Pijn en stijfheid bij langdurig zitten of staan ontstaan meestal door een combinatie van spierspanning, slechte houding, en een gebrek aan beweging. Langdurig zitten kan druk uitoefenen op de onderrug, heupen en benen, terwijl langdurig staan kan leiden tot vermoeide spieren en gewrichten in de benen, knieën en rug.
Dit komt vaak door langdurige stress en spanning. Deze ochtendstijfheid uit zich vooral in stijve spieren. Heb je meer last van je gewrichten? Dan zijn te weinig beweging en ouderdom vaak de oorzaak.
De meeste vormen van reuma veroorzaken pijn en stijfheid in gewrichten of spieren. Daardoor kunt u zich minder goed bewegen, wat beperkingen kan geven in het dagelijks leven. Ook kunt u moe of lusteloos worden van reuma. Reumaklachten kunnen in de loop van de dag erger of juist minder erg worden.
Houd spieren en gewrichten soepel
Het voorkomt dat ze stijf worden en het zorgt dat je kraakbeen goed blijft. Bewegen is goed, meer bewegen is beter. Beweeg minstens 2,5 uur per, verspreid over verschillende dagen. Langer, vaker en/ of intensiever bewegen geeft extra gezondheidsvoordeel.
Ze kunnen stijf aanvoelen door stress, een ongezonde levensstijl, of doordat je te weinig beweegt. Als je spieren stijf aanvoelen, kan bewegen helpen. Je spieren voelen minder stijf na het sporten, en krachttraining kan je fitheid verbeteren.
Langdurig zitten kan ervoor zorgen dat uw bloedstroom vertraagt, wat kan leiden tot stijfheid in uw spieren. Dit komt omdat uw spieren zuurstof en voedingsstoffen nodig hebben om goed te kunnen functioneren.
Het kraakbeen van de gewrichten wordt daarnaast dunner, onder andere door de slijtage van jarenlange beweging. Ligamenten en pezen worden minder elastisch, waardoor gewrichten strak of stijf aanvoelen. De meeste mensen worden dus minder soepel.
De belangrijkste klachten bij spierreuma zijn pijn en stijfheid in de nek, schouders, bovenarmen, heupen en bovenbenen. De ziekte gaan bijna altijd over. Dat kan 2 tot 3 jaar duren. Bij sommige patiënten duurt het langer.
Stretchen, vaker sporten en uw houding verbeteren kunnen allemaal helpen spierstijfheid te verlichten. In zeldzame gevallen kan spierstijfheid wijzen op een onderliggende, ernstigere infectie of medische aandoening. Spierstijfheid kan reden tot bezorgdheid zijn als het samengaat met symptomen zoals: Koorts.
Gewrichtspijn, spierzwakte en spierkrampen kunnen één van de eerste symptomen van een vitamine D tekort zijn. Dit geldt niet alleen voor de spieren in armen en benen, maar ook bijvoorbeeld de hartspier.
Voorbeelden zijn amitriptyline en duloxetine. Botuline A toxine kunt u gebruiken om spierpijn door verkrampte spieren als gevolg van dystonie of spasticiteit te behandelen. Met een beetje op de juiste plaatsen ingespoten, verlamt botulinetoxine langere tijd de zenuw die de verkrampte spier aanstuurt.
Spierreuma uit zich door stijfheid en pijn aan de spieren rond de nek, hals en schouders, bovenarmen en/of de heupen of billen.
Stijve spieren ontstaan meestal na overbelasting. Dat hoeft niet altijd te komen door te veel bewegen, het kan ook komen door te lang stil te zitten. Ook ouderdom kan een oorzaak zijn van stijve spieren; 's morgens ben je stijf en door te bewegen word je weer soepel.
Klassiek Stijf Persoon Syndroom
Symptomen zijn onder andere stijfheid en spasmen in de spieren van de onderrug, benen (meer dan armen) en soms buik . Mensen met klassieke SPS kunnen frequente spierspasmen hebben en met een stijve gang lopen, en ze kunnen het grootste deel van de dag pijn hebben.
Chronische aandoeningen — zoals reumatoïde artritis of jicht — kunnen beenpijn veroorzaken . Gewrichtsproblemen — pijn aan de achterkant van het been kan worden veroorzaakt door problemen met uw: enkels. knieën.
De ziekte MS begint meestal (in 80% van de gevallen) met 'schubs'. Bij een schub ontstaan vrij plotseling neurologische klachten die minstens 24 uur aanhouden. Een schub wordt meestal gevolgd door een remissie. Deze duren soms maar enkele minuten en verdwijnen daarna weer.
ALS kan op elke volwassen leeftijd ontstaan, maar ontstaat meestal tussen de leeftijd van 40 en 60 jaar. Jaarlijks worden 400 tot 500 Nederlanders gediagnosticeerd met de ziekte.