Leer je kind dus niet dat het niet boos mag zijn, maar leer je kind om zich anders te uiten. Wacht met praten en vragen stellen tot je kind is afgekoeld. Wel kun je tijdens een woedeaanval je kind helpen zijn gevoelens te begrijpen door te benoemen wat je ziet en het gevoel te erkennen.
Schreeuwen is een teken van frustratie; frustratie is een teken van goed ouderschap. Immers, een goede ouder heeft verwachtingen en hoop rondom het gedrag van haar kinderen. Als dat niet uitkomt, raakt ze gefrustreerd. Als ze gefrustreerd is, ligt het gevaar van stemverhoging (lees: schreeuwen) op de loer.
Ook bewegen kan ervoor zorgen dat je ademhaling weer stabiliseert. Een ijsklontje op je tong leggen kan ook helpen. Je aandacht gaat naar de kou toe, wat meteen kalmeert. Het ijsklontje zorgt er tevens voor dat je meer speeksel produceert, wat ook helpt om tot rust te komen.
Primaire emoties duren maximaal 2 minuten maar zijn wel heel intens. Secundaire emoties kunnen een hele dag of nog langer aanhouden. Als je bijvoorbeeld heel lang boos blijft, dan weet je dat er een andere emotie onder ligt. Je blijft hangen in de secundaire emotie die als een soort dekentje de primaire emotie bedekt.
Geef je kind extra aandacht in deze periode. Zorg ervoor dat hij/zij een positief en realistisch zelfbeeld blijft houden. Help hem/haar omgaan met de gevoelens die horen bij alle veranderingen in deze fase. Bied een luisterend oor, maar probeer je ook niet te veel met kleine dingen te bemoeien.
Een kind van zeven kent zo'n 20.000 woorden en kan ongeveer 200 woorden lezen. Dit jaar zal je kind nóg meer woorden leren lezen én schrijven. Hij zal hele zinnen op papier zetten, inclusief punten en komma's. Wat taalontwikkeling betreft lopen jongens trouwens gemiddeld anderhalf jaar achter op meisjes.
Stel duidelijke grenzen aan het taalgebruik van je kind en wees consequent. Bij vloeken en schelden werkt negeren meestal goed. Je kunt eventueel ook een woord corrigeren en je kind een ander (onschuldig) vloekwoord aanleren, zoals chips in plaats van shit. Bij jonge kinderen helpt dat soms.
Boosheid is vaak een reactie op onrecht en onmacht. Onrecht dat je ziet gebeuren om je heen en het raakt je. Of het onrecht dat jou is aangedaan, recent of langer geleden. Onmacht: iets willen doen, maar je kunt het niet (meer).
Er zit iets anders achter
Veel volwassenen hebben ook nooit geleerd om hun gevoel te herkennen en reageren uit gewoonte altijd boos. Met een muur van boosheid schrik je mensen af en ben je minder kwetsbaar. Toch is het goed om je af te vragen of er iets anders achter jouw boosheid zit.
Door de toenemende zelfstandigheid kan je kind gefrustreerd raken, als het bijvoorbeeld toch niet lukt om iets zelf te doen. Deze frustratie kunnen ze afreageren met agressief gedrag. Dit kan gericht zijn op speelgoed, maar ook op andere kinderen of jou. Bijvoorbeeld als je kind iets moet doen of juist iets niet mag.
Hoe ontstaat boosheid? Frustratie of kwetsing U kunt boos worden doordat iets niet loopt zoals u dat wilt, of als een ander u op een of andere manier pijn doet. Een belediging of een nare opmerking kan bijvoorbeeld aanleiding zijn voor pijn. Door boos te worden, maakt u naar anderen duidelijk dat u zich gekwetst voelt.
Als je boos bent stijgt je bloeddruk en gaat je hart sneller slaan, het adrenalinegehalte in je bloed stijgt. Je spieren spannen zich en je gezicht loopt rood aan. Je lichaam maakt zich als het ware klaar om te vechten.
De periodieke explosieve stoornis is een psychische aandoening. Wie aan deze aandoening lijdt, kan zijn woede of drift niet beheersen en vertoont buitensporig gewelddadig gedrag. In het DSM-V is de aandoening ingedeeld bij de stoornissen van de impulsbeheersing.
Een emotie zoekt altijd een uitweg, zoals water ook altijd blijft stromen. En desnoods een overstroming veroorzaakt als het niet anders kan. Als jij een emotie onderdrukt, kan deze je lichaam niet verlaten. En zal van zich laten spreken door middel van lichamelijke klachten en in het ergste geval zelfs ziekte.
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Van psychische of emotionele mishandeling is sprake wanneer ouders of andere opvoeders met hun houding en gedrag afwijzing en vijandigheid uitstralen tegenover het kind.