Je zintuigen sturen die prikkels die ze opvangen via zenuwbanen naar je hersenen. Je hersenen 'vertellen' je vervolgens wat voor prikkel het is en hoe je erop moet reageren. Dat gebeurt via hersenprikkels zoals gedachten, emoties en taal die je ervaart als je zintuig-prikkels verwerkt.
Prikkels vanuit het milieu vangt het lichaam op met de zintuigen. De belangrijkste zintuigen zijn de neus, ogen, oren, tong, en huid. In deze zintuigen zitten zintuigcellen die gevoelig zijn voor een specifieke prikkel.
Er zijn verschillende zintuigen waar mensen prikkels mee waarnemen. Aristoteles benoemde in de klassieke oudheid al vijf zintuigen, namelijk: zien, horen, ruiken, voelen en proeven. Tegenwoordig worden bij zintuigelijke prikkels ook evenwicht, proprioceptie en interoceptie genoemd.
Een prikkel is een stukje informatie dat binnenkomt via onze zintuigen. Zo kunnen we prikkels zien, horen, voelen, ruiken, en proeven. Dit noemen we externe prikkels. Ook pijn, gedachten, gevoelens en emoties zijn prikkels; zogenaamde interne prikkels.
Een prikkel is een waarneembare verandering in de omgeving. Een verandering van de uitwendige omgeving heet een uitwendige prikkel. Voorbeelden van uitwendige prikkels zijn temperatuur en geluid. Zo'n verschil in de omgeving kan ook inwendig zijn.
De zintuigcellen in de tong zijn gevoelig voor de smaken zoet, zuur, zout, bitter en umami. Als de zintuigcellen in de tong geprikkeld worden door smaakstoffen dan ontstaat er een impuls op een gevoelszenuwcel. Via de uitlopers van deze gevoelszenuwcel komen er impulsen aan bij het smaakcentrum in de grote hersenen.
Opgevangen prikkels worden in de zintuigcellen omgezet in een soort elektrische stroompjes. Impulsen. Via de zenuwen worden deze impulsen naar de hersenen vervoerd. In de hersenen wordt je je bewust van de opgevangen prikkel uit je omgeving.
Adequate prikkel: het type prikkel waar een zintuigcel speciaal gevoelig voor is. Voor deze prikkel heeft de zintuigcel een lage drempelwaarde.
Een prikkel is een stukje informatie dat binnenkomt via onze zintuigen. Je hebt externe prikkels (prikkels van buitenaf) en interne prikkels (prikkels van binnenuit). Externe prikkels zijn de dingen die we zien, horen, voelen, ruiken en proeven. Interne prikkels zijn pijn, gedachten, gevoelens, emoties, enz.
Door overprikkeling (veel te veel prikkels) kunnen de hersenen minder goed werken en daardoor ook minder goed alle prikkels verwerken. De hersenen kunnen dan moeilijk het verschil zien tussen belangrijke en niet belangrijke prikkels. Ze komen dan even hard binnen, elke prikkel wil dezelfde aandacht.
Een prikkel waar een zintuig(cel) het gevoeligst is. Voor deze prikkel is de drempelwaarde het laagst, waardoor een kleine of zachte prikkel uit het milieu als een impuls veroorzaakt. De adequate prikkel voor het oog is licht, voor het oor is de adequate prikkel geluid.
Een prikkel is iets wat je zintuigen kunnen waarnemen, zoals licht of aanraking, de zintuigen zetten dit om in een impuls. Dit is een elektrisch signaal dat over je zenuwen naar het centrale zenuwstelsel wordt gestuurd.
In de huid zitten vele zintuigcellen. Zintuigcellen vangen prikkels op uit de omgeving van het organisme. Prikkels die de huid kan opvangen zijn drukprikkels, warmte- en koude prikkels en pijnprikkels.
Met deze zintuigen kun je zien, horen, ruiken, proeven en voelen. Een prikkel waar het zintuig gevoelig voor is, heet een adequate prikkel voor dat zintuig. Voor de gezichtszintuigen is licht de adequate prikkel. Voor de gehoorzintuigen is geluid de adequate prikkel.
Pijn is meer dan enkel een prikkel en een reactie hierop. Het wegtrekken van je hand van de hete ketel betekent niet dat het probleem opgelost is. Ook al is je hand maar een klein beetje verbrand, de huid zal toch moeten genezen.
Prikkels worden waargenomen door neuronen, die ze omzetten in een signaal dat naar de hersenen gaat. Het overgrote deel van deze signalen gaat eerst naar de thalamus, het 'regelcentrum' van de hersenen.
Umami, wat bekend staat als de vijfde smaak, is de minst bekende smaak van allen, maar vreemd genoeg een van de meest aanwezige in de gerechten waaruit ons diëet bestaat. De naam komt uit het Japans en betekent “aangename of heerlijke smaak.”
Het lijstje van de klassieke smaken, zoet, zuur, bitter en zout, werd zeven jaar geleden aangevuld met umami, de hartige smaak van etenswaren met veel glutamaat zoals tomaten, champignons, vlees en belegen kaas. Na onderzoek is er nu sprake van een zesde aparte smaak, die van koolhydraten.
De tastzin, een enkele keer aanrakingszin genoemd, is het vermogen van een organisme om aanraking of druk waar te nemen. Waarnemen met dit zintuig heet voelen.
Tactiel of tast is het vermogen om dingen te voelen met de huid. Het tastzintuig wordt gebruikt om informatie te verkrijgen over de vorm, textuur, temperatuur en beweging van objecten die we aanraken.
Sensibele neuronen merken een impuls op, zetten deze om in een elektrisch signaal en sturen deze naar de hersenen, waar het in een specifiek deel verwerkt wordt. Om de reactie tot stand te brengen wordt er vanuit de betreffende delen van de cortex weer elektrische signalen via motorische neuronen naar spieren gestuurd.
ZINTUIGLIJKE PRIKKELVERWERKING
Volgens psycholoog George Miller komen er per seconde 4.2 miljoen prikkels op ons af. Van binnen- en van buitenaf; inwendige en uitwendige prikkels.