De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
De adoptieouders zijn minstens 18 jaar ouder dan het kind. De adoptieouders zijn niet de grootouders van het kind. De eerste ouders zijn het eens met de adoptie of geven geen mening. Dit geldt voor de juridische ouders en voor de biologische ouders.
Binnenlandse adoptie
Inschrijving voor de informatiesessie: 25 euro. Inschrijving voor de voorbereidingssessie: 250 euro. Het verzoekschrift voor de familierechtbank: 165 euro. De bemiddeling door de adoptiedienst (notariskosten, werking van de dienst, medische kosten van het kind, nazorg, …): 7500 euro.
Je begint de adoptieprocedure door een beginseltoestemming aan te vragen bij Stichting Adoptievoorzieningen. Zij toetst dan of je voldoet aan de voorwaarden om een kind te adopteren. Daarnaast start de Raad voor de Kinderbescherming een gezinsonderzoek om te bepalen of je geschikt bent als adoptieouder.
Het adopteren van een kind is een ongesubsidieerde activiteit. Aspirant adoptieouders dragen zelf de kosten van de eigen adoptieprocedure. Ook de vergunninghouder ontvangt geen subsidie. Alle betaalde gelden betreffen kosten ten behoeve van de procedure.
U moet meerderjarig en ten minste 18 jaar ouder zijn dan het kind. U moet het kind tenminste 1 jaar hebben verzorgd en opgevoed. Bijvoorbeeld als pleegouder, voogd of stiefouder.
Waarom is adopteren zo duur? De adoptieprocedure is naast langdurend ook erg prijzig. Afhankelijk van de bemiddelaar en het land van herkomst kan een adoptie 15.000 tot 40.000 euro kosten. Een relatief klein gedeelte, 1.595 euro, is bedoeld voor de voorlichting in Nederland en de aanvraag van de beginseltoestemming.
De meesten kiezen voor adoptie omdat ze zelf geen of moeilijk kinderen kunnen krijgen. Anderen kiezen voor adoptie omdat ze een kind een betere toekomst en een veilig thuis willen bieden.
Van aanmelding t/m beginseltoestemming: ± 2 jaar.
De wachttijd schommelt de laatste tijd sterk. Allerlei factoren zijn hierop van invloed: het aantal aspirant-adoptieouders, het aantal aspirant-adoptieouders dat de procedure uitstelt of stopzet, het aantal te verwachten adopties.
Voor een tweeoudergezin kost één kind gemiddeld 15 procent van het besteedbaar inkomen, berekent het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Twee kinderen kosten gemiddeld 25 procent van het inkomen, drie kinderen 29 procent en vier kinderen 35 procent.
Zo kan het ene adoptiekind concentratieproblemen ervaren op school en uitdagend gedrag vertonen, terwijl een ander kind juist heel teruggetrokken of neerslachtig is. Ook angsten en zwaardere gedragsproblematiek zoals stelen of liegen zijn niet ongewoon. Op latere leeftijd kunnen de problemen zich blijven profileren.
Ja, dat kan. Hiervoor is de toestemming nodig van de volwassene die geadopteerd wordt, de kandidaat-adoptant(en) en de eventuele samenwonende partner of echtgeno(o)te van deze partijen. Je hoeft hiervoor geen infosessie of voorbereidingsprogramma te volgen, noch je aan te melden bij het Vlaams Centrum voor Adoptie.
Adoptie uit het buitenland is straks niet meer mogelijk via bemiddelingsbureaus. Wie een kind wil adopteren kan dat alleen nog via een nieuw op te richten overheidsorganisatie regelen. Ook mogen alleen nog kinderen naar Nederland komen als zij in hun land van herkomst niet kunnen worden opgevangen.
Om een Nederlands kind te kunnen adopteren dienen aspirant adoptieouders aan een aantal criteria voldoen. Zij moeten zich aanmelden bij de Stichting Adoptie Voorzieningen (SAV) en daar de voorlichting over adoptie volgen. Ook zullen ze moeten meewerken aan het gezinsonderzoek door de RvdK.
Voor adoptiekinderen is het daardoor lastig een positief zelfbeeld te ontwikkelen. Zij ervaren vaak ambivalentie en twijfelen over hun gewenst zijn door de biologische ouders (zij lieten hen immers in de steek) naast de boodschap van hun adoptieouders dat zij zeer door hen gewenst zijn.
Het samen adopteren van een kind is alleen mogelijk voor gehuwden. In alle andere gevallen is sprake van een éénouder-adoptie (alleenaanvraag). De partner kan in een later stadium partneradoptie aanvragen. Verder mag (mogen) de aanvrager(s) op het moment van aanmelding niet ouder zijn dan 45 jaar.
Wilt u een kind uit het buitenland adopteren? Dan moet u eerst beginseltoestemming aanvragen. Dit is een verklaring waarin staat dat u volgens het ministerie van Veiligheid en Justitie geschikt bent om een buitenlands kind te adopteren.
Een vol geadopteerd kind én zijn afstammelingen worden volledig gelijkgeschakeld met eigen kinderen en verkrijgen dezelfde rechten. Erven van biologische ouders/familie is niet meer mogelijk. Een volle adoptie is onherroepelijk: eenmaal geadopteerd = voor altijd geadopteerd.
In totaal moet u rekenen op ongeveer € 20.000 tot € 22.000 (indicatie d.d. december 2017) op basis van een reis met twee volwassenen en één kind).
De pleegouders kunnen na 1 jaar voor het kind gezorgd te hebben aan de rechter vragen of zij het kind mogen adopteren. De rechter vraagt aan de ouders of zij nog steeds afstand willen doen of van mening zijn veranderd. De ouders kunnen hiervoor zelf naar de rechtbank komen, maar dat hoeft niet.
De Nederlandse wet staat adoptie van een meerderjarige in beginsel niet toe, tenzij er sprake is van bijzondere omstandigheden. Dit vloeit voort uit artikel 1:228 van het Burgerlijk Wetboek (BW), waarin, naast enkele andere artikelen in de wet, de voorwaarden voor een adoptie zijn vastgelegd.
Ben je zwanger en is abortus of zelf voor je kind zorgen geen optie (meer) voor jou? Dan kun je overwegen je kind af te staan ter adoptie. Dit is een ingrijpende beslissing en die neem je niet zomaar. Om tot een besluit te komen, moet je over veel dingen nadenken.
Er bestaan twee soorten adoptie: de gewone en de volle adoptie. Volle adoptie kan enkel bij minderjarigen jonger dan 18 jaar. De volle adoptie brengt bovendien sterker ingrijpende rechten en plichten met zich mee aangezien het kind hetzelfde statuut wordt verleend als ware het geboren uit de adoptant(en).