen. Soms kan de pijn van plaats wisselen. Rugweeën doen volgens sommige vrouwen meer pijn dan buikweeën.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen.
Voorweeën kunnen wel pijnlijk zijn, maar komen onregelmatig en zijn kort van duur. Ze zijn belangrijk omdat ze de baarmoedermond soepel maken. Deze voorweeën kunnen soms wel een week duren. De ene dag zijn ze wat sterker en hinderlijker dan de andere dag.
Weeën herkennen
Wanneer je de eerste echte wee krijgt, is moeilijk te zeggen. Je hebt meestal eerst voorweeën, die overgaan in ontsluitingsweeën. Bij de een gebeurt dit na een uur, bij de ander na een dag.
Het komt regelmatig voor dat vrouwen een aantal weken voor de bevalling last hebben van deze voorweeën. Voorweeën komen vaker voor bij vrouwen die een tweede of volgend kindje krijgen. Ze komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is.
Wanneer je de laatste centimeters ontsluiting tegemoet gaat, kunnen de persweeën beginnen. Dit voelt als een golf die steeds sterker en groter wordt, en veel vrouwen omschrijven het als een gevoel om ontzettend naar het toilet te moeten.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
Je voelt weeën die op den duur overgaan in krachtigere (pers)weeën. Net als met poepen zal je tijdens je bevalling merken, dat wanneer je ontspannen bent, je nauwelijks / tot niet hoeft mee te persen. Je kunt dan dus bevallen zonder persen.
Persen (de uitdrijving)
Dit kan liggend (op je zij of rug) op bed, maar ook op een baarkruk, handen en kniën, staand of in een bevallingsbad. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur en mag maximaal 2 uur duren. Bij een volgend kindje gaat dit meestal een stuk sneller en mag dit maximaal 1 uur duren.
Fase 4, persweeën, de uitdrijving
Dit is een normaal proces en zorgt ervoor dat het weefsel langzaam oprekt. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg.
Het duidelijkste teken dat de bevalling is begonnen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze eerste weeën als menstruatiekrampen of als pijn in je onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten. Geleidelijk aan nemen de pijn of de krampen toe en duren ze langer.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Dit verschilt per zwangerschap. Als je in deze zwangerschap veel voorweeën hebt, wil dit niet zeggen dat de baby ook eerder komt. Evengoed geldt dat als je helemaal geen voorweeën hebt het niet betekent dat je baby tot 42 weken blijft zitten. Het is uiteindelijk aan de baby wanneer hij of zij besluit te komen.
Probeer zo min mogelijk te gaan zitten wachten en zorg voor een beetje afleiding. Ga eens lekker bij een vriendin koffie drinken of maak nog een mooi fotoboek. Misschien ben je wel bang dat wanneer je net van huis weg bent de bevalling begint. Het is echt niet nodig om daarvoor thuis te blijven.
Ze zijn echter niet hetzelfde als echte weeën. Een echte wee komt regelmatig en wordt sterker, terwijl harde buiken onregelmatig zijn. Ook voelen harde buiken oncomfortabel aan, maar doen ze geen pijn, terwijl echte weeën dat wel doen. Echte weeën zorgen daarnaast voor ontsluiting, en harde buiken doen dat niet.
Deze kunnen vanaf een week of 24 tot en met de laatste weken voorkomen. Deze voorweeën zijn een natuurlijke voorbereiding op de bevalling. Een voorwee voelt aan als een harde buik, alsof er een voetbal of zware kei in je buik zit, of als een samentrekkend krampgevoel. Voorweeën ontstaan bijv.
De kans op poepen tijdens de bevalling kan je enigszins verkleinen door de volgende dingen te doen voor de bevalling: Zorgen voor een goede stoelgang gedurende de zwangerschap. Dit doe je door vooral in de laatste weken voor de bevalling extra veel water drinkt. Dit voorkomt obstipatie en houdt je ontlasting zacht.
Soorten weeën
Meestal doen ze niet echt pijn, maar ze kunnen op menstruatiepijn of darmkrampen lijken. Deze komen onregelmatig en gaan vanzelf weer weg. Warmte en rust kunnen ontspannend werken.
De eerste voortekenen zijn: oedeem (vochtophoping) onder de buik, ook wel zucht genoemd. gedragsverandering bij de merrie: onrust, trappen/happen naar de buik, rollen, met staart schuren, soms zweten. iets subtielere gedragsveranderingen zoals afzondering, minder goede eetlust, meer liggen of slapen.
De weeën die je nu voelt zijn krachtig en helpen je kindje steeds dieper. Wanneer je kindje gaat drukken op je bekkenbodem voel je dit als persdrang. Vaak duurt het zo'n 30 minuten tot een uur om van een drukkend gevoel naar echte persdrang te gaan. Sommige weeën kun je nog wegzuchten, andere echt niet meer.