De belangrijkste zijn: Een hogere leeftijd; hoe ouder je bent des te meer kans op een miskraam. Ongezonde leefstijl (roken en overgewicht); rokende vrouwen en vrouwen met overgewicht maken iets vaker een miskraam mee dan vrouwen die niet roken en geen overgewicht hebben.
Een miskraam is het spontaan te vroeg geboren worden van je kindje tot en met de 16e week van de zwangerschap. De medische benaming hiervoor is spontane abortus. De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap. Een miskraam komt best vaak voor, gemiddeld 1 op de 5 vrouwen maakt dit wel eens mee.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.
Wat is de oorzaak van een vroege miskraam? De oorzaak van een vroege miskraam is vaak een aanlegstoornis: de samensmelting van eicel en zaadcel is niet goed verlopen en het vruchtje is niet in orde, waardoor het niet verder groeit en wordt afgestoten.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Dit kun je bij een miskraam merken: pijn onder in de buik of rug, alsof je ongesteld bent. bloedverlies. minder gespannen borsten, niet meer misselijk: klachten van de zwangerschap worden minder.
Voorkomen van een miskraam
Wel kun je zorgen voor een goede start van je zwangerschap door meer te weten van risico's tijdens de zwangerschap. Het is belangrijk gezond te leven en gevarieerd te eten, niet overmatig drinken, niet roken en geen medicijnen innemen zonder overleg.
Een miskraam (abortus) is het verlies van een niet-levensvatbaar embryo (vrucht). De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Meestal speelt hierbij een chromosoomafwijking die bij de bevruchting ontstaat een rol. Het embryo in aanleg is niet goed, groeit niet verder en wordt afgestoten.
Ongeveer 40% van de bevruchte eicellen komt niet tot innesteling. En na innesteling zal in zo'n 10 % van de gevallen alsnog een miskraam optreden. Hierbij stopt het vruchtje met groeien en stopt het hartje met kloppen. Vaak brengt dit krampen op gang, waardoor het vruchtje en de moederkoek naar buiten komen.
Wanneer op een echo een kloppend hartje is gezien (vanaf de 6e week), dan is de kans op een miskraam nog maar 1-3%! Vaginaal bloedverlies en/of buikpijn zijn meestal de eerste tekenen van een miskraam. Bij bloedverlies in het begin van de zwangerschap eindigt 50% van de gevallen ook in een miskraam.
Vanaf 6,5 weken zwangerschap is goed te zien of het hartje klopt. Een lege vruchtzak of een niet-levend embryo zonder hartactie zijn bij deze zwangerschapsduur met echoscopie betrouwbaar te zien. De kans op een miskraam bij een kloppend hartje is dan nog <10%. Vanaf 10-12 weken is deze kans <2%, maar nooit uitgesloten.
Dit kun je bij een miskraam merken: pijn onder in de buik of rug, alsof je ongesteld bent. bloedverlies. minder gespannen borsten, niet meer misselijk: klachten van de zwangerschap worden minder.
Naast het blije gevoel dat je hebt van de positieve test en je zwangerschap, kunnen deze week de eerste zwangerschapskwaaltjes al opspelen. Misselijkheid en vermoeidheid zijn de meest voorkomende verschijnselen. Ook pijnlijke borsten horen hier bij.
Bekendmaking zwangerschap na termijnecho
De meeste stellen kiezen ervoor om de zwangerschap nog even geheim te houden tot na de twaalfde week zwangerschap. Na het eerste trimester is namelijk het grootste gevaar op een miskraam geweken, want 80% van de miskramen vindt plaats in de eerste 12 weken van de zwangerschap.
Het bloedverlies kan na een miskraam twee tot vier weken aanhouden. Op deze manier kan je dus alweer zwanger worden in de eerste maand na het stoppen van het bloeden na een miskraam, afhankelijk van wanneer je eisprong plaatsvindt. De eerste menstruatie na een miskraam kan heftiger zijn dan normaal.
De kans op een miskraam bij 5 weken is ongeveer 21 procent. Dit blijkt uit Amerikaans onderzoek onder ruim 4.000 vrouwen. Hetzelfde onderzoek toont aan dat de kans op een miskraam na 6 weken zwangerschap gedaald is naar ongeveer 5 procent.
Meestal begint een miskraam met bloedverlies en buikpijn. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen erger worden en kortdurend (een tot vier uur) hevig zijn. Je verliest daarbij ook stolsels en stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies). Kort voordat je het vruchtje verliest, kan de bloeding heftig zijn.
Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar dat op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen (soms weken) een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.
Ongeveer 40-50% van de bevruchte eicellen nestelen zich niet goed in. Dit is best een hoog percentage. Wist je dat je dit soms niet eens weet dat dit gebeurd is? Dit komt namelijk doordat een menstruatie lastig te onderscheiden is van een mislukte innesteling.
Als je 6 weken zwanger bent, kun je al flink last hebben van zwangerschapssymptomen: ochtendmisselijkheid, overgeven, je borsten zijn gevoeliger, pijnlijker en gezwollen, je reukvermogen is beter ontwikkeld, je hebt trek in bepaalde voeding en je kunt stemmingswisselingen hebben.
Veel vrouwen vragen zich af hoe een miskraam eruit ziet bij 6 weken. Bij 6 weken is de embryo ongeveer zo groot als een sesamzaadje. Het is daarom niet mogelijk dat je de embryo ziet bij een miskraam in week 6. Een miskraam in deze week ziet er uit als een massa van slijm en bloed.
De ontwikkeling in weken:
Afhankelijk van het aantal zwangerschapsweken is het volgende te zien: 4 weken: verdikking van het baarmoederslijmvlies en de zwangerschapsring (vruchtzak van 3-5mm) 5 weken: het dooierzakje (circa 2 mm) en soms al iets van embryonaal weefsel, maar nog geen hartactie.
Een aantal richtlijnen: Is tillen toch nodig, dan moet het in één handeling te tillen gewicht minder dan 10 kilo zijn. Vanaf de twintigste week van de zwangerschap mag er niet vaker dan 10 keer per dag maximaal vijf kilo getild worden. Vanaf de dertigste zwangerschapsweek niet vaker dan 5 keer maximaal 5 kilo.
Stress tijdens de zwangerschap
Stress tijdens de zwangerschap kan namelijk nadelige gevolgen hebben voor de ontwikkeling van je kindje. Bovendien kan een verhoogd stressniveau als dit lang aanhoudt van invloed zijn op je bloeddruk, wat de kans op een vroeggeboorte verhoogt.