Onder actieve mishandeling vallen lichamelijke mishandeling, emotionele mishandeling en seksueel geweld. Bij passieve mishandeling laat de volwassene juist iets na waardoor het kind mishandeld wordt. Onder passieve mishandeling vallen emotionele en lichamelijke verwaarlozing.
Er is geen specifieke definitie bekend in de Nederlandse wet over wat eenvoudige mishandeling precies inhoudt. In het algemeen betekent mishandeling iemand fysieke schade, verwondingen of pijn toebrengen. Een werkgever kan ook beschuldigd worden van mishandeling, ook als deze de werknemer niet fysiek aanraakt.
Wat is mishandeling? Mishandeling valt onder de categorie geweldsdelicten en is strafbaar gesteld in artikel 300 e.v. Wetboek van Strafrecht.
Mishandeling is het bewust verwonden of pijn doen van een ander, door iemand bijvoorbeeld te slaan of te schoppen. Als je door iemand gekleineerd, geïntimideerd of gepest wordt, kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling.
Opzet betekent dat u echt de bedoeling had iemand zwaar lichamelijk letsel toe te brengen. Terwijl bij eenvoudige mishandeling dit een onbedoeld gevolg is van de mishandeling. U geeft bijvoorbeeld een klap en daardoor belandt iemand ongelukkig met zijn hoofd op een stoeprand.
Om tot een bewezenverklaring te komen, moet er sprake van voldoende wettig en overtuigend bewijs. De eis dat er voldoende wettig bewijs is, houdt in dat er een minimum aan bewijs aanwezig moet zijn in het dossier om een verdachte te kunnen veroordelen.
Wat veel mensen niet weten is dat enkel het toebrengen van pijn al voldoende is voor een strafbare mishandeling. Ook weten veel mensen niet dat een enkele duw ook een mishandeling kan inhouden als dit pijn of letsel veroorzaakt. Mishandelen bestaat dus niet enkel uit schoppen of slaan en is veel breder dan dat.
Als slachtoffer van een mishandeling wilt u de dader aansprakelijk stellen voor de door u opgelopen schade. Niet alleen materiële schade maar ook uw geestelijke schade. Als u bent mishandeld, dan is de dader volgens de wet strafbaar en zal de deze bij de rechtbank worden vervolgd voor zijn agressie daden.
Psychische mishandeling (ook wel emotionele - of geestelijke mishandeling genoemd) is het stelselmatig uitschelden, treiteren, vernederen, bedreigen, kleineren, overvragen, isoleren of elk ander gedrag dat een negatieve invloed kan hebben op de emotionele ontwikkeling van een kind.
Kindermishandeling gaat niet altijd om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Ook zonder dat je het ziet kan er sprake zijn van een vorm van kindermishandeling. Denk dan aan: schreeuwen, kleineren of bang maken.
Lichamelijk geweld is bedoeld om iemand aan te vallen of te verwonden. Hierbij kun je denken aan vuistslagen, slaan, steken, snijden, knijpen, bijten, duwen, stompen, trekken aan het haar, trappen, schoppen, spugen, urineren, wurgen.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
30 jaar na de einduitspraak of 30 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking tenzij de duur van de gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel (bijvoorbeeld TBS) langer is dan 20 jaar, dan wordt de termijn van 30 jaar verlengd met 20 jaar (dus verwijdering na 50 jaar).
Openlijke geweldpleging is strafbaar gesteld in de artikelen 141 Wetboek van strafrecht (Sr.). “Zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.
Droge klap of schop (alleen pijn, geen letsel) Mishandeling, enig letsel ten gevolge hebbend. Mishandeling met behulp van een slagwapen of door een kopstoot, enig lichamelijk letsel ten gevolge hebbend.
er is geen bewijs of onvoldoende bewijs. het belang van de aangifte is te klein. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een gestolen fiets. er is al te veel tijd verstreken sinds het strafbare feit is gepleegd.
Theoretisch valt psychische mishandeling in het Wetboek van Strafrecht onder mishandeling. Maar hoe maak je psychische mishandeling aantoonbaar? In het geval van partnergeweld adviseert de politie slachtoffers om concreet bewijsmateriaal te verzamelen, in de vorm van filmpjes of tekstberichten.
In de aangifte staat zoveel mogelijk over de mishandeling vermeld. Alles wat de politie tijdens zo'n onderzoek doet, bijvoorbeeld een buurtonderzoek, komt op papier. Wanneer je weet wie de mishandeling gepleegd heeft, kan de politie deze persoon aanhouden of uitnodigen op het politiebureau voor een verhoor.
Re: Nat gespat
Lomp gedrag is geen strafbaar feit. Door iemand onder de modder te spatten maak je zijn/haar kleding op dat moment onbruikbaar, dat kan als vernieling worden gekwalificeerd. Door opzettelijk vlak bij iemand door een modderplas te rijden zou je iemand nadeel kunnen toe brengen.
Bel Veilig thuis 0800-2000
Bent u in direct gevaar, bel dan 112. Bij Veilig Thuis krijgt u een hulpverlener aan de lijn. Deze hulpverlener zet alles voor u op een rij, beantwoordt uw vragen en geeft u advies. Samen met u kijkt de hulpverlener welke professionele hulp er nodig is.
Opzetdelicten en schulddelicten (culpose delicten)
302 lid 1 Sr: ''Hij die aan een ander opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toebrengt, wordt, als schuldig aan zware mishandeling...'' - Art. 308 lid 1 Sr: ''Hij aan wiens schuld te wijten is dat een ander zwaar lichamelijk letsel bekomt...'' - Art.
De meeste misdrijven zijn ambtshalve vervolgbaar. Dat wil zeggen dat de verdachte ook zonder dat er aangifte is gedaan vervolgd kan worden.
Ten eerste moet een onafhankelijke rechter – of in het geval van zware criminaliteit een volksjury in het Hof van Assisen – beslissen over schuld of onschuld. Het openbaar ministerie, die de Staat vertegenwoordigt, en de verdachte krijgen allebei de kans om met bewijsmateriaal schuld of onschuld te doen bewijzen.
Getuigen à charge zijn getuigen die zijn opgeroepen door de officier van justitie. Zij hebben in de regel een belastende verklaring voor de verdachte. De verdachte en zijn advocaat kunnen op hun beurt ook getuigen laten oproepen. Dit zijn de getuigen à décharge.