Door rustig te blijven geef je je kind de ruimte om boos te zijn. Heb veel geduld. Bedenk elke keer dat een kind zijn boosheid en emoties uit bij jou waar hij zich veilig genoeg voelt om zijn emoties te tonen. Omdat je tijdens een echte woedebui geen contact met je kind krijgt, laat je hem het beste uitrazen.
Zo kalmeer jij je kind
Echt luisteren doe je door de gevoelens van je kind te verwoorden. Met andere woorden te benoemen wat je kind echt wilt of vindt. De manier waarop je dat doet is misschien nog wel belangrijker dan de woorden zelf. Als we echt begaan zijn dan komen de woorden echt over.
Peuterpuberteit: symptomen
Niet luisteren naar wat je vraagt of zegt. Wegrennen. Zeuren en jammeren om de eigen zin door te drijven. Agressie (slaan, schoppen, duwen, trekken, met dingen gooien) in reactie op frustraties en grenzen.
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom jouw peuter huilt. Hij kan gevallen zijn en huilen van de pijn of van de schrik, hij krijgt zijn zin niet, vindt zijn eten niet lekker, wil niet slapen, is overprikkeld, snapt de wereld om hem heen niet, wil grote mensen dingen doen of huilt simpelweg omdat hij een peuter is.
Veel kinderen schreeuwen omdat ze egocentrisch zijn en anderen door middel van schreeuwen hun wil op willen leggen. Ze hebben gemerkt dan ze anderen op die manier bang kunnen maken en oefenen macht uit met schreeuwgedrag.
Het idee is dat je de baby oppakt en zijn armpjes rond de borst vouwt. Vervolgens moet je de armpjes zacht tegen de borst drukken terwijl je de kin ondersteunt. Met je ander hand kan je de baby ondersteunen. Ten slotte houd je de baby in een hoek van 45 graden en wieg je de baby langzaam heen en weer.
Vertel haar dat als ze niet zelf stopt met huilen, u niet meer naar haar toekomt om haar te troosten, ook niet als ze heel lang blijft huilen. Dit moet u dan wel consequent volhouden. Probeer rustig te blijven (of ga stofzuigen of iets dergelijks, zodat u het huilen niet hoort) en schenk geen aandacht aan haar.
Geef je kind aandacht door samen te spelen, knuffelen of iets anders leuks te doen. Je kind zal dan minder vaak op een negatieve manier aandacht zoeken. Geef complimenten als je kind iets goed doet. Zeg dan ook voor welk gedrag je peuter een compliment krijgt en leg uit waarom.
Dagelijks schreeuwen tegen je kind levert volgens onderzoekers namelijk angstige kinderen op, die bovendien vaak gaan liegen. "Het gevolg van een schreeuwen is dat kinderen alles gaan doen voor de goedkeuring van de ouder, om te checken of je nog wel van ze houdt."
De nee-fase kan twee maanden, maar ook de hele peuterpuberteit duren. Net zo snel als je kindje ermee begon, kan hij er ook weer mee ophouden.
Baby gecontroleerd laten huilen: gecontroleerde uitdoving/ graduele extinctie. Dat is de welbekende '5-10 minuten regel', ook wel de gradual extinction of de gecontroleerde uitdoving genoemd.. Hierbij ga je elke 5 minuten terug om je baby of kind te troosten en het aantal minuten voer je stapsgewijs op.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Peuters tussen 1 en 3 jaar: hebben gemiddeld 12 tot 14 uur slaap nodig (inclusief een dutje). Meestal gaan ze tussen 19.00 en 20.00 uur naar bed. Kleuters tussen 3 en 6 jaar: hebben gemiddeld 10 tot 12 uur slaap nodig. Dat betekent dat zij net als peuters tussen 19.00 en 20.00 uur gaan slapen.
Schreeuwen is een teken van frustratie; frustratie is een teken van goed ouderschap. Immers, een goede ouder heeft verwachtingen en hoop rondom het gedrag van haar kinderen. Als dat niet uitkomt, raakt ze gefrustreerd. Als ze gefrustreerd is, ligt het gevaar van stemverhoging (lees: schreeuwen) op de loer.
Van psychische of emotionele mishandeling is sprake wanneer ouders of andere opvoeders met hun houding en gedrag afwijzing en vijandigheid uitstralen tegenover het kind.
Vanwege het gedrag van je peuter in deze fase wordt deze periode nogal eens de 'peuterpuberteit' genoemd. Je peuter is bezig met de ontwikkeling van zijn eigen persoonlijkheid. Hij is vaak dwars en koppig, maar kan ook ontzettend veel plezier hebben, of onzeker zijn. Hij valt van de ene emotie in de andere.
'Goede straffen' kunnen zijn: een time-out (even stil zitten in de gang of in een hoekje zonder aandacht) of een speeltje afnemen en het een etmaal verborgen voor hem houden. Ook slecht of zeurend gedrag compleet negeren kan bij sommige peuters werken. Een corrigerende tik is geen goed idee.